«Ο άντρας μου δεν θέλει πια το παιδί που κάναμε με δότη»

     “Μετάνιωσε που αποκτήσαμε τον γιο μας και τώρα λέει ότι τον μισεί…”

Από την Nancy Flanders για την ιστοσελίδα του LiveAction

Ένα ζευγάρι, που αγόρασε σπέρμα δότη και η σύζυγος συνέλαβε και γέννησε ένα αγοράκι, δυσκολεύεται ψυχολογικά τώρα. Ο σύζυγος έχει μετανιώσει που χρησιμοποίησαν τον δότη και ισχυρίζεται ότι δεν μπορεί να δημιουργήσει καλή σχέση με το παιδί.

ΜΕ ΣΥΝΤΟΜΙΑ:

• Ένα ζευγάρι, στο οποίο η σύζυγος δεν μπορούσε να μείνει έγκυος, αγόρασε σπέρμα δότη. Τότε, εκείνη συνέλαβε και έφερε στο κόσμο ένα αγόρι.
• Όταν το παιδί έφθασε ατα δύο του χρόνια, ο πατέρας παραδέχτηκε ότι το μισεί και εύχεται να μην το είχαν αποκτήσει ποτέ.
• Η χρήση υλικού δότη για την σύλληψη παιδιών μπορεί να δημιουργήσει δυσκολίες, τόσο συναισθηματικές, όσο και ηθικές.

ΟΙ ΛΕΠΤΟΜΕΡΕΙΕΣ:

Η «Mirror» δημοσίευσε την ιστορία  του ζευγαριού, που αγόρασε σπέρμα από «δότη», γιατί η γυναίκα δεν κατάφερνε να συλλάβει. Η γυναίκα συνέλαβε με την χρήση του γενετικού υλικού, χωρίς να είναι γνωστό, εάν το ζευγάρι χρησιμοποίησε σπερματέγχυση ή εξωσωματική γονιμοποίηση.

Λίγο καιρό αργότερα, η γυναίκα στράφηκε στους χρήστες του Reddit για συμβουλές, σχετικά με την προσωπική της κατάσταση. Εξήγησε την περίπτωσή τους στην ανάρτησή της με τίτλο «Μήπως είμαι παράλογη που πιστεύω ότι ο αγαπημένος μου σύζυγος αγανακτεί με τον αγαπημένο μας γιο;». Εκείνη και ο σύζυγός της αντιμετώπιζαν προβλήματα υπογονιμότητας εδώ και χρόνια και τελικά συμφώνησαν να βρουν δότη σπέρματος, μια επιλογή που προβάλλεται στις μέρες μας.

Η γυναίκα έγραψε ότι μετά την γέννηση του αγοριού, ο σύζυγός της έδειχνε να είναι ένας αφοσιωμένος πατέρας, αλλά, ξαφνικά, όλα άλλαξαν. «Ο σύζυγος ήταν εξαιρετικός, όταν ο γιός μας ήταν μωρό με πάνες και ταΐσματα και ξυπνούσε την νύχτα, τον φρόντιζε. Από τότε, όμως, που έγινε ένα μικρό αγοράκι, δύο χρονών, άρχισε να κάνει πίσω. Τώρα, ο μικρός θέλει αγκαλιές, σκαρφαλώνει πάνω του, θέλει να παίξει και ο σύζυγος τον σπρώχνει ή του λέει να έλθει σε μένα. Τώρα, δεν ενδιαφέρεται πια σχεδόν καθόλου, εκτός αν τον πιέσω εγώ».

Αφού συζήτησε τις σκέψεις της με τον σύζυγό της, κατέληξαν σε έναν μεγάλο καυγά.

«Κατέληξε να φωνάζει ότι μισεί τον γιο μας και ότι η επιλογή δότη ήταν εσφαλμένη. Στην συνέχεια, έφυγε τρέχοντας και κοιμήθηκε στον καναπέ. Σήμερα, το πρωί, μόλις σηκώθηκε, πήγε κατευθείαν στην δουλειά χωρίς να πει λέξη.

Νιώθω άρρωστη. Συμφωνήσαμε σε αυτό μαζί. Ξέρω ότι είναι περίπλοκο και ότι δυσκολεύεται, αλλά ο γιος μας δεν φταίει καθόλου για όλα αυτά. Είναι απλώς ένα μικρό αγόρι, που θέλει τον μπαμπά του.

Είμαι συντετριμμένη και θυμωμένη και δεν ξέρω τι να κάνω. Νιώθω ότι πρέπει να προστατεύσω τον γιο μας από τον ίδιο του τον μπαμπά»

ΣΧΟΛΙΑ:

Αν και η σύζυγος είπε, «Συμφωνήσαμε σε αυτό μαζί», αυτή η δήλωση δεν λαμβάνει υπ΄ όψη την πίεση, που νιώθει ο γονέας, που είναι η «αιτία» της υπογονιμότητας να βοηθήσει τον άλλο σύζυγο να αποκτήσει ένα βιολογικό παιδί, το οποίο, όμως, εκείνος δεν μπορεί να προσφέρει. Νιώθοντας ένοχος και άχρηστος, ο/η στείρος σύζυγος μπορεί να συμφωνήσει να χρησιμοποιήσει σπέρμα ή ωάριο δότη, ακόμη και αν έχει δισταγμούς.

Η σύζυγος σημείωσε ότι αυτή «δεν ήταν εύκολη απόφαση», δηλαδή την χρήση σπέρματος δότη, αλλά η απόφαση πιθανότατα προκάλεσε στον σύζυγό της μεγαλύτερη συναισθηματική αναστάτωση από ό,τι σε εκείνη.

Σύμφωνα με το Men’s Health, η χρήση σπέρματος δότη μπορεί «να υπονομεύσει την αυτοπεποίθηση και να δημιουργήσει αίσθημα ανικανότητας» για τους άνδρες, καθώς και συναισθήματα «θλίψης» και «απώλειας». Ένας άνδρας είπε ότι, όταν έμαθε ότι το σώμα του δεν δημιουργεί σπέρμα, ένιωσε «άχρηστος».

Μπορεί να είναι δύσκολο για ορισμένους γονείς να δεθούν με παιδιά, που δημιουργούνται με τεχνολογία δότη.

Ένας άνδρας, ο οποίος ανακάλυψε ότι συνελήφθη, με την χρήση ωαρίου δότριας, ομολόγησε:

Χρόνια και χρόνια, αργότερα, εξακολουθώ να αναρωτιέμαι και να σκέφτομαι, «ποια, άραγε, να είναι η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ μου μητέρα»... Η τωρινή μου μητέρα [ποτέ] δεν νοιάστηκε πραγματικά να αναπτύξει ένα δεσμό μαζί μου... Τώρα εξηγούνται όλα.

Υπάρχει μια τεράστια αποσύνδεση, λόγω της εξωσωματικής γονιμοποίησης...

ΕΙΜΑΙ ΑΠΟΦΑΣΙΜΕΝΟΣ να δώσω στα παιδιά μου αυτά που δεν είχα ποτέ μεγαλώνοντας και εξακολουθώ να υποφέρω. Πόνος. Πληγές. Κατάθλιψη. Άγχος. Το «άγνωστο» της ταυτότητάς μου.

Αυτά είναι τα σημαντικότερα ηθικά ζητήματα που αφορούν τη χρήση «σπέρματος δότη».

Υπάρχουν όμως και άλλες ανησυχίες:

...ότι τα παιδιά μεγαλώνουν, χωρίς να γνωρίζουν πόσα βιολογικά αδέρφια έχουν ή πού ζουν αυτά.

…ότι οι μελλοντικοί γονείς, συχνά, δυσκολεύονται να δεθούν με το παιδί.

…ότι το παιδί μεγαλώνοντας μαθαίνει για τα ψέματα που περιβάλλουν την σύλληψή του και καταλήγει να περνάει μια κρίση ταυτότητας.

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑ:

Η χρήση δωρητών γεννητικού υλικού προβάλλεται ως «λύση» για την στειρότητα, αλλά συχνά δημιουργεί αμέτρητα άλλα σοβαρά προβλήματα. Αντίθετα, η υιοθεσία είναι μια επιλογή που προσφέρει την δυνατότητα δημιουργίας οικογένειας, χωρίς τις ηθικές ανησυχίες, που μαστίζουν την εξωσωματική γονιμοποίηση και την σύλληψη με την χρήση δότη.

 

Μετάφραση και επιμέλεια κειμένου: «Μαμά, Μπαμπάς και Παιδιά»

   

Πηγή: liveaction.org 

πηγή:mumdadandkids.gr