Πότε διαβάζονται;
Υπάρχει μισή ευχή;
Πως και γιατί γίνεται
ο Σαραντισμός;
Πότε διαβάζονται οι
ευχές. Υπάρχει μισή ευχή;
Με τη γέννηση
του παιδιού πρέπει να κληθεί ο ιερέας (επειδή είναι δύσκολο στο Μαιευτήριο), όταν
η μητέρα επιστρέψει στο σπίτι, ώστε με τις ευχές γέννησης που θα διαβάσει, να
αγιασθεί και η μητέρα και το παιδί.
Διαβάζονται
αι «ευχαί εις γυναίκα λεχώ τη πρώτη ημέρα της γεννήσεως του παιδιού αυτής».
Εύχεται ο ιερέας να βάλει ο Κύριος και Θεός μας την χείρα Του την κραταιά στη
μητέρα και να της χαρίσει γρήγορη ανάρρωση από τον τοκετό, να της καθαρίσει
κάθε ρύπο που άφησε η γέννα και να της ανακουφίσει τους πόνους που προκάλεσε ο
επώδυνος τοκετός. Ζητάει επίσης την ευρωστία της ψυχής και του σώματος αυτής,
όπως και την
περιφρούρησή της από ζήλεια, φθόνο και βασκανία.
Δυστυχώς, από
άγνοια, από κακή πληροφόρηση ή για να εξέλθουν πιο γρήγορα από το σπίτι, ζητούν
από τον ιερέα να τους διαβάσει τη «μισή» ευχή στις είκοσι ημέρες, δηλαδή να
γίνει μισοσαραντισμός. Μισή ευχή και μισοσαραντισμός δεν υπάρχει. Στο ευχολόγιο
υπάρχει μόνο η ευχή της πρώτης ημέρας και του σαραντισμού, την 40η η
μέρα από την γέννηση του παιδιού στον ιερό Ναό.
Πως και γιατί γίνεται
ο Σαραντισμός:
Όταν το νήπιο
συμπληρώσει σαράντα ημέρες από τη γέννησή του, (όχι 39 ή 38), τότε οδηγείται
από την μητέρα του να εκκλησιασθεί στο ναό του Κυρίου μας, δηλαδή να σαραντήσει όπως έγινε και με τον Κύριό μας
υπό της μητρός Του.
Αποτελεί μια
εκδήλωση ευγνωμοσύνης του ανθρώπου προς τον Θεό Δημιουργό του, που τον αξίωσε
να γίνει συνδημιουργός Του.
Ο ιερέας
λαμβάνει μετά τις ευχές το βρέφος στην αγκαλιά του, το οδηγεί έμπροσθεν του
Ιερού Βήματος λέγοντας μερικές ευχές. Τα βρέφη ως «άγια» δύνανται να εισαχθούν
στα «Άγια των Αγίων». Όμως η Εκκλησία μας εισάγει μόνο τα άρρενα τέκνα επειδή
μόνο αυτά μπορούν να γίνουν κληρικοί.
Απόσπασμα από το βιβλίο του π. Γεωργίου Καλπούζου «ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΙΚΟ ΕΓΧΕΙΡΙΔΙΟ ΟΡΘΟΔΟΞΟΥ
ΛΑΤΡΕΥΤΙΚΗΣ ΖΩΗΣ- Αυτονόητα αλλά τόσο άγνωστα θέματα», Εκδόσεις ΦΩΤΟΔΟΤΕΣ
σελ. 102-103
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας