Προφητείες του Αγίου Κοσμά

 

Πολλοί πιστεύουν ότι μετά τον Χριστόν δεν υπάρχει προφήτης. Τούτο το εκφράζουν και με μία ασεβέστατη φράση. Τους διαψεύδει όμως ο Κοσμάς ο Αιτωλός που έζησε 1750 χρόνια μετά Χριστόν. Είναι αναμφισβήτητο, ότι είχε λάβει παρά Θεού προφητικό χάρισμα και προείδε πολλά γεγονότα του μέλλοντος. Δεν είναι μια και δυό οι προφητείες του. Είναι πάρα πολλές. Σήμερον δε στα διακόσια χρόνια που πέρασαν από τότε οι περισσότερες εξεπληρώθησαν κατά γράμμα.

Στους Βουλιαράτες που έφθασε μετά από την Δρόπολη στο κήρυγμά του προφήτεψε την εφεύρεση του αυτοκινήτου. Σταμάτησε σε μια στιγμή το κήρυγμα. Κοίταξε τον κάμπο και είπε: «Θα δήτε στο κάμπο αμάξι, χωρίς άλογα, να τρέχη γρηγορώτερα από το λαγό».

Άλλοτε πάλι έκανε σαφή πρόρρηση για το αεροπλάνο: «Θα δήτε να γυρίζουν οι άνθρωποι στον ουρανό σαν μαυροπούλια και να ρίχνουν φωτιά». Πόση φωτιά δεν ρίχνουν οι άνθρωποι με τις βόμβες από τα αεροπλάνα!

Φθάνει μετά ταύτα στο Αργυρόκαστρο, το οποίος είχε προ ετών τουρκέψει. Ομιλεί στο κάτω μέρος, που ήταν βυρσοδεψεία. Το κήρυγμά του

το παρακολουθούν οι εναπομείναντες Χριστιανοί αλλά και οι Τούρκοι. Μόνον έλαμπον δια της απουσίας των… ο Μητροπολίτης και οι προύχοντες διά λόγους, δυστυχώς, σκοπιμότητος.

Το άξιον θαυμασμού είναι ότι καίτοι συναντούσε συχνά στις περιοδείες του Αρχιερείς απροθύμους να τον συντρέξουν εις στο ιεραποστολικό έργο του ή και αντιδρώντας ακόμη και εκδιώκοντας αυτόν, εν τούτοις ουδέποτε εστράφη εναντίον των ή είπε λόγο πικρό γι’ αυτούς. Απένειμε δε πάντοτε «τω την τιμήν την τιμήν». Τούτο δε, όχι μόνο διότι είχε πόλεμο με τους εξωτερικούς εχθρούς: Οθωμανούς, Παπικούς, Εβραίους, αλλά και διότι εσέβετο την αρχιερωσύνη, έστω και αν την είχαν ανάξιοι και ανίκανοι.

Από το Αργυρόκαστρο προχωρεί και φθάνει στο Τεπελένι. Επανακάμπτει από το Τεπελένι ο μαχητής του Χριστού και φθάνει στη Βήσσανη. Επισκέπτεται τη Δρόβιανη και όλα τα πέριξ χωριά. Πηγαίνει και στα πιο μικρά. Και στους συνοικισμούς ακόμη. Εφ’ όσον υπάρχουν άνθρωποι με ψυχές αθάνατες, πρέπει να τις συνδέση με τον Χριστόν για να σωθούν. Τους κηρύττει, τους νουθετεί, τους εξομολογεί, τους προφητεύει τα μέλλοντα να συμβούν, για να τους στηρίξει.

Οι προφητείες του, ως επί το πλείστον, ελέχθησαν για την Επανάσταση του Εικοσιένα και την απελευθέρωση των Ελλήνων. Έπρεπε οι βασανισμένοι Ραγιάδες να μην αποκάμουν και χάσουν την πίστη τους. Με τις προφητείες του αυτές ο Κοσμάς τους ανεπτέρωνε την ελπίδα και τους συγκρατούσε στη θρησκεία των πατέρων τους. Στην Ήπειρο και την Μακεδονία, στα νησιά και τη Θεσσαλία, παντού απ’ όπου περνούσε προφήτευε και την ανάσταση του Γένους. Τα λόγια του ήταν παραβολικά διά λόγους συνέσεως. Τον παρακολουθούσαν και Τούρκοι και έπρεπε να ομιλεί κατά τέτοιον τρόπο ώστε αυτοί «βλέποντες και ακούοντες μη συνιώσι». Οι χριστιανοί όμως, καταλάβαιναν τι ήθελε να τους πει ο θεόπνευστος καλόγηρος.

Οι προφητείες αυτές έκαναν μεγάλη εντύπωση. Εθέρμαιναν τις καρδιές καθ’ όλον το διάστημα της σκληράς δουλείας. Τοιουτοτρόπως επροφήτευσε, ότι «το ποθούμενον – και με την λέξη αυτή εννοούσε την απαελευθέρωση – θα έλθη στην Τρίτη γενεά». «Σεις, δεν θα τα δήτε αυτά, τα εγγόνια σας και τα δισέγγονά σας, αρίς και που…». Πράγματι η προφητεία αυτή αλήθεψε καταπληκτικά. Διότι η γενεά του Εικοσιένα υπήρξε Τρίτη ύστερα από την εποχή του, και δεν απελευθερώθηκαν ακόμη όλα τα Ελληνικά εδάφη!

Σε άλλη περίπτωση είπε ότι «το ποθούμενον θα έλθη, όταν θά ρθουν δύο Πασχαλιές μαζύ». Αληθινά! Κατά το έτος της απελευθερώσεως της Ηπείρου συνέπεσαν Πάσχα και Ευαγγελισμός μαζί.

Όταν επεσκέφθη το Βασιλικόν – τα Τσαραπλανά, όπως ωνομάζετο τότε – του έκαναν ενθουσιώδη υποδοχή. Παρέμεινε έξι μέρες εκεί. Εδίδαξε στο γήπεδο του Αγίου Νικολάου. Προσευχήθηκε στα σταυροδρόμια της Αγίας Παρασκευής, του Αγίου Νικολάου και στο αλώνι του Τσάβαλου. Μετά το κήρυγμά του τον ερώτησαν: Πότε θαρθή το ποθούμενο; Ο π. Κοσμάς επήρε ένα ξύλο και το έβαλε στην τρύπα (σχισματιά) ενός δένδρου που ήταν δίπλα του και συγχρόνως τους απάντησε: Τότε θαρθή το ποθούμενον, άμα κλείση το δένδρον και θα κλεισθή μέσα στο παλούκι. Όντως το δένδρο μεγάλωσε, χόνδρυνε και έκλεισε κατά το 1913 που έγινε η απελευθέρωση των Τσαραπλανών και της Ηπείρου. Το δένδρο σώζεται ακόμη μέχρι σήμερα και παραπλεύρως έκτισαν οι κάτοικοι ναό επ’ ονόματι του Αγίου Κοσμά.

Στους Παπαδάτες Ιωαννίνων μετά την ομιλία του έδειξε την τοποθεσία Νταλίμινι προς Δερβίζαινα και είπε: «Καϋμένοι άνθρωποι! Αυτόν τον τόπον θα τον ποτίσετε με αίμα!». Πράγματι! Τον πότισαν με αίμα, διότι στην τοποθεσία αυτή κατά τη Γερμανο-Ιταλική κατοχή οι κομμουνιστές έσφαξαν (400) τετρακόσιους Έλληνες πατριώτες.

Το προφητικό μάτι του Κοσμά έκοβε πολύ μακριά και έβλεπε τα διάφορα δεινά που θα έρχονταν. Τους τα προέλεγε στα κηρύγματά του, για να τα έχουν υπ’ όψιν τους, όταν θα εκπληρωθούν, για να μείνουν πιστοί στη θρησκεία των πατέρων τους. Αναφέρουμε μερικές από τις προφητείες του αυτές και αφήνουμε τον αναγνώστη να εξετάσει ποιες απ’ αυτές εξεπληρώθησαν, μέχρι σήμερα, πότε, πως και που.

 

«Ξένος στρατός θα έρθη. Χριστό θα πιστεύη, γλώσσα δεν θα ξέρη…». «Θα ζητήσουν όπλα. Νάχετε διπλά να δώσετε το ένα και να κρατήσετε το άλλο. Με άλλους θα κοιμηθήτε και με άλλους θα ξημερώσετε».

 

«Θα δήτε τρεις φαμίλιες σ’ ένα σπίτι». Μόνο τρείς είδαμε στα τελευταία χρόνια της Κατοχής και του Συμμοριτοπολέμου;

 

«Εσείς θα πάτε να κατοικήσετε αλλού και θάρθουν να κατοικήσουν σε σας».

 

«Θα δήτε σαράντα άλογα να τα δένουν σε ένα παλούκι».

 

«Οι πλούσιοι θα γίνουν φτωχοί και οι φτωχοί θα πεθάνουν».

 

«Μια χούφτα μάλαμα, μια χούφτα αλεύρι».

 

«Πολλοί θα χάνωνται από την πείνα».

 

Τα παραπάνω δεν μπορεί να μη τα βεβαιώσει η γενεά μας. Προείπε επίσης και το σάρακα της διχόνοιας που θα κατέτρωγε τους Έλληνες:

 

«Θα έρθη καιρός που οι Ρωμηοί θα τρώγωνται αναμεταξύ τους. Εγώ συστήνω ομόνοιαν, αγάπην»

 

«Θάρθη καιρός που θα διευθύνουν τον κόσμο τα άλαλα και τα μπάλαλα». Μήπως δεν ήλθε;

 

«Αυτό μια μέρα θα γίνη Ρωμαίϊκο και καλότυχος όποιος ζήση σε εκείνο το βασίλειο.»

(Συνήθιζε να λέγη εις διάφορα μέρη της υποδούλου Ελλάδος, τα οποία μετά ταύτα απελευθερώθησαν)

 

«Ω ευλογημένο βουνό, πόσες ψυχές γυναικόπαιδα θα σώσης όταν έλθουν τα χαλεπά  χρόνια»!

(Είπε την προφητεία αυτή στη Σιάτιστα και αλλαχού αντικρύζων τα βουνάμ τα οποία κατά τους χρόνους της Ελληνικής Επαναστάσεως έγιναν κρησφύγετα των γυναικοπαίδων).

 

«Καλότυχοι σεις, οι οποίοι ευρέθητε εδώ πάνω εις τα ψηλά βουνά, διότι αυτά θα σας φυλάξουν από πολλά δεινά. Θα ακούτε και δεν θα βλέπετε τον κίνδυνο. Τρεις ώρες ή τρεις μέρες θα υποφέρετε».

(Ελέχθη εις την περιφέρειαν Σιατίστης)

 

 

 

 

 

Πηγή: «Ο Άγιος Κοσμάς ο Αίτωλος», Χαραλάμπους Βασιλοπούλου Αρχιμανδρίτου, εκδ. «ΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΤΥΠΟΣ»