Ἡ γέννηση τοῦ Γρηγορίου Θεολόγου. ( Μέρος Β'). Ὁ πληγωμένος Ἀετός. Γρηγόριος ὁ Θεολόγος. Οἱ γονεῖς καὶ τὰ παιδικὰ ἔτη.
Τό νήπιο Γρηγόριος μεγάλωνε σ’ ἕνα περιβάλλον κυριολεκτικά ἄνετο. Τά χρήματα καί τό ὑπηρετικό προσωπικό ἄφθονα στό σπιτικό, πού ἔμοιαζε λίγο μέ παλάτι.
Στήν κούνια του ἔτρεχε ὄχι μόνο ἡ στοργική καί χαριτωμένη μητέρα του. Ὑπηρέτριες καί γυναῖκες πού δούλευαν γιά τό σπίτι ἦταν πολλές. Μόλις ἄρχισε νά μεγαλώνει καί νά κάνει τά πρῶτα βήματα, εἶδε μέ τά μικρά ματάκια του κήπους καί περιβόλια, τό ποταμάκι Καρασού καί τ’ ἀμπέλια τοῦ πατέρα του. Λίγο ἀργότερα ἔκανε καί τό πρῶτο ταξίδι του. Ἄνοιξηη καί στά χτήματα τῆς Ἀριανζοῦ ἔσπαζε ἡ ζωή τά δεσμά της.
Γλύκαινε τή γῆ καί τούς ἀνθρώπους, μέχρι πού ἔνιωθαν μεθυσμένοι.
Οἱ πρῶτες ἐμπειρίες τοῦ μικροῦ Γρηγορίου; Ἔνιωθε κι ἔπλεε σέ θάλασσα στοργῆς καί ἀγάπης. Τά παραπέρα, δύσκολα. Μόλις πού ἄγγιζαν τίς ἀντένες τῆς παιδικῆς ψυχῆς. Ἡ ἱεροπρέπεια καί ἡ ὑπευθυνότητα τοῦ πατέρα. Ἡ γλυκύτητα καί ἡ ἁγνότητα τῆς μητέρας.
Πολύς κόσμος μπαινόβγαινε στό σπίτι. Ἐργατικοί ἄνθρωποι, ἀνώτεροι ἀξιωματοῦχοι, παλαιοί συνάδελφοι τοῦ πατέρα, προπαντός χριστιανοί κάθε ἡλικίας καί τάξης, κληρικοί καί μοναχοί. Θά περάσουν χρόνια νά ξεχωρίσει στό μυαλό του ὁ μικρός Γρηγόριος ὅλον αὐτόν τόν κόσμο.
Καί θά ὑπογραμμίσει κάποτε, ὅτι αὐτοί πού σύχναζαν πολύ στό σπίτι εἶχαν ἦθος καί ἀρετή.
Ἕνα μέ δύο χρόνια μετά τή γέννηση τοῦ Γρηγορίου τό σπίτι γνώρισε νέα χαρά. Ἡ Νόννα ἔφερε στό κόσμο κι ἄλλο ἀγόρι.
Χαριτωμένο κι αὐτό, ἀλλά δέ συνοδευόταν μέ θεῖα σημάδια, ὅπως εἶχε συμβεῖ μέ τό Γρηγόριο. Ἦταν ὁ Καισάριος, τόν ὁποῖο ἀγάπησε πολύ ὁ Γρηγόριος. Μαζί μεγάλωσαν. Μαζί γνώρισαν τόν κόσμο. Μαζί ἔκαναν τίς πρῶτες σπουδές μέ την ἐπίβλεψη τοῦ παιδιαγωγοῦ Καρτερίου.
Ὁ πληγωμένος Ἀετός (Γρηγόριος ὁ Θεολόγος)
(ἀφηγηματικὴ Βιογραφία)
σελ.17-19
Στυλιανοῦ Γ. Παπαδοπούλου Καθηγητή Πανεπιστημίου
Ἔκδοση Δ΄
Ἀποστολική διακονία
πηγή: http://anavaseis.blogspot.gr/2013/07/blog-post_7584.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας