Το 1974 η
Εκκλησία της Ελλάδος απεφάνθη ως εξής διά τους Ροταριανούς:
«Κατόπιν
εισηγήσεως της αρμοδίας Μονίμου Συνοδικής Επιτροπής Νομοκανονικών Ζητημάτων,
ότι κατά την έννοιαν της υπ’ αριθ. 622/742/691/6.3.1951 Συνοδικής Εγκυκλίου εν
συνδυασμώ και προς την φύσιν των υπό του Αναδόχου αναλαμβανομένων καθηκόντων
του κατηχήσαι δεόντως και κατά τε τα ορθόδοξα δόγματα και τας εκκλησιαστικάς
παραδόσεις τον αναδεκτόν, η ιδιότης τινός ως Ροταριανού, κατόπιν των περί της οργανώσεως
«Ρόταρυ» υπαρχόντων στοιχείων, δεν αποτελεί εχέγγυον εκπληρώσεως εις το
ακέραιον των ως είρηται υποχρεώσεων του Αναδόχου.
Όθεν επί τη
βάσει των προεκτεθέντων, δύναται να ευσταθήση ως εύλογος επιφύλαξίς τις ή και
άρνησις οιουδήποτε εκκλησιαστικού Λειτουργού όπως δεχθή ως Ανάδοχον μέλος τι της
οργανώσεως «Ρόταρυ».
Πηγή: Ξεσκέπασμα του Ρόταρυ, Αρχ.
Χαραλ. Βασιλοπούλου, εκδ. ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ ΤΥΠΟΥ
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας