Γ. Καρποί των θλίψεων
Όλοι οι πιστοί θα περάσουν από το καμίνι
των θλίψεων. Άλλοι θα συναντήσουν περισσότερες και ιδίως οι φυγόπονοι, οι
αποφεύγοντες τις θλίψεις (…), οι υπερήφανοι και οι εγωϊστές, και άλλοι
λιγότερες, οι ταπεινοί και οι οικειοθελώς συμμετέχοντες με τη ζωή και τις
επιλογές τους στις θλίψεις του
Χριστού. Σε όλες τις περιπτώσεις πάντως μπορούν
οι θλίψεις να γίνουν αφορμή για πνευματικούς αγώνες και θείες ευλογίες, εφ’
όσον αντιμετωπίζονται σύμφωνα με το πνεύμα του Ευαγγελίου και τη σοφία των
Αγίων Πατέρων. Οι βιβλικές και πατερικές αναφορές για τους πνευματικούς καρπούς
που μπορεί να προέλθουν από την αξιοποίηση των θλίψεων είναι πολλές.
Ο
σπουδαιότερος καρπός είναι ότι θα
μετάσχουμε μαζί Του και στη δόξα Του. Αυτά με τα οποία δόξασε ο Υιός τον Πατέρα
είναι ο σταυρός, οι θλίψεις, οι πειρασμοί και τα λοιπά παθήματα του Χριστού.
Όταν τα υποφέρουμε αυτά με μεγάλη υπομονή, μιμούμαστε τα παθήματα του Χριστού
και δοξάζουμε με αυτά τον Πατέρα και Θεό μας ως κατά χάρη παιδιά Του και
συγκληρονόμοι Χριστού, οπότε και ο Χριστός θα δοξάσει και εμάς!
Συμπέρασμα: «Να είσαι κάθε μέρα έτοιμος να
δεχθείς κάθε θλίψη. Να σκέφτεσαι ότι μ’ αυτές θ’ απαλλαγείς από τις πολλές σου
αμαρτίες και να ευχαριστείς τον Άγιο Θεό… Γιατί αυτά που μάτια δεν τα είδαν και
αυτιά δεν τα άκουσαν και νους ανθρώπου δεν τα διανοήθηκε, αυτά είναι που θα
δοθούν, σύμφωνα με την αδιάψευστη υπόσχεση του Κυρίου σ’ εκείνους οι οποίοι με
τη συνέργεια της Χάρης δείχνουν υπομονή στις θλίψεις». (Φιλοκαλία, τόμος Δ΄,
σελ. 40, αγ. Συμεών Ν. Θεολόγου)
Πηγή: «Μικρή Συμβολή στη Χριστιανική Ζωή»,
Πρεσβ. Γεωργίου Κουγιουμτζόγλου – Θεσσαλονίκη 2006
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας