Στο προφητικό ‘1984’ του Orwell το Υπουργείο Αλήθειας έχει την μεγάλη αποστολή να αναθεωρεί διαρκώς το παρελθόν και να αποφασίζει ποια κομμάτια του θα διατηρήσει, ποια θα παραποιήσει και ποια θα εξαφανίσει τελείως, ανάλογα με τα συμφέροντα της ημέρας, με
βασικό σκοπό να μη φαίνεται πουθενά ότι τα πράγματα δεν πηγαίνουν όσο
καλά θα ήθελε το καθεστώς και ότι οι προβλέψεις του περιώνυμου Μεγάλου
Αδελφού μπορεί να αποδείχθηκαν λανθασμένες.
Εκεί που δεν μπορεί να υπάρξει εύκολη αλλοίωση, γεγονότα και πρόσωπα εξαφανίζονται τελείως και εφευρίσκονται άλλα γεγονότα και άλλα πρόσωπα που – τι σύμπτωση! – ταιριάζουν απόλυτα στο προφίλ και τις επιθυμίες του Μεγάλου Αδελφού. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αλήθεια τους, διότι εναλλακτικές απαντήσεις δεν υπάρχουν, κι έτσι πρόσωπα και καταστάσεις που μέχρι πρό τινος ήταν εντελώς ανύπαρκτα, «τώρα είναι εξίσου αυθεντικά, και με τα ίδια τεκμήρια, όσο ο Καρλομάγνος και ο Ιούλιος Καίσαρ».
Αναψηλάφηση της ιστορίας και fake news… Με πόση διαύγεια περιέγραψε ο συγγραφέας μια πραγματικότητα που διαπιστώνουμε καθημερινά να επαληθεύεται, όχι μόνο σε απολυταρχικά καθεστώτα, αλλά και στις λεγόμενες δημοκρατίες. Όχι κατ’ ανάγκην με δικτατορικά διατάγματα, αλλά από τον φόβο της ‘πολιτικής ορθότητας’ και εν ονόματι της ‘προοδευτικότητας’, όπως την ορίζει όχι κάποιος Μεγάλος Αδελφός, αλλά τα μέσα μαζικής εξαπάτησης και τα συμφέροντα που αυτά υπηρετούν. Η χρονολογία δεν έχει σημασία: το 2020 είναι το ίδιο... 1984, με άλλα ψηφία.
Εκεί που δεν μπορεί να υπάρξει εύκολη αλλοίωση, γεγονότα και πρόσωπα εξαφανίζονται τελείως και εφευρίσκονται άλλα γεγονότα και άλλα πρόσωπα που – τι σύμπτωση! – ταιριάζουν απόλυτα στο προφίλ και τις επιθυμίες του Μεγάλου Αδελφού. Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει την αλήθεια τους, διότι εναλλακτικές απαντήσεις δεν υπάρχουν, κι έτσι πρόσωπα και καταστάσεις που μέχρι πρό τινος ήταν εντελώς ανύπαρκτα, «τώρα είναι εξίσου αυθεντικά, και με τα ίδια τεκμήρια, όσο ο Καρλομάγνος και ο Ιούλιος Καίσαρ».
Αναψηλάφηση της ιστορίας και fake news… Με πόση διαύγεια περιέγραψε ο συγγραφέας μια πραγματικότητα που διαπιστώνουμε καθημερινά να επαληθεύεται, όχι μόνο σε απολυταρχικά καθεστώτα, αλλά και στις λεγόμενες δημοκρατίες. Όχι κατ’ ανάγκην με δικτατορικά διατάγματα, αλλά από τον φόβο της ‘πολιτικής ορθότητας’ και εν ονόματι της ‘προοδευτικότητας’, όπως την ορίζει όχι κάποιος Μεγάλος Αδελφός, αλλά τα μέσα μαζικής εξαπάτησης και τα συμφέροντα που αυτά υπηρετούν. Η χρονολογία δεν έχει σημασία: το 2020 είναι το ίδιο... 1984, με άλλα ψηφία.
πηγή: proskynitis.blogspot.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας