Το ίδιο
θλιβερό τέλος με τον Αντίχριστο και τον ψευδοπροφήτη θα έχει και ο Διάβολος.
Ιδού τι λέγει γι’ αυτόν το προφητικό βιβλίο της Αποκαλύψεως:
«και ο διάβολος ο πλανών αυτούς εβλήθη εις την λίμνην του
πυρός και του θείου, όπου και το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης και βασανισθήσονται
ημέρας και νυκτός εις τους αιώνας των αιώνων» (Αποκ. Κ. 10).
Και ο
διάβολος, που τους παραπλανούσε στο ψεύδος και την κακία, θα πεταχθεί από την
θεία δύναμη, στην λίμνη του πυρός και του θειαφιού, όπου είχαν ριφθεί, όπως
προαναφέραμε, το θηρίο, ο αντίχριστος δηλαδή, και ο ψευδοπροφήτης. Θα ριχτούν,
λοιπόν, εκεί, όπου θα βασανίζονται ακατάπαυστα μέρα και νύχτα στους ατελείωτους
αιώνες.
Η φωτιά
κατέφαγε, όπως είδαμε, τους συμμάχους του Διαβόλου. Η φωτιά, τρώγει αιώνια και
τον αρχηγό τους.
Ο Διάβολος, που άλλοτε έδειχνε τον τάχα
ισχυρότερο πάντων στους οπαδούς του, που έκανε σημεία και τέρατα, που πλανούσε
παντοιοτρόπως τους δυστυχείς θνητούς, πέφτει τώρα οριστικά και τελεσίδικα στην
αιώνια καταδίκη και τιμωρία.
Ο Σατανάς, ο
αρχηγός κάθε αντιθέου δυνάμεως, η αρχή του κακού, είχε κάποτε τα όργανά του: το
θηρίο και τον ψευδοπροφήτη. Είχε κάποτε στρατιές οπαδών, που βασάνιζαν και
λεηλατούσαν παντοιοτρόπως την ανθρωπότητα. Τώρα τον παρουσιάζει η Αποκάλυψη
γυμνό από εξουσίες. Φανερώνει το επικείμενο τρομακτικό τέλος του, όπως αυτό θα
συμβεί στην συντέλεια των αιώνων.
«Και ο διάβολος ο πλανών αυτούς εβλήθη εις την λίμνην του
πυρός και του θείου, όπου και το θηρίον και ο ψευδοπροφήτης, και βασανισθήσονται»,
λέγει.
Ο Διάβολος
ρίπτεται στη λίμνη του πυρός και του θειαφιού. Ρίχνεται στον τόπο της καταδίκης
του, όπου θα τον συντροφεύουν τα όργανά του, ο Αντίχριστος και ο ψευδοπροφήτης.
Εκεί θα προηγηθούν τα όργανά του αυτά, όπως είδαμε ήδη.
Εκεί θα συμβασανίζονται
εις το πυρ. «Εις το πυρ το αιώνιον το ητοιμασμένον τω διαβόλω και τοις αγγέλοις
αυτού» (Ματθ. ΚΕ΄, 41). Εκεί όπου «ο σκώληξ ου τελευτά και το πυρ ου σβέννυται».
Όταν όμως σιγήσει
ο ψευδοπροφήτης, καταργηθεί ο Αντίχριστος και συντριβεί ο Σατανάς και όλοι οι
αμετανόητοι παραδοθούν στο αιώνιο πυρ της Κολάσεως, θα αφανισθεί το κακό και ο θάνατος: «Και
θάνατος ουκ έσται έτι, ούτε πένθος, ούτε κραυγή, ούτε πόνος ουκ έσται έτι∙ ότι
τα πρώτα απήλθον και γέγονε καινά τα πάντα». (Αποκ. Κα΄ 4,5).
Παύουν τότε τα
επίγεια και αρχίζουν τα επουράνια.
Τότε θα έλθουν τα ασάλευτα του ογδόου αιώνος, δηλ. του μετά τον χρόνο τούτον
αιώνος. Εκεί θα είναι τα υπέρ χώρον και χρόνον και λόγον αιώνια, πνευματικά
αγαθά του φωτός του Αγίου Πνεύματος. Τότε θα απολαύσουν οι πιστοί «ά
ητοίμασεν ο Θεός τοις αγαπώσιν αυτόν». Τότε καθώς λέγει η Αποκάλυψη
(Αποκ. Κα΄ 1) θα έχουμε καινούριο Ουρανό και καινούρια γη, όπου θα κατοικεί η
αρετή.
Η δε πόλις η
Αγία Ιερουσαλήμ (η Εκκλησία) καινούρια με θεία δόξα θα κατεβαίνει εκ του Ουρανού
από τον Θεό. Θα κατεβαίνει εκ των ασωμάτων δυνάμεων άνωθεν μέχρι των ανθρώπων, διότι έγινε κοινή και των δύο κεφαλή ο Χριστός ο
Θεός ημών.
Εις την άνω Ιερουσαλήμ, εις τον Παράδεισον «νυξ
ουκ έσται έτι ου χρεία λύχνου και φωτός ηλίου, ότι Κύριος ο Θεός φωτιεί».
Οι δε ευτυχείς
κάτοικοί της θα βασιλεύσουν εις αιώνας των αιώνων. (Αποκ. Κβ΄ 5) καθώς λέγει η
Αποκάλυψη.
Περιπόθητος,
αγαπητέ, είναι για τους παλαίοντας εδώ πιστούς η Βασιλεία του Θεού και η
Παρουσία του Χριστού. Γι’ αυτό φωνάζουν στο Θεό ημέρας και νυκτός το «ελθέτω
η Βασιλεία σου».
Τι λες
έπειτα από αυτά; Δεν αξίζει να παλέψει κανείς οσονδήποτε σκληρά με τον
Αντίχριστο και τους προδρόμους του και με την αμαρτία για να κερδίσει την
αιωνιότητα;
Πηγή: «Ο Αντίχριστος»,
Αρχ. Χαραλάμπους Βασιλοπούλου, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ» (Σελ. 261-264)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας