Μυστικαὶ αἱ εἰσηγήσεις διὰ τὸ Οὐκρανικόν;

Αἱ ἐπιτροπαὶ δὲν ἔχουν δώσει εἰς τὴν δημοσιότητα τὰς εἰσηγήσεις, προφανῶς μὲ ἄνωθεν ἐντολήν. Αὐτὸ σημαίνει ὅτι φοβοῦνται, διότι ἂν ἔγιναν καθ’ ὑπόδειξιν, τότε θὰ ὑπάρξουν ἀντιδράσεις. Πῶς ἄλλωστε νὰ ἐξηγηθῆ τὸ γεγονὸς ὅτι ἔχουν ὁμοιότητας μὲ τὰ ὅσα ἔγραψεν ὁ κ. Φειδᾶς; Διέρρευσαν ὅμως εἰς δημοσιογράφους κάποιαι πληροφορίαι. Ὡς κατέστη γνωστὸν ἀπὸ τὴν ἱστοσελίδα ethnos.gr τῆς 6ης Σεπτεμβρίου 2019:

«Ἡ εἰσήγηση τῶν δύο Συνοδικῶν Ἐπιτροπῶν τῆς Διαρκοῦς Ἱερᾶς Συνόδου, τῆς Ἐπιτροπῆς Δογματικῶν καὶ Κανονικῶν Ζητημάτων καὶ τῆς Ἐπιτροπῆς Διορθοδόξων καὶ Διαχριστιανικῶν Σχέσεων, εἶναι θετικὴ γιὰ τὴν ἀναγνώριση τῆς νέας Αὐτοκέφαλης Ὀρθόδοξης Ἐκκλησίας τῆς Οὐκρανίας. Σύμφωνα μὲ ἀσφαλεῖς πληροφορίες 4 εἶναι τὰ σημεῖα-κλειδιὰ ποὺ περιλαμβάνονται στὴ συγκεκριμένη εἰσήγηση, ἡ ὁποία, ὅπως μαθαίνουμε, ἔχει πολλὰ κοινὰ σημεῖα μὲ τὴν εἰσήγηση τοῦ καθηγητῆ κ. Βλασίου Φειδᾶ.

Ὡστόσο, πολλοὶ ἱεράρχες ἀναρωτιοῦνται γιατί τὴν εἰσήγηση γιὰ τὸ Οὐκρανικὸ ζήτημα οἱ πρόεδροι τῶν Ἐπιτροπῶν τῆς ΔΙΣ τὴν κρατοῦν ὡς «ἑπτασφράγιστο μυστικό»; Ὑπάρχει κάτι ποὺ φοβοῦνται; Ποιὸ εἶναι τὸ σκεπτικὸ ποὺ δὲν μπορεῖ νὰ δοθεῖ στὴ δημοσιότητα μία εἰσήγηση γιὰ ἕνα τόσο σοβαρὸ θέμα;… Ἂς δοῦ­με, λοιπόν, τὰ σημεῖα αὐτὰ πιὸ ἀναλυτικά.

Πρῶτον… ὅτι ἡ Οὐκρανία ποτὲ δὲν ἀποτελοῦσε τὸ κανονικὸ ἔδαφος ὁποιασδήποτε ἄλλης Ἐκκλησίας, ἐκτὸς τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου… Δεύτερον… ὅτι ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης εἶχε καὶ ἔχει πάντοτε τὸ ἀποκλειστικὸ κανονικὸ δικαίωμα νὰ δέχεται ἢ νὰ ἀπορρίπτει τὸ ὑποβαλλόμενο Ἔκκλητον ἀρχιερέως ἀπὸ ὁποιοδήποτε πατριαρχικὸ θρόνο… Τρίτον… Ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἔχει τὸ κανονικὸ δικαίωμα νὰ χορηγεῖ αὐτοκεφαλία… Τέταρτον… ὅτι ἐφόσον δόθηκε ἡ αὐτοκεφαλία, αὐτὸς ποὺ τὴ χορηγεῖ ἐξετάζει κατὰ πόσο οἱ ἀρχιερεῖς ἔχουν ἀποστολικὴ διαδοχὴ καὶ κανονικὴ ἱερωσύνη».

Τίποτε ἀπό τὰ τέσσερα δὲν ἰσχύει. Πρῶτον, τὸ Φανάρι μὲ ὑπογραφήν του ἀνεγνώριζε μέχρι πρότινος τὴν ἀποκλειστικὴν ἁρμοδιότητα τοῦ Πατριαρχείου Μόσχας εἰς Οὐκρανίαν. Δεύτερον, ἂν ὁ Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως εἶχε τὸ δικαίωμα νὰ ἀναιρῆ τελεσιδίκους ἀποφάσεις Συνόδων καὶ μάλιστα, ὅταν ἤδη ἔχη συμφωνήσει ὁ ἴδιος προσυπογράφων αὐτάς, τότε δὲν ὑπάρχει διαφορὰ μὲ τὸν παπισμόν. Τρίτον, ὅπως ἀποδεικνύεται ἀπὸ τὴν Γ΄ Οἰκουμενικὴν Σύνοδον περὶ τῆς αὐτοκεφαλίας τῆς Κύπρου ἡ χορήγησις δὲν εἶναι δικαίωμα τοῦ Πατριάρχου. Τέταρτον, ἡ ἐξέτασις τῆς κανονικότητος τῆς ἀποστολικῆς διαδοχῆς εἶναι θέμα ὅλων, καθὼς κάθε Ἐκκλησία πρέπει νὰ ἀποστείλη γράμμα ὅτι κοινωνεῖ μὲ τὴν ὁποίαν νέαν Ἐκκλησίαν, γεγονὸς ποὺ σημαίνει ὅτι δὲν ἀναγνωρίζει μόνον τὴν αὐτοδιοίκησίν της ἀλλὰ καὶ τὴν ἀποστολικὴν διαδοχήν της.

πηγή:  http://orthodoxostypos.gr