Περί της οργάνωσης Λάιονς

 

Η οργάνωση αυτή αποτελεί ένα καθαρά διεθνιστικό ανθρωποκεντρικό σύστημα, που θέτει ως ύψιστο σκοπό τη δόξα των Λάιονς. Αυτό τονίζεται σαφέστατα από την ίδια την οργάνωση: «και εδώ πρέπει να ξεκαθαρίσω ότι ο Λαϊονισμός, δεν είναι μια αμιγώς φιλανθρωπική οργάνωση, με την έννοια που όλοι δίνουμε στη φιλανθρωπία. Είναι μία ανθρωποκεντρική τοιάυτη, που αποσκοπεί εις το να βοηθήσει τον συνάνθρωπο να επιλύσει τα καθημερινά του προβλήματα, να αντιμετωπίσει τις βιοτικές του ανάγκες και να βελτιώσει την πνευματική και πολιτιστική του στάθμη. Κάτω από αυτό το

πρίσμα οι Λάιονς προσφέρουν στο κοινωνικό σύνολο και η προσφορά τους είναι πέραν πάσης αποτιμήσεως, γιατί απευθυύνεται στην αξία που λέγεται Άνθρωπος» (The Lion, 130, Μάρτιος, Απρίλιος ’97).

Από αυτή τα άποψη κινείται σε εντελώς αντίθετη γραμμή από την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη που κέντρο της δεν είναι ο άνθρωπος και η ικανοποίηση των ενδοκοσμικών του αναγκών, αλλά ο Θεάνθρωπος Ιησούς και η ένωση του ανθρώπου με Αυτόν, δηλαδή η θέωση του ανθρώπου διά του Θεανθρώπου.

Επίσης η ανθρωποκεντρική διδαχή της κίνησης φαίνεται ξεκάθαρα από την αναφορά του «Κώδικα Ηθικής», στον οποίο τίθεται ως στόχος το μέλος να αποκτήσει φήμη ότι είναι άξιο εκτίμησης για προσφορές ποιότητας και ανωτέρου επιπέδου. Αντίθετα το Ευαγγελικό μήνυμα και η Χριστιανική Ηθική μας διδάσκουν να μη ζητούμε τη δόξα των ανθρώπων, ούτε να ενδιαφερόμαστε για όσα έχουν σχέση με τα του κόσμου με την έννοια της προσκόλλησης σ’ αυτά, διότι το πολίτευμά μας είναι στους ουρανούς. Γι΄αυτό και ο Θεάνθρωπος Ιησούς είναι κατηγορηματικός: «ἐρευνᾶτε τὰς γραφάς, ὅτι ὑμεῖς δοκεῖτε ἐν αὐταῖς ζωὴν αἰώνιον ἔχειν· καὶ ἐκεῖναί εἰσιν αἱ μαρτυροῦσαι περὶ ἐμοῦ· καὶ οὐ θέλετε ἐλθεῖν πρός με ἵνα ζωὴν ἔχητε. Δόξαν παρὰ ἀνθρώπων οὐ λαμβάνω· ἀλλ᾿ ἔγνωκα ὑμᾶς ὅτι τὴν ἀγάπην τοῦ Θεοῦ οὐκ ἔχετε ἐν ἑαυτοῖς. ἐγὼ ἐλήλυθα ἐν τῷ ὀνόματι τοῦ πατρός μου, καὶ οὐ λαμβάνετέ με· ἐὰν ἄλλος ἔλθῃ ἐν τῷ ὀνόματι τῷ ἰδίῳ, ἐκεῖνον λήψεσθε. πῶς δύνασθε ὑμεῖς πιστεῦσαι, δόξαν παρὰ ἀλλήλων λαμβάνοντες, καὶ τὴν δόξαν τὴν παρὰ τοῦ μόνου Θεοῦ οὐ ζητεῖτε;» (Ιωάν. ε’ 39-44).

Η κίνηση παρουσιάζεται ως οργάνωση της κοινωνικής ελίτ γι’ αυτό και θέτει ως στόχο «την εγγραφή νέων μελών, μελών ποιότητας… άτομα που ξεχωρίζουν στην κοινωνία, άτομα νέα που έχουν προοπτικές σ’ αυτή, άτομα καταξιωμένα» (ο.π.π.). Συνεπώς οι διακρίσεις στους Λάιονς είναι εμφανείς και αυτό δημιουργεί δύο ειδών κατηγορίες ανθρώπων, αυτών που εξυπηρετούν τα συμφέροντά τουςκαι αυτών που δεν τα εξυπηρετούν. Εύλογα κάποιος μπορεί να διερωτηθεί πως εξυπηρετείται η ανθρωπότητα στο σύνολό της όταν κάποιοι είναι ικανοί να υπηρετήσουν την οργάνωση και άλλοι απορρίπτονται επειδή δεν ανήκουν στην ελίτ της κοινωνίας; Ο Χριστός διακήρυξε την ισότητα όλων των ανθρώπων, αφού πλέον με την πρόσληψη εκ μέρους Του ολόκληρης της ανθρώπινης φύσης «Οὐκ ἔνι Ἰουδαῖος οὐδὲ Ἕλλην, οὐκ ἔνι δοῦλος οὐδὲ ἐλεύθερος, οὐκ ἔνι ἄρσεν καὶ θῆλυ· πάντες γὰρ ὑμεῖς εἷς ἐστε ἐν Χριστῷ Ἰησοῦ.» (Γαλ. γ’ 28).

Με αυτή τη νοοτροπία πως μπορεί να επιβεβαιωθεί η διακήρυξη των Λάιονς που λέγει «ότι εμείς οι Λάιονς μπορούμε να δημιουργήσουμε συνθήκες για ένα καλύτερο κόσμο και να αναζωογονήσουμε την ελπίδα στον άνθρωπο και στο μέλλον του «χτίζοντας γέφυρες συνεργασίας και κατανόησης» (ο.π.π).

Δυστυχώς οι Λάιονς δεν τίθενται έστω στην υπηρεσία της ανθρωπότητας, αλλά μόνο στην υπηρεσία του Λαϊονισμού, ακόμα και όταν φαίνεται πως το ενδιαφέρον στρέφεται προς τον άνθρωπο. Στο επίσημο περιοδικό της η κίνηση σε άρθρο με τίτλο «Ας αυξηθούμε» αναφέρει χαρακτηριστικά: «Τονίστε τα πλεονεκτήματα της διασύνδεσης και γνωριμίας στους επιχειρηματίες. Θυμηθείτε, ο Melvin Jones διαφήμισε την επιχείρησή του στο περιοδικό των Λάιονς για χρόνια. Φροντίστε να απονείμει η Λέσχη βραβεία στους: Δημάρχους της πόλης, ιδιοκτήτες επιχείρησης της χρονιάς, επιχειρηματία της χρονιάς, υπουργό της χρονιάς, φοιτητή της χρονιάς, αθλητή της χρονιάς, λάιον της χρονιάς… Πείτε ευχαριστώ στον εαυτό σας γιατί πράγματι το αξίζετε. Προσφέρατε μίαν υπηρεσία στην κοινότητά σας, να είστε περήφανοι γι’ αυτήν και αφήστε την υπερηφάνειά σας να φανεί σε ό,τι κάνετε… Κάνετε ανακοινώσεις σε πίνακες ανακοινώσεων στα τοπικά καταστήματα και εκκλησίες… Όμως αν είστε δεσμευμένοι, και δώσετε την καρδιά και την ψυχή σας στους Λάιονς, συμβαίνουν πράγματα σημαντικά. Πηγαίνετε σε συνεδριάσεις και διασκεδάζετε… Φέρνετε νέα μέλη… Ασχολείστε περισσότερο» (ο.π.π).

Σε έκδοση εντύπου με προσευχές για τους Λάιονς, στον πρόλογό του σημειώνεται ότι αυτές γράφηκαν «με κάποιο φιλοσοφικό υπόβαθρο» αντικαθιστώνατς το Βιβλικό κείμενο με «ένα άλλο προσαρμοσμένο και φιλοσοφημένο κείμενο, πάνω σε έννοιες Χριστιανικές και ανάλογα πάλι με την περίπτωση και την περίσταση» για να χρησιμοποιούνται από τους «αδελφούς Λάιονς στις δικές τους συνεστιάσεις». Από αυτό και μόνο οι Λάιονς διαφοροποιούνται από την Εκκλησία, αλλάζουν το περιεχόμενο της πίστεως, από Χριστοκεντρικό, Πατερικό και εκκλησιαστικό, και το μετατρέπουν σε φιλοσοφικό με την χρήση Χριστιανικών όρων, που όμως δεν έχουν να κάνουν τίποτα με την Ορθόδοξη Χριστιανική Πίστη. Αυτό συμπεραίνεται και από το γεγονός ότι οι Λάιονς διακηρύττουν ότι είναι «μία μεγάλη οικογένεια ανθρώπων καλής θέλησης στερουμένων προκαταλήψεων απέναντι στο χρώμα δέρματος, στη θρησκεία, στη γλώσσα…», διαθέτουν δική τους Φιλοσοφία και Κώδικα Ηθικής, τελετουργικό μύησης και εισδοχής με ομολογία και αναδόχους (=κατά το πρότυπο του Βαπτίσματος) και ότι έρχονται να συμπληρώσουν το έργο της Εκκλησίας, αφήνοντας να υπονοηθεί ότι αυτό είτε είναι ελλιπές, είτε ότι η ίδια αδυνατεί να το εκπληρώσει πλήρως κ.τ.λ. Συνεπώς, κάποιος που εισέρχεται στην οργάνωση σημαίνει ότι πνευματικά, ηθικά, κοινωνικά δεν τον καλύπτει η ζωή και διδασκαλία της Εκκλησίας και εντάσσεται σ’ αυτή για να βρει την ολοκλήρωση και καταξίωσή του!

Έτσι ο «Κώδικας Ηθικής» των Λάιονς ακυρώνει τον Κώδικα Ηθικής του Ευαγγελίου, που θέτει ως Κέντρο την εν Χριστώ σωτηρία, αφού πλέον σ’ αυτό, το κέντρο είναι η δόξα του Λαϊονισμού. Δεν μπορούμε φυσικά να ισχυρισθούμε ότι αποτελεί «θρησκεία», αλλά η όλη δομή και φιλοσοφία της είναι ασυμβίβαστη με την Ορθόδοξη Πίστη.

Στη συνείδηση του κόσμου υπάρχει διάχυτη αντίληψη ότι οι Λάιονς και οι Ρόταρυ είναι παρακλάδια της Μασσωνίας, η οποία αποτελεί θρησκεία με ασυμβίβαστα δόγματα και επιδιώξεις, με την Εκκλησία. Πρέπει οι Λάιονς να δώσουν μία ξεκάθαρη απάντηση στο θέμα αυτό, και να αποσαφηνίσουν κατά πόσον αυτό ισχύει ή όχι.

Όσον αφορά την κοινωνική και φιλανθρωπική προσφορά της, βλέπει τον άνθρωπο σαν άτομο κοινωνικό, το οποίο θα πρέπει να βοηθήσουμε να ικανοποιήσει κάποιες σωματικές και κοινωνικές ανάγκες. Δεν μπορεί όμως να λύσει τα βαθύτερα πνευματικά και υπαρξιακά ερωτήματα και προβλήματά του.

Η Εκκλησία τοποθετεί ως ύψιστη αξία το πρόσωπο, δηλαδή τον κατ’ εικόνα Θεού δημιουργηθέντα άνθρωπο. Για τον λόγο αυτό, πρώτη και βασική μέριμνα είναι η σωτηρία του ανθρώπου, χωρίς να παραβλέπονται και οι φυσικές του ανάγκες. Αυτές εντάσσονται μέσα στο όλο πλαίσιο της αναγέννησής του, της πνευματικής του αναστήλωσης. Η Εκκλησία δεν προσπαθεί με το έργο της να φτιάξει μία καλή κοινωνία, δηλαδή με καλές προϋποθέσεις για να ζει άνετα ο άνθρωπος μέσα, αλλά προσπαθεί διά του αγιαστικού μυστηρίου να φτιάξει αγίους ανθρώπους, μεταμορφωμένους που θα αποτελέσουν την άριστη κοινωνία.

Εάν ο άνθρωπος ποθεί και ενδιαφέρεται για τον συνάνθρωπό του θα πρέπει μέσα από την κάθαρση του κακού εαυτού του, τη μετάνοια, να οδηγηθεί στον φωτισμό του Αγίου Πνεύματος και διά του φωτισμού στη θέωση, δηλαδή την ένωσή του με τον άκτιστο και αιώνιο Θεό, και τότε ζώντας μέσα στην κοινωνία των αγίων θα μπορέσει διά του φιλανθρωπικού έργου της Εκκλησίας να βοηθήσει ουσιαστικά τον συνάνθρωπό του.

Η φιλανθρωπία δεν γίνεται προς το θεαθήναι τοις ανθρώποις, αλλά έχει ως κέντρο την ταπείνωση και τη σωτηρία του ανθρώπου.

 

πηγή: Εγκυκλοπαιδικό Λεξικό Θρησκειών και Αιρέσεων, Αρχιμ. Χριστοφόρου Τσιάκκα, έκδοση Ιεράς Μονής Τροοδοτίσσης