Ὁ Παντοδύναμος Κύριος καὶ ὁ ἀδύναμος δαίμων!

ΚΥΡΙΑΚΗ E΄ ΜΑΤΘΑΙΟΥ

28 ΙΟΥΛΙΟΥ 2024

Ἀπόστολος: Ρωμ. ι΄ 1-10

Εὐαγγέλιον: Ματθ. η΄ 28 – θ΄ 1

Ἦχος: δ΄.- Ἑωθινόν: Ε΄

 

ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

 

«Τί ἡμῖν καὶ σοί, Ἰησοῦ υἱὲ τοῦ Θεοῦ;» (Ματθ. η΄ 29)

Ὁ Παντοδύναμος Κύριος καὶ ὁ ἀδύναμος δαίμων!

    Ὁ Κύριος περιέρχεται τὰς πόλεις καὶ τὰ χωρία, τῶν Ἱεροσολύμων καὶ τῆς Γαλιλαίας, συνοδευόμενος ὑπὸ τῶν μαθητῶν Του, καὶ κηρύττει καὶ θαυματουργεῖ! Αἱ κινήσεις αὗται τοῦ Διδασκάλου, ὡς

πολλάκις ἔχομεν εἴπει, δὲν εἶναι τυχαῖαι καὶ εἰς τό ἄγνωστον! Εἶναι ὁ Ἀληθινὸς καὶ Παντοδύναμος, ἀλλὰ καὶ Παντογνώστης Θεός, ὅστις ἦλθεν εἰς τὴν γῆν, ἔχων συγκεκριμένον πρόγραμμα! Γνωρίζει ἐκ τῶν, εἰς βάθος χρόνων, προτέρων, ποῦ πηγαίνει, ποίους θὰ συναντήσῃ, ποῖοι θὰ τὸν δεχθῶσι καὶ ποῖοι θὰ τὸν ὑβρίσωσι καὶ τὸν ἀπορρίψωσι, ποῖον θαῦμα θὰ ἐπιτελέσῃ, καὶ γενικῶς γνωρίζει καὶ τὰ παρελθόντα καὶ τὰ παρόντα καὶ τὰ μέλλοντα! Τὰ πάντα!

  Οὕτω, ὁ Ἰησοῦς ἔρχεται εἰς τὴν χώραν τῶν Γεργεσηνῶν καὶ ἐκεῖ τὸν συναντῶσι δύο δαιμονιζόμενοι! «Χαλεποὶ λίαν»˙ οὕτω τοὺς χαρακτηρίζει τὸ ἱερὸν κείμενον, καὶ προσθέτει, «ὥστε μὴ ἰσχύειν τινὰ παρελθεῖν διὰ τῆς ὁδοῦ ἐκείνης»! Δηλαδή, ἁπλῷ τῷ λόγῳ, λίαν ἐπικίνδυνοι δι’ ἐκεῖνον ὅστις καὶ θὰ ἀπεπειρᾶτο, ἵνα διέλθῃ δι’ ἐκείνης τῆς ὁδοῦ! Ἅπαντες, ἢ ἴσως οἱ πλείονες ἐξ ἡμῶν, θὰ ἔχωμεν ἴδῃ εἰς τὴν ζωήν μας, τοιούτους ἀνθρώπους, βασανίζομένους ὑπὸ ἀκαθάρτων πνευμάτων! Ἁπάντων τούτων, κοινὸν χαρακτηριστικόν, θὰ ἐλέγομεν, εἶναι, τὰ ἠλλοιωμένα χαρακτηριστικὰ τῶν προσώπων των, ἅτινα καὶ προσδίδουσιν εἰς τούτους τοὺς ταλαιπώρους, ὄψεις καὶ ἐκφράσεις, κυριολεκτικῶς, δαιμονικὰς καὶ ἀποκρουστικάς! Ὅμως ὁ Κύριος «τολμᾷ», ἵνα ἔμβῃ εἰς τὴν ἐπικίνδυνον ταύτην ὁδόν, διὰ νὰ ἀποκαλύψῃ, ἀφ’ ἑνός, τὰς μεθοδείας τοῦ πονηροῦ, ἀλλὰ καί, ἀφ’ ἑτέρου, διὰ νὰ σώσῃ καὶ βοηθήσῃ τοὺς δύο τούτους βασανιζομένους ἀνθρώπους!

  Ἔρχεται ὁ Παντοδύναμος Θεός, διὰ νὰ κατατροπώσῃ τὸν δῆθεν δυνατόν! Ἔρχεται ὁ Κύριος, διὰ νὰ δείξῃ εἰς ἅπαντας ἡμᾶς, ὅτι ἡ δύναμις τοῦ κακοῦ «τροφοδοτεῖται» ἀπὸ ἡμᾶς τοὺς ἰδίους, ὅταν ἡμεῖς θέλωμεν καὶ συμφωνῶμεν καὶ ἐργαζώμεθα τὸ κακόν! Ἐκεῖνοι οἵτινες ὑπῆρξαν συνειδητοὶ λάτραι καὶ ἐπίστευσαν καὶ ἠγάπησαν τὸν Κύριον, πάντοτε «ἀδιαφοροῦσαν» διὰ τὸν διάβολον, ἀλλὰ καὶ διὰ τὰ βρωμερά του τεχνάσματα! Ὁ δαίμων τρέμει πρὸ τοῦ Παντοδυνάμου Κυρίου! Ἐνῶ τοὺς πάντας ἠπείλει καὶ εἰς πάντας ἐπετίθετο καὶ ἐκακοποίει ἅπαντας ἀδιακρίτως, βλέπων τὸν Κύριον ἐρχόμενον, ἔμφοβος καὶ τρέμων, πίπτει πρὸς τοὺς πόδας Του, ἐκλιπαρῶν, «μή με βασανίσεις»!

Ἡ Θεία Δύναμις!

  Ἂν εἴχωμεν γνῶσιν, φίλοι μου ἀναγνῶσται, ποίαν δύναμιν ἔχει δώσει εἰς ἡμᾶς ὁ γλυκὺς Κύριός μας, καὶ ἐὰν εἴχωμεν δεχθῇ, ἵνα ζῶμεν καὶ κινώμεθα ἐν Αὐτῷ, δὲν ἦτο τίποτε, ἱκανὸν ἵνα μᾶς φοβίσῃ! Τὸ ἐγράψαμεν καὶ πάλιν, ἀλλὰ καὶ ἐν προκειμένῳ, ἀπαιτεῖ­ται ἵνα τὸ ἐπαναγράψωμεν˙ «Ἐπὶ τὸν Κύριον ὁ ἐσχηκὼς ἐλπίδα, οὐ δείσει τότε, ὅτε πυρὶ τὰ πάντα, κρινεῖ καὶ κολάσει»! Εἶναι οὗτος ὁ Λόγος, ὕμνος τῆς Ἐκκλησίας μας, ὅστις καὶ ἐνθαρρύνει ἡμᾶς τοσοῦτον ὥστε, ἀκόμη καὶ εἰς τὰς πλέον τρομακτικὰς στιγμάς, ἅτινας θὰ βιώσῃ ὁ κόσμος κατὰ τὴν συντέλειαν, ἵνα μὴ φοβηθῶμεν, ἔχοντες τὴν ἐλπίδα μας πρὸς τὸν Ἀπειροδύναμον Θεόν!

Ὅταν, ἀδελφοί μου, «ὑπέστρεψαν οἱ ἑβδομήκοντα μετὰ χαρᾶς λέγοντες· Κύριε, καὶ τὰ δαιμόνια ὑποτάσσεται ἡμῖν ἐν τῷ ὀνόματί σου», ὁ Κύριος βεβαιώνει τοὺς μαθητάς Του, ὅτι τοὺς δίδει τὴν ἐξουσίαν, νὰ ἐξευτελίζωσιν τὴν δύναμιν τοῦ πονηροῦ! Οὐχὶ δὲ μόνον εἰς ἐκείνους τοὺς δώδεκα καὶ τοὺς ἑβδομήκοντα, ἀλλὰ καὶ εἰς ἅπαντας ἐκείνους, οἵτινες, ὡς εἴπομεν, θὰ ζῶσιν ὑποτασσόμενοι εἰς τὸ Θεῖον θέλημά Του! «Ἰδοὺ δίδωμι ὑμῖν τὴν ἐξουσίαν τοῦ πατεῖν ἐπάνω ὄφεων καὶ σκορπίων καὶ ἐπὶ πᾶσαν τὴν δύναμιν τοῦ ἐχθροῦ, καὶ οὐδὲν ὑμᾶς οὐ μὴ ἀδικήσῃ» (Λουκ. ι΄ 17-20)!

  Τὴν δύναμιν τὴν ἔχει ὁ Παντοδύναμος Θεός, ἀλλὰ καὶ τὴν μεταδίδει εἰς ἅπαντας τοὺς πιστεύοντας εἰς Αὐτόν! Ἐκεῖνα τὰ θαύματα ἅτινα ἐνήργησε καὶ πάντοτε ἐνεργεῖ, διὰ τοῦ Θείου Ὀνόματός Του, τὰ ἐνήργησαν καὶ ἔτι τὰ ἐνεργοῦσιν οἱ Ἅγιοι τοῦ Θεοῦ! «Ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ὁ πιστεύων εἰς ἐμέ, τὰ ἔργα ἃ ἐγὼ ποιῶ κἀκεῖνος ποιήσει, καὶ μείζονα τούτων ποιήσει» (Ἰωάν. ιδ΄ 12)! Καὶ ὄντως˙ βλέπομεν σήμερον, ἵνα ἐπαληθεύηται οὗτος ὁ Λόγος, καὶ ἔχοντες γνωρίσει ἐκ τοῦ σύνεγγυς τοὺς Ἁγίους τῶν ἡμερῶν μας, (Πορφύριον, Παΐσιον, Ἰάκωβον, Ἰωσήφ, Ἐφραίμ, Γερβάσιον), καὶ πληθώρα ἄλλων, συγχρόνων τε καὶ παλαιοτέρων, διαπιστοῦμεν ὅτι ὄντως «Ἰησοῦς Χριστὸς χθὲς καὶ σήμερον ὁ αὐτὸς καὶ εἰς τοὺς αἰῶνας» (Ἑβρ. ιγ΄ 8)! Ὁ Θεὸς δὲν ἔπαυσεν ἵνα ὑπάρχῃ καὶ ἵνα ἐνεργῇ, καὶ ἅπαντες ὅσοι ἠγάπησαν Αὐτὸν καὶ ἐπίστευσαν εἰς τὴν Θείαν Του δύναμιν, ἐνεργοῦσι τὰ Θεῖα Αὐτοῦ θαυμάσια εἰς πᾶσαν ἐποχήν!

Τὸ κακὸν ἁλωνίζει σήμερον!

  Εἶναι πικρὴ ἀλήθεια, ἀγαπητοί μου, ὅτι τὸν κακὸν ἐπλήθυνε καὶ ἐγιγαντώθη! Αἱ ἁμαρτίαι μας, κατὰ τὸ Ψαλμικόν, «ὑπερῇραν τὰς κεφαλὰς ἡμῶν, ὡσεὶ φορτίον βαρὺ ἐβαρύνθησαν ἐφ᾿ ἡμᾶς». Δὲν θὰ ἐθεώρουν δὲ ὑπερβολικόν, ἵνα ὑπεστήριζον ὅτι τὰ ἁμαρτήματα τῆς γενεᾶς ἡμῶν ἔφθασαν καὶ μᾶλλον ὑπερέβησαν, ἐκεῖ­να τὰ ἀντίστοιχα τῶν Σοδομιτῶν καὶ Γομορριτῶν! «Ὦ γενεὰ ἄπιστος καὶ διεστραμένη, ἕως πότε ἔσομαι πρὸς ὑμᾶς καὶ ἀνέξομαι ὑμῶν;», ἴσως θὰ ἠδύνατο ἵνα ἐπαναλάβῃ ὁ Χριστός μας, βλέπων, τὸν «χείμαρρον» τοῦτον τῆς ἀνομίας καὶ τῆς διαφθορᾶς, ὅστις προχωρεῖ αὐξανόμενος καὶ τείνων ἵνα κατακλύσῃ τὰ πάντα!

  Ὁ κατάρατος δαίμων ἔχει, κυριολεκτικῶς, δαιμονίσει τὴν ἐποχήν μας, καὶ ὡς τότε τοὺς δύο, ἐν προκειμένῳ, δαιμονιζομένους, οὕτω καὶ σήμερον, «ἡγεῖται» τοῦ κόσμου τούτου! Ὀλίγοι, ἕως ἐλάχιστοι, εἶναι ἐκεῖνοι, οἵτινες ἀνθίστανται πεισμωδῶς εἰς τὴν καταστροφικὴν πορείαν, τὴν ὁποίαν πορεύεται ὁ κόσμος! Δὲν γράφομεν ταῦτα, ἵνα ἀπελπισθῶμεν καὶ ἀφήσωμεν ἑαυτούς, ἐκθέτους εἰς τὴν καταστροφικὴν μανίαν τοῦ κακοῦ! Ὁ Θεὸς φυλάξοι! Ὅμως, ἡ θλιβερὰ αὕτη πραγματικότης, εἶναι γεγονός!

  Ἡ περιγραφομένη, σήμερον, θαυματουργὸς ἐνέργεια τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ, δὲν ἐκτίθεται, διὰ νὰ θαυμάσωμεν τὴν Θείαν Δύναμιν! Ἐκτίθεται, ἵνα περιβληθῶμεν ταύτην καὶ ἐνισχυθῶμεν ὑπ’ Αὐτῆς, καὶ φυλάξωμεν ἑαυτοὺς ἀπὸ τοῦ «κυριαρχοῦντος» κακοῦ! Οὐχὶ δὲ μόνον τοῦτο! Ὁ Θεῖος Λόγος διδάσκεται καὶ ἀκούεται, ἵνα ἐννοήσωμεν, ὅτι ὁ δῆθεν ἰσχυρὸς δαίμων ὠχριᾷ καὶ τρέμει πρὸ τοῦ Ἰησοῦ, καὶ ἅπαντες ὅσοι ἠκολούθησαν καὶ ἔτι ἀκολουθοῦσι τὸν Χριστόν, δὲν ἔχουσιν οὐδένα φόβον πρὸ τοῦ ὑλακτοῦντος δυσ­ώδους πονηροῦ! Ὁ Κύριος «ἐξῆλθε νικῶν καὶ ἵνα νικήσῃ», καὶ ἀλλοίμονον εἰς ἐκείνους οἵτινες ἐπιμένουσιν ἵνα ἵστανται ἀπέναντί Του!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκήρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

 

πηγή:  orthodoxostypos.gr