Ο Γέρων Επιφάνιος για τα μνημόσυνα

-          Πάτερ, γιατί κάνουμε τα μνημόσυνα, αφού  «εν τω Άδη ουκ έστι μετάνοια»;

-          Διάβασες την επιμνημόσυνη Ακολουθία καμιά φορά προσεκτικά;

-          Όχι!

-          Να τη διαβάσεις! Δεν μιλά πουθενά για μετάνοια. Αναφέρει μόνο εκφράσεις όπως: «Ανάπαυσον την ψυχήν του δούλου Σου… Ως αγαθός και φιλάνθρωπος Θεός συγχώρησον…» κ.τ.τ… Αυτό που συμβαίνει, καλό μου παιδί, είναι το εξής: Ένας υπόδικος καταδικάζεται σε θάνατο (ο αμαρτωλός για την κόλαση). Οι συγγενείς του και η μητέρα του (η Εκκλησία) κάνουν αίτηση χάριτος (επιμνημόσυνη δέηση) στον ανώτατο άρχοντα (τον Θεό). Αν Αυτός θέλει, χαρίζει την ποινή στον κατάδικο. Αν δεν θέλει η ποινή εκτελείται.

-          Μα καλά, Γέροντα, το έλεος του Θεού επεκτείνεται και στην κόλαση;

-          Αφού, παιδάκι μου, είναι άπειρο, υπάρχει χώρος ή κατάσταση που να το εμποδίσουν να επεκταθεί;

Απόσπασμα από το βιβλίο «ΥΠΟΘΗΚΕΣ ΖΩΗΣ από τη διδασκαλία του πατρός Επιφανίου» - Έκδοσις Ιερού Ησυχαστηρίου Κεχαριτωμένης Θεοτόκου Τροιζήνας, σελ. 243