ΣΕ ΤΖΑΜΙ ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ Ο ΙΜΑΜΗΣ ΚΡΑΔΑΙΝΕΙ ΤΗΝ ΧΑΤΖΑΡΑ ΠΟΥ ΕΣΦΑΖΕ ΤΟΥΣ ΧΡΙΣΤΙΑΝΟΥΣ

Γράφει ο Νίκος Χειλαδάκης

Ένα πραγματικά μακάβριο θέαμα παρουσιάζει με υπερήφανο ύφος ένας Ιμάμης μέσα σε ένα τζαμί, δείχνοντας με αυτόν τον τρόπο και μάλιστα την ώρα που κάνει κήρυγμα τα θρησκευτικά του αισθήματα μέσα στον χώρο του ναού όπου κάποτε λατρεύονταν ο ελληνορθόδοξος χριστιανισμός. Το επίκεντρο του θεάματος είναι ένα ιστορικό, όπως αναφέρεται σπαθί, που συμβολίζει την αιματηρή κατάκτηση της περιοχής όπου υπάρχει σήμερα αυτό το τζαμί που πριν από την κατάκτηση της περιοχής από τους Οθωμανούς ήταν μια ιστορική ελληνορθόδοξη χριστιανική εκκλησία.

Πρόκειται για ένα τζαμί στην περιοχή Ladık της Σαμψούντας του μαρτυρικού Πόντου. Η περιοχή αυτή πριν την οθωμανική κατάκτηση κατοικούνταν από αμιγώς ελληνορθόδοξο πληθυσμό και το τζαμί λειτουργούσε σαν ελληνορθόδοξη εκκλησία. Το 1075 μ.Χ. ο ηγεμόνας του μουσουλμανικού κρατιδίου των Ντανισμενιδών, Melik Ahmet Danişment, προέλασε στην περιοχή σφάζοντας τους κατοίκους και έθεσε την όλη επικράτεια υπό την ηγεμονία των μουσουλμάνων Ντανισμενιδών. Ο Melik Ahmet Danişment, όταν εισήρθε νικητής, Gazi, στην πόλη Ladık, κατευθύνθηκε στην εκκλησία και εκεί τέλεσε την μουσουλμανική προσευχή αποφασίζοντας πως από τούδε και στο εξής η εκκλησία θα μετατρέπονταν σε τζαμί. Το πολύ χαρακτηριστικό όμως αυτής της κίνησης, ήταν ότι ο ηγεμόνας των Ντανισμενιδών θέλοντας να δώσει έμφαση στον συνεχιζόμενο τότε πόλεμο κατά των «απίστων» έδωσε εντολή κάθε φορά που θα τελούνταν το ναμάζι μέσα στο τζαμί και θα γίνονταν το κήρυγμα, θα προβάλλονταν από τον ιμάμη και το σπαθί της μεγάλης του νίκης κατά των «απίστων», δηλαδή η χατζάρα με την οποία είχε σφάξει τους χριστιανούς που αμυνθήκαν ενάντια στην μουσουλμανική κατάκτηση. Από τότε, δηλαδή από εκείνη την χρονολογία όπως αναφέρεται, έχει κρατηθεί αυτή η αιμοβόρα παράδοση ο εκάστοτε ιμάμης που θα τέλει την προσευχή και θα κάνει κήρυγμα στο μουσουλμανικό τέμενος να κραδαίνει στο χέρι του το σπαθί της σφαγής των χριστιανών της περιοχής.
Μάλιστα η αρχική χατζάρα βαμμένη με το αίμα χριστιανών, όπως ανέφερε στην τουρκική εφημερίδα Vatan ο σημερινός ιμάμης του τζαμιού, Erdoğan Zilelioğlu, χάθηκε με… μυστήριο τρόπο κατά τον σεισμό που έπληξε την περιοχή το 1943 και είχε σαν αποτέλεσμα να πάθει σοβαρή ζημιά το κτίσμα του τζαμιού. Έτσι η αρχική χατζάρα αντικαταστάθηκε από ένα πιο σύγχρονο σπαθί, ενώ το ίδιο το τζαμί έχει πάρει την ονομασία από τον κόσμο της περιοχής, Kılıç Camisi, δηλαδή το «Τζαμί του Σπαθιού». Ο ίδιος δε ο ιμάμης με περισσή υπεροψία του αρέσει να φωτογραφίζεται μέσα στο τζαμί και μπροστά στο Μιχράμπ ( το σημείο προσευχής), κρατώντας και μάλιστα την ώρα της προσευχής το μεγαλοπρεπές σπαθί σε ανάμνηση της ιστορικής χατζάρας που είχε γίνει διάσημη από τους χριστιανούς που είχε κατασφάξει την εποχή της μουσουλμανικής κατάκτηση της περιοχής.
Άλλο ένα «υπέροχο» δείγμα αυτού του Ισλάμ, που κάποιοι ανόητοι ισλαμολάγνοι θέλουν να μας το παρουσιάζουν σαν μια ειδυλλιακή θρησκεία και να μας την επιβάλλουν με το έτσι θέλω, προς χάριν του πολυπολιτισμού τους και της περίφημης παγκοσμιοποίησης τους.
Αλλοίμονο μας!
ΝΙΚΟΣ ΧΕΙΛΑΔΑΚΗΣ
Δημοσιογράφος-Συγγραφέας-Τουρκολόγος

πηγή:  http://www.pentapostagma.gr