Έλεγε ο Γέροντας:
«Οι ιερείς δεν πρέπει να κουρεύονται. Στη Μικρά Ασία, όταν
χτενίζονταν, έβαζαν μια άσπρη πετσέτα κι όσες τρίχες έπεφταν, τις μάζευαν, τις
έβαζαν σ’ ένα σακκουλάκι, κι όταν πέθαιναν τις έβαζαν μαζί τους, γιατί όταν το
Άγιο Πνεύμα κατέβει στη χειροτονία, αγιάζεται ο Ιερέας. Κι οι τρίχες του ακόμη
είναι άγιες». Ένα πνευματικό του παιδί που τον άκουγε κάποια φορά σκέφτηκε:
«Καλά τις τρίχες τις μάζευαν, τα νύχια όμως, όταν τα έκοβαν, τι τα έκαναν, τα
πετούσαν;»
Τότε ο Γέροντας γνωρίζοντας με το διορατικό του χάρισμα τις
σκέψεις του γυρίζει το πρόσωπό του και του λέει:
-
Και τα νύχια τους τα μάζευαν».
Τίποτε κρυφό στο Άγιο Πνεύμα, όλα εμπρός του διαφανή, «γυμνά
και τετραχηλισμένα».
Πηγή: Ένας άγιος
Γέροντας, ο μακαριστός π. ΙΑΚΩΒΟΣ, εκδ. Ι.Μ. Οσίου Δαυίδ Γέροντος, Ροβιές
Ευβοίας
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας