Ορθόδοξη θεώρηση στην ανησυχία του κόσμου εξαιτίας του ιού COVID-19

  ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

  Ἡ Ἀνθρωπότητα βουλιάζει. Σάλος καί ἀπορία τήν διακατέχει. Ἀναζητώντας τό νόημα γιά τίς συμπεριφορές τῶν κατεχόντων τίς ἐξουσίες τοῦ κόσμου τούτου, σύμφωνα καί μέ τά λεγόμενά τους, διαπιστώνεται σύγχυση καί ἀμηχανία. Ἀμφιβάλλουν γιά αὐτά πού λέγουν καί γιά τό τί διαβεβαιώνουν τούς ἀνθρώπους.Ἐντούτοις τό πράγμα εἶναι τόσο ἁπλό ὅσο καί ἡ Ἀλήθεια τοῦ Θεοῦ.

Ἡ συνεκτική καί δημιουργική σοφία καί δύναμις τοῦ Θεοῦ Πατρός, ὁ Χριστός, μέ ἀγαπάει εἰς τέλος. Μέ γνωρίζει μέ τό ὄνομά μου. Μέ προσκαλεῖ ὡς φίλος πρός φίλο. Καινή γλῶσσα, διαθήκη πάντοτε νέα, αἰώνια, πού καταργεῖται τό παλιό, τό σάπιο. Ἔτσι κατανοῶ στόν ἔσω τῆς καρδίας ἄνθρωπο, ἐν χάριτι Χριστοῦ, τό ἑξῆς ἐκπληκτικόν: «Ὅταν ἀσθενῶ, τότε εἶμαι δυνατός». Ἄλλη νοοτροπία ὁ κόσμος. Ὁ ὀρθόδοξος χριστιανός, τά παραδίδει ὅλα στόν μόνον καί μοναδικόν ἀληθινόν Τριαδικόν Θεόν· καί ὅν ἀπέστειλεν Μεσσίαν, Σωτῆρα, Ἰησοῦν Χριστόν. Καί ἐξηγούμαστε:Τί ἀναφέρει ἡ πράξις νομοθετικοῦ περιεχομένου πού ψηφίστηκε στήν ὀρθόδοξη Ἑλληνική Βουλή; Ἀπαγόρευση, σέ περίπτωση πανδημίας τοῦ κορονοϊοῦ, σύν τοῖς .ἄλλοις καί τῶν θρησκευτικῶν συνάξεων. Τουτέστιν καί αὐτῆς τῆς ἀληθινῆς λογικῆς λατρείας τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, τῆς Θ. Εὐχαριστίας. Ἐμμέσως πλήν σαφῶς, τό ὑπονοοῦν. Μετροῦν τίς ἀντιδράσεις. Θά ὑπάρξει ὁμολογία τῶν ὀρθοδόξων κληρικῶν, ἀρχόντων καί λαϊκῶν; Μέ σεβασμό στίς ἀρχές καί ἐξουσίες πού ὁ Θεός ἐπιτρέπει, σᾶς λέμε: Οἱ θρησκεῖες τοῦ κόσμου τούτου, οἱ αἱρέσεις, τά σχίσματα, ὅσοι δηλαδή βρίσκονται ἐκτός τῆς γνώσεως τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ καί τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ, ἔχουν δώσει ἤδη ἐντολή στούς ἀκολουθοῦντας αὐτούς νά ἀπέχουν καί ἀπέχουν ἀπό ὅλες τίς θρησκευτικές ἐκδηλώσεις, συγκεντρώσεις καί φιέστες, ἐπειδή ἁπλούστατα φοβοῦνται. Φοβοῦνται διότι ἀμφιβάλλουν ἤ δέν πιστεύουν παντελῶς ὅτι βρίσκονται στή σφαίρα τῆς Ἀλήθειας στή σκέπη τοῦ  ἀληθινοῦ Θεοῦ καί τρομοκρατημένοι κρύβονται καί ἀπομονώνονται.

Οἱ ὀρθόδοξοι χριστιανοί ἐντούτοις δέν συμμεριζόμαστε αὐτή τήν κοσμική νοοτροπία. Πολύ ἁπλά, δέν φοβόμαστε καί θά συνεχίσουμε τήν ἀληθινή λατρεία τοῦ Ἀληθινοῦ Θεοῦ καί Σωτῆρος Ἰησοῦ Χριστοῦ ἐξ ἀπόψεως ὅτι γνωρίζουμε ἐν Πνεύματι Ἁγίῳ, ὅτι ἡ λατρεία μας καί ἡ ἐκκλησία μας καί ὁ Θεός μας εἶναι ἡ μοναδική ἀλήθεια καί ἡ μοναδική πηγή σωτηρίας τῶν ἀνθρώπων. Κοινωνοῦντες τό μυστήριο τῆς Θ.Εὐχαριστίας, ἤτοι τό πανάγιον Σῶμα καί Αἷμα τοῦ Σωτῆρος μας, γλυκυτάτου Ἰησοῦ Χριστοῦ, δύο χιλιάδες χρόνια τώρα χωρίς καμία διακοπή, δέν ὑπῆρξε οὔτε θά ὑπάρξει φόβος μετάδοσης ἀσθενειῶν ἀπό ὅποιες πανδημίες ἀνεφάνησαν ἤ θά φανοῦν στό μέλλον ἀνά τόν κόσμον.

Ἀληθινά ὁ Ἥλιος τῆς Δικαιοσύνης, Ἰησοῦς Χριστός, μέ τό πανάχραντον Σῶμα καί πάντιμον Αἷμα Του, «λάβετε φάγετε· τοῦτο ἐστι τό σῶμα μου·», «πίετε ἐξ αὐτοῦ πάντες· τοῦτο γάρ ἐστι τό αἷμα μου»,[1] ὄντως παρών ὁ Μεσσίας,  καθαίρει τόν κοινωνοῦντα πιστό ἀπό κάθε ἀσθένεια, ψυχική καί σωματική, ἀπαλλάσσοντάς τον καί ἀπό κάθε ἁμαρτία, ὁδηγώντας τούς μετέχοντας σέ πορεία ἀνύψωσης καί γνώσης τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, σέ ἄφατον οὐράνιον κάλλος, αἰωνίου ζωῆς καί ἀϊδιότητας.Ὁ Ἴδιος ὁ Ἰησοῦς μᾶς βεβαιώνει: «εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἀμήν ἀμήν λέγω ὑμῖν, ἐάν μή φάγητε τήν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καί πίητε αὐτοῦ τό αἷμα,οὐκ ἔχετε ζωήν ἐν ἑαυτοῖς. ὁ τρώγων μου τήν σάρκα καί πίνων μου τό αἷμα ἔχει ζωήν αἰώνιον, καί ἐγώ ἀναστήσω αὐτόν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ. ἡ γάρ σάρξ μου ἀληθῶς ἑστι βρῶσις, καί τό αἷμα μου ἀληθῶς ἐστι πόσις. ὁ τρώγων μου τήν σάρκα καί πίνων μου τό αἷμα ἐν ἐμοί μένει, κἀγώ ἐν αὐτῷ. καθώς ἀπέστειλέ με ὁ ζῶν πατήρ κἀγώ ζῶ διά τόν πατέρα, καί ὁ τρώγων με κἀκεῖνος ζήσεται δι’ἐμέ».[2] Αὐτό ἀκριβῶς τό σωτηριῶδες μήνυμα ζητοῦν νά γκρεμίσουν ἤ νά ραγίσουν ἔστω, οἱ ἐχθροί  τοῦ Φωτός, τῆς Ἀλήθειας καί τῆς Δικαιοσύνης.Ἡ ἐκκλησία, ὡς Σῶμα Χριστοῦ[3], ἀποδεικνύεται ἔτσι ἡ θεανθρώπινη ἄκτιστος μήτρα ὅπου φανερώνεται ἐμπειρικά ἡ ἀγάπη τοῦ Θεοῦ σέ κάθε πλάσμα του –τόν ἄνθρωπο-πού λατρεύει καί πιστεύει, τόν Ἰησοῦν, ὡς τόν μόνον Μεσσία τοῦ κόσμου καθιστώντας τά τέκνα τοῦ Θεοῦ, διά Ἰησοῦ Χριστοῦ, Βασίλειον Ἱεράτευμα, Ἔθνος Ἅγιον.

Δέν εἶναι ἀπορίας ἄξιον, τό γεγονός ὅτι οἱ λαοί τῆς γῆς, ἀναζητοῦν καί θέλουν νά πάρουν τό ἀληθινό φῶς τῆς γνώσεως τοῦ ἀληθινοῦ Θεοῦ, ἀπό ἐμᾶς τούς ὀρθοδόξους ἀπό τήν ὀρθόδοξη Ἑλλάδα, δύο χιλιάδες χρόνια τώρα, ἐμεῖς δέ θυσιαστικά ἀνταποκρινόμαστε. Ἦρθε λοιπόν τώρα, μέ τόν κορονοϊό, ἡ μοναδική εὐκαιρία νά φανερωθεῖ παγκοσμίως ἡ ἀλήθεια περί τοῦ μόνου ἀληθινοῦ Θεοῦ καί τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ καί νά ἐκπληρωθεῖ στό ἀκέραιον ὁ λόγος τοῦ Κυρίου Ἰησοῦ, πού εἶπε στό δεῖπνο: «Ἀνάγκασον εἰσελθεῖν ἴνα γεμισθεῖ ὁ οἶκος μου» πού αὐτό σημαίνει κατά τούς Πατέρες: «Ἄνθρωποι ἐμποδῆστε λίγο τό θέλημά σας, τό σαρκικό σας φρόνημα, μετριάστε λιγάκι τό ἐγώ καί σκεφτεῖτε τό ἐσύ. Μήν ἀρνῆστε τόν ἀληθινό Θεό βάζοντας στή θέση του ψευτοθεούς καί ψευτοείδωλα. Εἴμαστε πλασμένοι ἀπό τόν Θεό κατ’εἰκόνα μέ προορισμό τό καθ’ὁμοίωσιν.

Εἴθε νά προσέλθουμε ὁμοθυμαδόν, ὁλόκληρος ὁ κόσμος διά τοῦ ἁγίου ὀρθοδόξου βαπτίσματος, στήν ἁγία ὀρθόδοξη ἐκκλησία, στήν ἁγία ὀρθόδοξη κολυμβήθρα, πού εἶναι ἡ μοναδική κιβωτός σωτηρίας. Ἡ δοκιμασία τοῦ κορονοϊοῦ ἄς ἀνοίξει τούς ὁφθαλμούς τῆς ψυχῆς καί τοῦ σώματος, νά δοῦμε ἐπιτέλους καί νά ἀγαπήσουμε τήν ἀλήθεια. Οἱ ἀποδείξεις εἶναι πλέον ἐνώπιον μας. Τό αὐτεξούσιον καί τό λογικόν, τό ἀρχικόν καί τό βασιλικόν, τά χαρίσματα αὐτά τοῦ Θεοῦ πρός ὅλους, ἄς γίνουν ἀφορμή καί ἀρχή σωτηρίας εἰς πάντας ἡμᾶς.

Γένοιτο Κύριε. Ἀμήν.

Οἱ ἀποδείξεις, γιά τοῦ λόγου τό ἀληθές ἔπονται στό ὑστερόγραφο.

Ὑστερόγραφο:

1.                      Ἡ θεραπεία τῶν δέκα λεπρῶν: «Καί ἐγένετο ἐν τῷ πορεύεσθαι αὐτόν εἰς Ἱερουσαλήμ καί αὐτός διήρχετο διά μέσου Σαμαρείας καί Γαλιλαίας. καί εἰσερχομένου αὐτοῦ εἴς τινα κώμην ἀπήντησαν αὐτῷ δέκα λεπροί ἄντρες, οἵ ἔστησαν πόρρωθεν, καί αὐτοί ἦραν φωνήν λέγοντες· Ἰησοῦ ἐπιστάτα, ἐλέησον ἡμᾶς. καί ἰδών εἶπεν αὐτοῖς· πορευθέντες ἐπιδείξατε ἑαυτούς τοῖς ἱερεῦσι. καί ἐγένετο ἐν τῷ ὑπάγειν αὐτούς ἐκαθαρίσθησαν. Κατ.Λουκ.(ιζ’,11-14).

2.                   Διάσωση τῆς νήσου Κερκύρας ἀπό τήν φοβερή ἐπιδημία τῆς πανώλης ἀπό τόν Ἅγιο Σπυρίδωνα. Σύμφωνα μέ τίς ἱστορικές πηγές ἡ θανατηφόρος ἀρρώστια τῆς πανώλης μεταδόθηκε ἀπό ἕνα πλοῖο προερχόμενο ἀπό τήν Ἰταλία  πού ἔφτασε  στήν Κέρκυρα τό 1629.  Ἄνδρες καί γυναῖκες, νέοι καί γέροι, πλούσιοι καί φτωχοί, προσβάλλονταν καθημερινά καί σέ λίγο τό μόνο πού κινοῦνταν  ἦταν τά κάρα πού μετέφεραν τά πτώματα ἔξω ἀπό τήν πόλη. Σ’ αὐτή τήν κοσμογονική συμφορά ὁ πιστός καί πονεμένος λαός παρά τίς συστάσεις τῶν γιατρῶν νά ἀποφεύγει τόν συνωστισμό, τολμᾶ καί σπεύδει νά κατακλύσει τόν ἱερό ναό τοῦ Ἁγίου καί μέ συντριβή ψυχῆς καί δάκρυα καυτά νά ζητήσει τήν μεσιτεία του. Ἡ ἀπάντηση δέν ἄργησε νά φανεῖ. Τά κρούσματα μέρα μέ τή μέρα ἐλαττώθηκαν καί σταμάτησαν τελείως τήν Κυριακή τῶν Βαΐων τοῦ 1630. Ἀπό τότε γίνεται κάθε χρόνο τήν Κυριακή τῶν Βαΐων ἡ μεγαλύτερη σέ διάρκεια λιτανεία ἀπ’ ὅλες τίς ἄλλες, παρουσίᾳ τῆς πολιτικῆς καί πολιτειακῆς ἡγεσίας τῆς χώρας καθώς καί τῶν ἀρχῶν καί φιλαρμονικῶν τῆς νήσου Κερκύρας.

3.                 Διάσωση τῶν κατοίκων τοῦ Πύργου Ἡλείας ἀπό τήν φοβερή ἐπιδημία πανώλης τό 1860 ἀπό τόν Ἅγ. Χαράλαμπο. Ἡ νόσος αὐτή ἐξαλείφθηκε ἀπό τόν Ἅγ.Χαράλαμπο μετά ἀπό θερμή προσευχή πρός αὐτόν καί παράκληση.[4]

Πάμπολα ἄλλα σημεῖα ἰάσεων ἀνίατων ἀσθενειῶν καί λοιμωδῶν νόσων ἀναφέρονται  καί καταγράφονται ἀπό αὐτόπτες καί αὐτήκοους μάρτυρες(ἐπιστήμονες τῆς ΝΑΣΑ, ἀκαδημαϊκούς, γιατρούς ἕως  καί ἀπλούς χωρικούς) στή γνωριμία τους μέ τούς σύγχρονους Ἁγίους τῶν ἡμερῶν μας, Ἅγ.Παΐσιο, Ἅγ. Πορφύριο, Ἁγ.Ἰάκωβο Εὐβοίας, Ἅγ.Ἐφραίμ Κατουνακιώτη, πατέρα Εὐμένιο Σαριδάκη, οἱ ὁποῖοι ζήτησαν τήν βοήθειά τους καί ἔλαβαν τήν ἴαση καί τήν λύση δυσνόητων -κατ’ ἀνθρωπον- προβλημάτων τους.

Τέλος καί  Δόξα τῷ Θεῷ, Ἰησοῦ Χριστῷ.

         

---

[1] Θεἰα Λειτουργἰα Ἁγ. Ἰωἀννου τοῦ Χρισοστὀμου

[2] Κατ. Ἰαάν.,Κεφ.στ’,Στίχ.53-57

[3] Κολας., Κεφ. Α’,Στίχ.18,24

[4] Λαμπρή ἑορταστική ἀνάμνηση τοῦ θαύματος κάθε χρόνο στήν γιορτή του Ἁγ. Χαραλάμπους.