Ἡ ἐλπίδα γιὰ τὴν ἕνωση τοῦ Μοναστηρίου μὲ τὴν Ἑλλάδα μας, δὲν ἔσβησε καὶ δὲν θὰ σβήσει ποτέ. Αὐτὴν τὴν παρακαταθήκη, μᾶς ἄφησε καὶ ὁ Μοναστηριώτης λόγιος καὶ ποιητὴς Πέτρος Κυριαζής, μὲ τὰ ποιήματα καὶ τοὺς λόγους του. Μερικὰ ἀπὸ αὐτὰ τὰ ποιήματα φιλοξενοῦνται καὶ σὲ αὐτὸ τὸ βιβλίο.
Αὐτὴν τὴν φλόγα, τῶν Μακεδονομάχων, ποὺ πολεμοῦσαν γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν Ἁγία καὶ τῆς Πατρίδας τὴν τιμή, καλούμαστε νὰ βαστάξουμε καὶ ἐμεῖς γιὰ νὰ μείνει ἄσβεστο καντήλι. Νὰ μεταδώσουμε ἀπὸ γενιὰ σὲ γενιά, αὐτὸ τὸ μήνυμα, ὥσπου νὰ ’ρθει ἡ ὥρα ποὺ στὸ βαθιὰ ποτισμένο ἀπὸ αἷμα ἡρώων καὶ ἐθνομαρτύρων, χῶμα τοῦ Μοναστηρίου θὰ στηθεῖ ἡ γαλανόλευκή μας σημαία, ἡ ὥρα τῆς γλυκύτατης λευτεριᾶς. Θὰ ’ρθει. Ἔρχεται. Πάλι μὲ χρόνους μὲ καιρούς.
Ἐκδόσεις ΠΕΛΑΣΓΟΣ, Ἰωάννης Χρ. Γιαννάκενας Χαρ. Τρικούπη 14, Τ.Κ. 106 79 Ἀθῆναι Τηλ.: 210-36.28.976, 210-64.40.021
ΠΡΟΛΟΓΟΣ
Λέγεται ὅτι «Ἄριστο βιβλίο εἶναι ἐκεῖνο ποὺ ἀνοίγουμε μὲ λαχτάρα καὶ τὸ κλείνουμε μὲ κέρδος».
Ἕνα τέτοιο βιβλίο εἶναι καὶ ἡ ποιητικὴ συλλογὴ τῆς Εὐαγγελίας Κ. Λάππα μὲ τίτλο «Τὸ μοιρολόι τοῦ Μοναστηρίου», ὅπου στὶς τελευταῖες σελίδες του ἐμπεριέχονται παραρτήματα -συμπληρωματικὲς ἐκδόσεις- μὲ πατριωτικοῦ περιεχομένου ποιήματα, δημιουργῶν ὅπως τῶν: Πέτρου Κυριαζῆ, Ἀθανασίου Δημητρίου, Ἰωάννη Σακελλαρίδη, Γεωργίου Σουρῆ καὶ τῆς ἴδιας τῆς Εὐαγγελίας Λάππα μὲ τὴν ἐπιμέλεια τῆς μικρότερης ἀδελφῆς της Φωτούλας Κ. Λάππα ἡ ὁποία ὡς φαίνεται, ἀκολουθεῖ τὰ λογοτεχνικὰ βήματα τῆς μεγαλύτερης ἀδελφῆς της.
Ἡ Εὐαγγελία εἶναι μία ἐκκολαπτόμενη καὶ πολλὰ ὑποσχόμενη ποιήτρια στὸν χῶρο τῆς λογοτεχνίας. Παρὰ τὸ νεαρό τῆς ἡλικίας της (μαθήτρια Λυκείου) ἡ θεματογραφία της φανερώνει ἀπίστευτη ὡριμότητα ποὺ ἐκπλήσσει τὸν ἀναγνώστη.
Τὰ ποιήματά της εἶναι ἐλεγειακὰ[1] καὶ θὰ συγκινήσουν τὸν κάθε Ἕλληνα ποὺ θὰ τὰ διαβάσει. Διαπνεόμενη ἀπὸ ἔντονα πατριωτικὰ συναισθήματα καὶ ἀγάπη γιὰ τὴν Ἑλλάδα, εἶναι ἀσυμβίβαστη μὲ τὶς ἀδικίες ποὺ ἔγιναν καὶ γίνονται σὲ βάρος τῆς πατρίδας μας σχετικὰ μὲ τὰ ἐθνικὰ θέματα καὶ λυπᾶται πολὺ ἡ παιδική της ψυχή.
Θρηνεῖ γιὰ τὸ Μοναστήρι, ἀρχαία πόλη τῆς Πελαγονίας μὲ τὴν εὔφορη πεδιάδα, ποὺ ποτίζεται ἀπὸ παραπόταμο τοῦ Ἀξιοῦ. Ὑπῆρξε ἕνα ἀπὸ τὰ σπουδαιότερα κέντρα τοῦ Ἑλληνισμοῦ τῆς Δυτικῆς Μακεδονίας, ποὺ οἱ μισοὶ περίπου κάτοικοί του ἤταν Ἕλληνες (γύρω στὶς 20.000) μὲ πλούσια κοινωνικὴ καὶ ἐθνικὴ δράση. Ἡ πόλη κατακτήθηκε διαδοχικὰ ἀπὸ τοὺς γειτονικοὺς λαοὺς καὶ τελευταία ἀπὸ τοὺς Σλάβους κατὰ τὸν Α΄ Βαλκανικὸ πόλεμο (Νοέμβριος 1912), ὁπότε καὶ οἱ Ἕλληνες κάτοικοί της μετώκησαν[2] στὴν Ἑλλάδα. Σήμερα ἀνήκει στὸ κράτος τῶν Σκοπίων μὲ τὸ ὄνομα Μπίτολα ἢ Μπιτόλα (Βιτώλια).
Θρηνεῖ γιὰ τὴ Μακεδονία
Θρηνεῖ γιὰ τὰ Ἑλληνικὰ νησιά.
Θρηνεῖ γιὰ τὴν Ἁγιὰ Σοφιά.
Θρηνεῖ γιὰ τὴ Μικρὰ Ἀσία.
Ὁ θρῆνος της ἄλλοτε μετατρέπεται σὲ παράπονο, σὲ ἀναμνήσεις ἄλλοτε γλυκές, νοσταλγικές, ἄλλοτε ἐνθαρρυντικές και καταλή γει σε ἐλπίδας αἰσιοδοξία, στέλνοντας ἠχηρὰ μηνύματα μὲ ἀποδέκτες τοὺς Ἡγέτες τῶν ἐθνῶν καὶ τοὺς λαούς τους γιὰ τὰ ἀληθινὰ γεωγραφικὰ ἱστορικὰ ὅρια καὶ δίκαια τῆς Ἑλλάδος, διακηρύσσοντας παντοῦ τὴν διαβεβαίωση τοῦ Στράβωνα: «Ἔστιν οὒν Ἑλλὰς καί ἡ Μακεδονία».
Φεβρουάριος 2021 Καίτη Κοκκινοπούλου - Εὐστρατιάδου Δικαστικὴ Γραμματέας Ἐφετῶν ἐ.τ. - Λογοτέχνης.
πηγή: orthodoxia-ellhnismos.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας