Λόγος περί εκτρώσεων

Ο πασίγνωστος άγιος και πολύ μορφωμένος, μακαριστός Επιφάνιος Θεοδωρόπουλος (1930-1989) διηγείτο από την μεγάλη του εξομολογητική ποιμαντική πείρα το εξής:

‘’Κάποτε μια μητέρα ενός επτάχρονου –περίπου- αγοριού έμεινε έγκυος για δεύτερη φορά. Βασανίστηκε από δαιμονόπληκτους λογισμούς να κάνει έκτρωση.

Τηλεφώνησε στον γυναικολόγο της, πνευματικοπαίδι του π. Επιφανίου και της ανακοίνωσε τον προβληματισμό της να ‘’ρίξει’’ το παιδάκι που κυοφορούσε. Ο γυναικολόγος της φωτίσθηκε αστραπιαία από τον Χριστό μας και της συνέτισε με τον ακόλουθο τρόπο:

Δέχομαι, της είπε από το τηλέφωνο, να σου κάνω την άμβλωση που θέλεις με μια προϋπόθεση, θα έλθεις αύριο το πρωί στο ιατρείο μου μαζί με το πρώτο σου παιδί, με το αγοράκι σου.  Έκπληκτη η μάνα συμφώνησε.

Την άλλη ημέρα έγκυος και πρώτο παιδί πιστοί στο ραντεβού με τον γυναικολόγο για την έκτρωση. Τότε ο ευλαβής χειρουργός-γυναικολόγος απαίτησε από τη μάνα να μπει μέσα στο χειρουργείο μαζί με το ανήλικο αγοράκι της και να ξαπλώσει στο χειρουργικό τραπέζι για την επέμβαση-φόνο.

Μετά ο γυναικολόγος έκανε μια καταπληκτική κίνηση. Πήρε ένα νυστέρι, αγκάλιασε το ανήλικο πρώτο παιδί της έγκυού και προσποιήθηκε ότι πάει να του κόψει τον λαιμό με το νυστέρι. Έντρομη και πανικόβλητη η έγκυος μάνα μπροστά στον επικείμενο θάνατο του αθώου γιού της έβαλε τις φωνές και κάλεσε σε βοήθεια. Μπροστά στον απόλυτα δικαιολογημένο πανικό της ο γυναικολόγος χαμογέλασε, χάιδεψε το αγοράκι της, την καθησύχασε, πέταξε από τα χέρια του το νυστέρι, και της είπε: ‘’Τρόμαξες, απόλυτα δικαιολογημένα, όταν προσποιήθηκα ότι θα σου δολοφονούσα το αθώο μικρό σου πρώτο παιδάκι. Μπράβο! Γιατί όμως είσαι έτοιμη να δεχθείς να σου σφάξω το δεύτερο σου αθώο παιδάκι που κυοφορείς εδώ και δυόμιση μήνες;’’.

Απάντησε κάπως ήρεμα η μάνα και έγκυος: ‘’Το πρώτο παιδί έχει ήδη γεννηθεί και μεγαλώσει, είναι ολόκληρο επτάχρονο αγόρι’’.

Τότε της απάντησε ο θεοφώτιστος γυναικολόγος: ‘’Μάθε ό,τι και το δεύτερο παιδάκι που κυοφορείς εδώ και δυόμιση μήνες είναι από την σύλληψή του πλήρης άνθρωπος με ψυχή, στα πρώτα στάδια της αναπτύξεώς του. ‘’Μάθε, σαν χριστιανή ορθόδοξη που είσαι, ότι κάθε άνθρωπος από την ώρα της σύλληψης του είναι πλήρης ψυχοσωματική οντότητα και έχει την ίδια αξία, απαίτηση και δικαιώμα να ζήσει όπως κάθε άνθρωπος ανήλικος ή ενήλικος. Εγώ σαν χριστιανός και γιατρός δεν έχω δικαίωμα να τον δολοφονήσω σε οποιοδήποτε στάδιο της ανήλικης ή ενήλικης ζωής του, αλλά έχω καθήκον να τον συντηρώ στην ζωή. Δικαίωμα ζωής και θανάτου πάνω σε κάθε άνθρωπο κυοφορούμενο, ανήλικο ή ενήλικο έχει μόνον ο Θεός, κανείς άλλος’’.

Η μάνα διδάχθηκε, ευχαρίστησε τον Θεό που φώτισε τον γυναικολόγο να την αποτρέψει από το έγκλημα της εκτρώσεως και μόλις έκλεισε τους εννιά μήνες της εγκυμοσύνης της γέννησε ένα υγιέστατο αγοράκι που τώρα, το 2017, είναι παντρεμένος ενήλικας επιστήμων χρήσιμος στην οικογένεια, στην κοινωνία και την οικονομία. Τέτοιες μικρές ιστορίες είναι φαινομενικά απλοϊκές αλλά πολύ διδακτικές και μας προτρέπουν να αποφύγουμε, σαν ορθόδοξοι χριστιανοί, το φοβερότατο αμάρτημα της εκτρώσεως.

Όταν γινόταν, από το 1984-1986 συζήτηση στην Ελλάδα για το νόμο περί εκτρώσεων[1], δεν θυμάμαι ποιος νομικός, σε κάποιο τηλεοπτικό κανάλι διατύπωσε μια προσωπική του ρήση-γνώμη: ‘’Η έκτρωση πρέπει να καταδικάζεται σαν φόνος εκ προμελέτης ιδιαζόντως απεχθής, διότι καταφέρεται κατά αθώου και ανυπεράσπιστου εμβρύου και καταπατά το αναφαίρετο δικαίωμα του στην ζωή, στην ανάπτυξή του’’.

Εδώ να τονίσουμε ότι οι πονηρότατοι υποστηρικτές των εκτρώσεων, γυναικολόγοι, φονιάδες χειρουργοί υποστηρίζουν ό,τι μέχρι τον τρίτο μήνα κύησης, επειδή το έμβρυο είναι ασχημάτιστο, δεν είναι άνθρωπος. Έτσι πείθουν πολλές μάνες να κάνουν με ήσυχη συνείδηση έκτρωση. Αυτός ο δολοφονικός νόμος ψηφίστηκε δυστυχώς και στην ορθόδοξη Ελλάδα μας και μετά από πιέσεις χριστιανών γυναικολόγων και νομικών και λοιπών λαϊκών, ιερέων και μοναχών το κράτος -πάλι καλά- υπεχώρησε στο να μπορούν οι γυναικολόγοι να αρνούνται να προχωρήσουν σε έκτρωση επικαλούμενοι λόγους ηθικής ή θρησκευτικής δεοντολογίας[2].

Πάντως η ορθόδοξη εκκλησία μας είναι σαφέστατη, ξεκάθαρη και απόλυτη! Παραδέχεται και αναγνωρίζει σαν απόλυτη ψυχοσωματική οντότητα κάθε άνθρωπο  από την ώρα της συλλήψεως του, της μίτωσης που λένε οι γιατροί, της ένωσης των δυο DNA του σπερματοζωαρίου και του ωαρίου. Ρωτήστε κάθε έγκυρο γιατρό, θα σας διαβεβαιώσει ό,τι αμέσως μετά την μίτωση στο κύημα- έμβρυο αναπτύσσονται ομάδες κυττάρων: το εξώδερμα, το μεσόδερμα και το εσώδερμα.

Αυτές οι ομάδες αποτελούνται από τα λεγόμενα βλαστοκύτταρα. Από κάθε ομάδα βλαστοκυττάρων αρχίζουν και αναπτύσσονται σωματικά όργανα και συστήματα, για παράδειγμα από το εξώδερμα αναπτύσσονται σταδιακά η σπονδυλική στήλη, ο εγκέφαλος, το κεντρικό νευρικό σύστημα[3] κλπ. Επίσης από το 2012 και μετά η σύγχρονη Γενετική-Μοριακή βιολογία μάς αποκάλυψε και επιβεβαίωσε ό,τι το έμβρυο έχει δικό του DNA μη συμβατό με την μητέρα και αποτελεί γι’ αυτήν ξένο σώμα, το οποίο τελικά σαν ξένο σώμα η μανούλα του το αποβάλλει σωματικά στους εννιά μήνες με το που το γεννά. Μέχρι τότε για όλους τους εννιά –συνήθως- μήνες της εγκυμοσύνης της το ανέχεται σωματικά στην μήτρα της διότι έχει στο αίμα της μια πρωτεΐνη την H.L.A.-A.[4] που λειτουργεί σαν ανασταλτικός παράγοντας.

Ρωτήστε οποιονδήποτε γυναικολόγο. Θα σας βεβαιώσει ότι το αίμα της έγκύου μητρός φθάνει μικροαγγειακά μέχρι τα τοιχώματα του πλακούντα. Εκεί μικροαγγειακά πάλι ανταλλάσσονται διακυτταρικά μόνο τα απαραίτητα αέρια μεταξύ μάνας και παιδιού (οξυγόνο, διοξείδιο του άνθρακα κλπ). Επειδή το αίμα της μάνας είναι ασύμβατο συνήθως, με το αίμα του παιδιού ποτέ δεν ενώνεται  άμεσα το μητρικό με το εμβρυϊκό αίμα γιατί αυτό θα οδηγήσει σε αμεσότατο θάνατο του παιδιού (λόγω αντίθεσης του παράγοντα ρέζους μεταξύ μάνας και παιδιού). Επίσης με τον τρόπο αυτό φιλτράρονται μικρόβια και οι περισσότεροι ιοί, εκτός εξαιρέσεων. Έτσι προστατεύεται το έμβρυο από λοιμογόνες παθήσεις που τυχόν θα του μετέδιδε η μανούλα του άθελά της.

Τάσεις και ροπές, για μελλοντικές παθήσεις, κληρονομούνται  μέσω DNA των δυο γονέων. Μερικοί ιοί περνούν μέσω της μικροαγγειακής μικροκυκλοφορίας του αίματος και ανταλλαγής αερίων μέσω του ‘’φίλτρου’’ του πλακούντα μόνο γιατί οι ιοί είναι κατά πολύ μικρότεροι από τα μικρόβια.

Επίσης η ορθόδοξη εκκλησία[5] σαν φιλόστοργη μάνα δέχεται την μετάνοια του αμαρτωλού παιδιού της. Αν γονείς ή μια μάνα έγγαμη ή άγαμη έχει προχωρήσει σε έκτρωση και προγεύεται από τούτη την ζωή σαν κόλαση τον απείρως καλό Χριστό μας, ο Χριστός μας την δέχεται να μετανοήσει και την συγχωρεί!

Χωρίς να δεχόμαστε τους δαιμονικούς λογισμούς της απόγνωσης ας καταφεύγουμε σε κανονικό ιερέα ορθόδοξο εξομολόγο. Ο Χριστός δι’ αυτού θα μας σβήσει για πάντα το φρικωδέστατο αμάρτημα της έκτρωσης και θα μας θεραπεύσει σταδιακά, θα μας αγιοποιήσει την εμπαθή μας αμαρτωλότατη ψυχούλα για να μας προετοιμάσει να τον ζούμε αιώνια σαν Παράδεισο[6].

Πολλοί άγιοι πνευματικοί σαν τον αγιασμένο Ρωσοπόντιο Άγιο Γεώργιο Καρσλίδη[7] (1901-1959), τον π. Επιφάνιο Θεοδωρόπουλο (1930-1989), τον Άγιο Πορφύριο τον Καυσοκαλυβίτη (1907-1991) στο Μήλεσι και άλλους ‘’κανόνιζαν’’ δηλαδή βοηθούσαν τις μάνες, τα ανδρόγυνα, που είχαν εκπέσει στον φόνο της εκτρώσεως να μετανοήσουν και να επανορθώσουν το κακό που έκαναν, όχι μόνο με εξομολόγηση αλλά και έμπρακτη μετάνοια όπως με υιοθεσία ορφανών παιδιών κ.α.

Επίσης, η ορθόδοξη εκκλησία μας για να μας υπενθυμίζει το ‘’άμα σύλληψη άμα ψυχή’’[8] δίδει έμφαση στο εορτολόγιο της σε συλλήψεις αγίων προσώπων όπως για παράδειγμα ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι η εν Αγίω Πνεύματι άνευ σπέρματος Σάρκωσις της ανθρωπίνης φύσεως του Χριστού μας. Επίσης εορτάζουμε την εν σπέρματι σύλληψη της Υπεραγίας Θεοτόκου από την Αγία Άννα και τον Άγιο Ιωακείμ ή την εν σπέρματι σύλληψη του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου από τους Αγίους γονείς του Ζαχαρία και Ελισάβετ.

Επειδή πολλές νέες κοπέλες και γυναίκες έγγαμες ή άγαμες, ίσως να μη το ξέρουν και αμαρτάνουν από άγνοια, αναγκάζομαι από αγάπη να τις ενημερώσω ότι υφίστανται μερικές μοντέρνες και άτυπες μορφές έκτρωσης όπως: α. Το χάπι της μιας ημέρας με το οποίο αποβάλλεται κάθε γονιμοποιημένο ωάριο που έχει τυχόν γονιμοποιηθεί τις τελευταίες 24 ώρες β. Το ‘’σπιράλ’’ συσκευή που μοιάζει με ομπρελίτσα, τοποθετείται από την κοπέλα που δεν θέλει να συλλάβει παιδί δια τα κόλπου στην μήτρα της έτσι που το πάνω μέρος της ‘’ομπρελίτσας’’ να εφάπτεται στο άνω εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας και μένει εκεί για ένα με δυο μήνες. Αν κατά την περίοδο αυτή γονιμοποιηθεί κάποιο ωάριο εντός των σαλπίγγων της κοπέλας ακολούθως το γονιμοποιημένο ωάριο, πλήρης άνθρωπος ψυχοσωματικά από το πρώτο δευτερόλεπτο της σύλληψης-μιτώσεως επικολλάται στο πάνω μέρος της μήτρας και αρχίζει η διαδικασία της κύησης. Εντός 48ωρών δημιουργείται μια ‘’τσίπα’’ στο εσωτερικό τοίχωμα της μήτρας, το πρώτο στάδιο ανάπτυξης του πλακούντα. Εάν μέσα σε 30-50 ημέρες τραβηχτεί το σπιράλ με ‘’σπαγκάκι’’  που εξέχει του κόλπου, το γονιμοποιημένο ωάριο συμπαρασύρεται μαζί με τον πρωτογενή πλακούντα, τίθεται εκτός μήτρας και έτσι φονεύεται το έμψυχο γονιμοποιημένο ωάριο-κύημα-έμβρυο! Να η έκτρωση!

Συγχωρέστε με, που αμαρτωλότατος μοναχός ανέφερα τέτοιες λεπτομέρειες ανατομικές αλλά το κάνω από αγάπη και ενδιαφέρον μήπως και κάποια μανούλα αποτραπεί να εκτρώσει το αθώο της παιδάκι.

Ήμαρτον πάλι και καλή μετάνοια, καλό παράδεισο σε όλους και όλες μας.

Τέλος για την ιστορία να αναφέρουμε ό,τι οι εκτρώσεις δυστυχώς γίνονται μετά την πτώση των πρωτοπλάστων, όσο υπάρχουμε οι μεταπτωτικοί αμαρτωλοί άνθρωποι επί του πλανήτη μας δηλαδή εδώ και χιλιάδες χρόνια. Στην ιστορική αλληλοδιαδοχή των αιώνων διαφέρουν μόνο τα μέσα. Πρωτόγονα σε πρωτόγονους λαούς  και σύγχρονα επιστημονικά στις σύγχρονες κοινωνίες. Μόνο στην Ελλάδα γίνονται περίπου 120.000 νόμιμες και 200.000 παράνομες εκτρώσεις ετησίως. Παγκόσμια γίνονται τουλάχιστον στον 20^ο και 21^ο αιώνα 40 εκατομμύρια, περίπου, κατά μέσο όρο, εκτρώσεις τον χρόνο.

Εύχομαι για πολλοστή φορά να μας οδηγήσει σε μετάνοια και να μας αγιάζει τούτη την ζωή και αιώνια ο Πανάγαθος Χριστός μας ορθοδόξους, ετεροδόξους, αλλοδόξους.

ΑΜΗΝ Γένοιτο.

Τέλος και τω Θεό Δόξα.

μοναχός Ιωάννης 10.7.2017

Βιβλιογραφία:

Α. ‘’Περί Εκτρώσεων’’, Αρχιμανδρίτη Ιωάννη Κωστώφ. Έκδοση: Άγιος Ιωάννης ο Δαμασκηνός, Αθήνα 2016

Β. ‘’Υποθήκες Ζωής’’ (από την ζωή και τη διδασκαλία του πατρός Επιφανίου) , Αρχιμανδρίτης Επιφάνιος Ι. Θεοδωρόπουλος, Ιερό Ησυχαστήριο Κεχαριτωμένης Θεοτόκου 

Γ. ‘’Ο Νεαυγής Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης’’, Γ.Κ. Χατζόπουλος. Εκδόσεις Κυριακίδη Μονοπρόσωπη ΙΚΕ, 2014

Δ. ‘’Η Αγιότητα είναι κατορθωτή σήμερα;’’ Μοναχός Μωϋσής Αγιορείτης. Εκδόσεις Τήνος, 2010.

Βλέπε ακόμη:

1. ‘’Η Αγκαλιά’’ Σύλλογος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού http://www.agalia.org.gr/

2. ‘’Π.Ε.Φ.Ι.Π.’’ Πανελλήνια Ένωση Φίλων Πολυτέκνων http://pefip.gr/

3. ‘’ΠΑ.ΣΥ.Π.Α.Π.’’ Πανελλήνιος Σύνδεσμος Προστασίας Αγέννητου Παιδιού http://pefip.gr/?page_id=47

---

[1] Ψηφίστηκε πρώτη φορά τον Μάιο του 1986 με το Νόμο 1609/1986

[2] Βλέπε τροποποίηση του Νόμου περί Εκτρώσεων το 2005 και άρθρο 304 του Ποινικού Κώδικα: Τεχνητή διακοπή της εγκυμοσύνης άρθρο 304

[3] Βλέπε και σχετικά άρθρα στην εγκυκλοπαίδεια ‘’Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα’’ έντυπη έκδοση 2007 ή στην ηλεκτρονική της έκδοση.

[4] Τα Ανθρώπινα Λευκοκυτταρικά Αντιγόνα (Human Leukocyte Antigens, H.L.A.) ή αλλιώς Αντιγόνα Ιστοσυμβατότητας είναι πρωτεΐνες που υπάρχουν στην επιφάνεια κάθε κυττάρου και επιτρέπουν στο ανοσοποιητικό σύστημα να αναγνωρίζει τον ‘’εαυτό’’ του από το ‘’ξένο’’.

[5] Βλέπε και τον Β΄ Κανών του Μεγάλου Βασιλείου, επικυρωμένο από την Πενθέκτη Οικουμενική Σύνοδο, ο οποίος μας διδάσκει ποιο είναι το επίσημο και αυθεντικό φρόνημα της Ορθόδοξης Εκκλησίας: «Η φθείρασα κατ΄ επιτήδευσιν, φόνου δίκην υπέχει. Ακριβολογία δε εκμεμορφωμένου και ανεξεικονίστου παρ’ ημίν ουκ εστιν». Μ. Βασίλειου, Προς Αμφιλόχειον περί εικόνων, ΕΠΕ 1,191.

[6] ‘’Η Ζωή μετά τον Θάνατο’’, Μητροπολίτη Ναυπάκτου κ.Ιεροθέου Βλάχου, έκδοση Ιεράς Μονής Γενεθλίου της Θεοτόκου, Ακραίφνιο Βοιωτίας

[7] ‘’Άγιος Γεώργιος Καρσλίδης’’, Ευάγγελος Π. Λέκκος. Εκδόσεις Σαΐτη, Αθήνα 2010

[8] ‘’Άμα δε το σώμα και η ψυχή πέπλασται, ου το μεν πρώτον, το δε ύστερο’’ Αγίου Ιωάννου του Δαμασκηνού, Έκδοσης Ακριβής  Πίστεως 2,2, PG 94, 921