Η νηστεία ως βοήθεια προς τους κεκοιμημένους

Ο άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός μας θύμισε στη Διδαχή του ότι μπορούμε να βοηθούμε τους κεκοιμημένους και με τη νηστεία. Παλαιότερα οι χριστιανοί, για να βοηθήσουν τον άνθρωπό τους που έφευγε, τις σαράντα πρώτες ημέρες μετά την εκδημία του νήστευαν. Αυτό βεβαίως δεν μας το επιβάλλει κανείς να το κάνουμε, αλλά υπάρχουν ωραίες ψυχές που με την ελεύθερη θέλησή τους αισθάνονται την ανάγκη από μόνες τους να το κάνουν.

Με την ευλογία του Πνευματικού τους ένα χρονικό διάστημα νηστεύουν υπέρ αναπαύσεως του προσφιλούς κεκοιμημένου τους. Μπορεί λόγου χάριν να στερούνται το ένα από τα δύο γεύματα της ημέρας ή τα ενδιάμεσα ή το πρωινό τους ή κάτι άλλο.

Επειδή η κακοπάθεια που υφίστανται είναι θυσιαστική και στοιχίζει σ’ αυτούς που το κάνουν, γίνεται δεκτή από τον άγιο Θεό.

Όπως όταν αντιμετωπίζουμε σοβαρά εθνικά θέματα, αισθανόμαστε την ανάγκη να νηστέψουμε και να προσευχηθούμε για την Πατρίδα μας, το ίδιο κάνουμε, αν θέλουμε και μπορούμε, και για την ανάπαυση των ψυχών των κεκοιμημένων μας.

Πηγή: «Η φροντίδα μας για τους κεκοιμημένους», Αβραάμ Μ. Κοκάλη, Εκδ. «Ο ΣΩΤΗΡ», Αθήναι 2012