Ἡ πραγματοποίησις τῆς ὑποσχέσεως

ΚΥΡΙΑΚΗ Η ΥΠΑΠΑΝΤΗ ΤΟΥ ΚΥΡΙΟΥ
2 ΦΕΒΡΟΥΑΡΙΟΥ 2020
Ἀπόστολος: Ἑβρ. ζ΄ 7-17
Εὐαγγέλιον: Λουκ. β΄ 22-40
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

“καὶ Πνεῦμα ἦν Ἅγιον ἐπ᾿ αὐτόν” (Λουκ. Β΄ 25)

Ὁ Δίκαιος Συμεών

Τὴν ἑορτὴ τῆς Ὑπαπαντῆς τοῦ Κυρίου, ἑορτάζει σήμερον, ἀγαπητοὶ ἀδελφοί μου, ἡ ἁγία ἡμῶν Μήτηρ, ἡ Ἐκκλησία. Ἑορτάζομεν, δηλαδή, τὴν ὑποδοχὴν ἡ

ὁποία ἔγινεν εἰς τὸν Κύριον καὶ τὴν Ὑπερ­αγίαν Αὐτοῦ Μητέρα, εἰς τὸν Ναὸν τῶν Ἱεροσολύμων, ὅταν συν­επληρώθησαν αἱ τεσσαράκοντα ἡμέραι ἀπὸ τῆς θείας Αὐτοῦ Γεννήσεως. Κατὰ τὸν θεῖον Εὐαγγελιστὴν Λουκᾶν, ὅστις καὶ καταγράφει τὸ θεῖον τοῦτο γεγονός, ὁ μνήστωρ Ἰωσὴφ καὶ ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος μετὰ τοῦ Θείου Βρέφους, ἔρχονται εἰς τὸν Ναὸν ἵνα ἐκπληρώσωσι τὰ … κατὰ τὸν Μωσαϊκὸν νόμον! Κρατῶντες ἀνὰ χεῖρας “ζεῦγος τρυγόνων ἢ δύο νεοσσοὺς περιστερῶν” (Λουκ. Β΄ 24), προσέρχονται πρὸς τὸν ἱερέα, τὸ Δίκαιον Συμεών, ὅστις καὶ ἐναγκαλίζεται τὸν Κύριον μετὰ συγκινήσεως καὶ ἀφάτου εὐφροσύνης.

“ἦν αὐτῷ κεχρηματισμένον ὑπὸ τοῦ Πνεύματος τοῦ Ἁγίου μὴ ἰδεῖν θάνατον πρὶν ἢ ἴδῃ τὸν Χριστὸν Κυρίου” (Λουκ. Β΄ 26). Εἶχε βαθυτάτην ἐπιθυμίαν ὁ ὑπέργηρος οὗτος καὶ ἅγιος ἱερεύς, ἵνα ἴδῃ τὸν Κύριον πρὶν ἀναχωρήση ἐκ τοῦ ματαίου τούτου κόσμου, καὶ διὰ τοῦτο τὸ Ἅγιον Πνεῦμα τὸν εἶχε προειδοποιήσει ὅτι τοῦτο τὸ αἴτημά του, εἶχεν “ἐγκριθῆ” ὑπὸ τοῦ Θεοῦ. Ὑπάρχει παράδοσις, ἥτις, θὰ ἐλέγομεν, συμφωνεῖ τοῖς γεγονόσιν, ὅτι ὁ δίκαιος οὗτος ἱερεὺς ἦτο εἷς ἐκ τῶν ἑβδομήκοντα μεταφραστῶν τῆς Παλαιᾶς Διαθήκης. Κατὰ τὴν ἑρμήνευσιν δέ, τοῦ βιβλίου τοῦ Ἡσαΐου καὶ ἐν τῷ σημείῳ, “ἰδοὺ ἡ παρθένος ἐν γαστρὶ ἕξει, καὶ τέξεται υἱόν, καὶ καλέσεις τὸ ὄνομα αὐτοῦ ᾿Εμμανουήλ” (Ἡσ. Ζ΄ 14), δὲν ἠδύνατο ἵνα κατανοήσῃ τὸν θεῖον τοῦτον Λόγον. Κατακλυζόμενος δὲ ὑπὸ λογισμῶν ἀμφιβολίας καὶ δυσπιστίας, ἔρριψε τὸ δακτύλιόν του εἰς ποταμόν τινα λέγων ὅτι, “ἐάν ποτε εὕρω τὸ δακτύλιόν μου, τότε θὰ πιστεύσω εἰς τοῦτον τὸν Προφητικὸν λόγον”! Ἐπιστρέφων δέ, ἡμέράν τινα, εἰς τὴν οἰκίαν του καὶ ἐσθίων ἰχθύας, εὗρεν ἐν τῇ κοιλίᾳ τοῦ ἰχθύος, τὸ δακτύλιόν του … ! Ὅθεν, παρεκάλεσεν ἐκ καρδίας τὸν Κύριον, ἵνα τὸν ἀξιώσῃ καὶ ἴδῃ, τὸ θαυμαστὸν καὶ ὑπερφυὲς τοῦτο μυστήριον. Ὡς δέ, καταφαίνεται καὶ ἐκ τοῦ Εὐαγγελικοῦ κειμένου, εἶχε πληροφορήσει αὐτὸν ὁ Κύριος, διὰ τὴν ἀποδοχὴν τοῦ αἰτήματός του…!

Ἡ πραγματοποίησις τῆς ὑποσχέσεως

Κατὰ τὴν προαναφερθεῖσαν παράδοσιν, ὁ Δίκαιος Συμεών διετηρεῖτο εἰς τὴν ζωὴν θαυμαστῶς καὶ ὑπερφυῶς …! Εἶχεν ὑπερβῆ κατὰ πολὺ τὰ ἡλικιακὰ ὅρια τῆς ἐποχῆς του καὶ ἀνέμενε τὴν ὥραν κατὰ τὴν ὁποίαν θὰ ἐξεπληροῦτο ἡ μεγίστη του ἐπιθυμία … Καί τινα ἡμέραν, Πνεῦμα Ἅγιον ἔφερεν αὐτὸν εἰς τὸν Ναόν… “Καὶ ἦλθεν ἐν τῷ Πνεύματι εἰς τὸ ἱερόν” (Λουκ. Β΄ 27) …Εἶναι ἡ ἡμέρα κατὰ τὴν ὁποίαν ὁ Κύριος, “τεσσαρακονθήμερος”, ἔρχεται ὑπὸ τῆς Κυρίας Θεοτόκου καὶ τοῦ Ἰωσὴφ τοῦ Μνήστορος, εἰς τὸν Ναόν, “ποιῆσαι αὐτοὺς κατὰ τὸ εἰθισμένον τοῦ νόμου περὶ αὐτοῦ”. Ἐκεῖ εἰς τὸν Ναὸν “καὶ ἐν τῷ εἰσαγαγεῖν τοὺς γονεῖς τὸ παιδίον Ἰησοῦν… καὶ αὐτὸς ἐδέξατο αὐτὸν εἰς τὰς ἀγκάλας αὐτοῦ“! Τόσον λιτῶς καὶ τόσον συντόμως περιγράφεται ἡ συγκλονιστικὴ αὕτη σκηνή! Διότι, σκοπὸς τοῦ Ἱεροῦ Κειμένου, δὲν εἶναι ὁ συναισθηματισμὸς ἡμῶν καὶ ἡ ἀντίστοιχος τοιαύτη φόρτισις, ἀλλ᾿ ἡ οὐσία…!

Παρ᾿ ὅλον ὅμως τοῦτο, ἡ συνέχεια τῆς διηγήσεως μᾶς δίδει, ἵνα κατανοήσωμεν καὶ τὴν συγκίνησιν, ἡ ὁποία κατακλύζει τὴν ψυχὴν τοῦ ὑπερήλικος γέροντος καὶ ἱερέως Συμεών. “καὶ εὐλόγησε τὸν Θεὸν καὶ εἶπε· νῦν ἀπολύεις τὸν δοῦλόν σου, δέσποτα, κατὰ τὸ ρῆμά σου ἐν εἰρήνῃ, ὅτι εἶδον οἱ ὀφθαλμοί μου τὸ σωτήριόν σου, ὃ ἡτοίμασας κατὰ πρόσωπον πάντων τῶν λαῶν. Φῶς εἰς ἀποκάλυψιν ἐθνῶν καὶ δόξαν λαοῦ σου Ἰσραήλ” (Λουκ. Β΄ 28-32)! Εἰς τὴν φράσιν ταύτην τοῦ γέροντος, διακρίνεται ἀφ’ ἑνός, ἡ ἁγιότης αὐτοῦ! Ζῇ διὰ τὸν Θεὸν καὶ εὐχαριστεῖ Αὐτόν, διότι τὸν ἠξίωσε ἵνα τὸν ἴδῃ καὶ ὡς ἄνθρωπον! Διὰ τῆς ὡς ἄνω φράσεως, διακρίνει τις τὴν ἀποκορυφουμένην εὐτυχίαν, ἥτις καὶ συν­οψίζεται εἰς τὴν ἀναζήτησιν πλέον τοῦ … σωματικοῦ θανάτου! Δὲν ζητεῖ πλέον τίποτε περισσότερον τούτου, καὶ θεωρεῖ ἑαυτόν, ὑπερευλογημένον καὶ πανευτυχῆ.

Εἰς τὸ σημεῖον τοῦτο, κατανοοῦμεν τὴν ἀδυναμίαν καὶ ἀνεπάρκειαν ἡμῶν, οὐχὶ μόνον ἵνα περιγράψωμεν τὴν ψυχικὴν εὐφορίαν τοῦ Ἁγίου Συμεών, ἀλλὰ καὶ ἑρμηνεύσωμεν αὐτήν, ἐφ’ ὅσον αἱ ἡμέτεραι χαραὶ καὶ ἀπολαύσεις καὶ ἡδοναί, περιστρέφονται περὶ τὰ ὑλικὰ καὶ βιοτικὰ καὶ φθαρτά, τῆς παρούσης ζωῆς. Ἀδυνατοῦμεν – ἔστω καὶ ἂν ἐσωτερικῶς, θαυμάζωμεν καὶ ὑποκλινώμεθα εἰς τὸ μεγαλεῖον τῆς ψυχῆς τοῦ ὄντως Θεοφόρου τούτου γέροντος – ἵνα προσεγγίσωμεν καὶ κατανοήσωμεν τὴν ἀπάθειαν τούτου πρὸς ὅ,τιδήποτε κοσμικὸν καὶ μάταιον καὶ τὴν προσήλωσίν του εἰς τὴν θεωρίαν καὶ μόνην τοῦ Κυρίου καὶ Θεοῦ καὶ Σωτῆρος ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ. “Μακάριοι οἱ καθαροί τῇ καρδίᾳ, ὅτι αὐτοὶ τὸν Θεὸν ὄψονται” (Ματθ. Ε΄ 8), θὰ μᾶς εἴπῃ ἀργότερον ὁ Κύριος, δίδων ἀκόμη μεγαλυτέραν ἀξίαν εἰς τὸν Θεόπτην καὶ Θεοδόχον Συμεών.

Αἱ ἀξίαι τῆς, ἐν τῷ κόσμῳ τούτῳ, ζωῆς

Ἐὰν ἠδύνατό τις ἵνα συλλέξῃ τὰς ἀπόψεις καὶ γνώμας, ἁπάντων τῶν ἐπὶ γῆς ἀνθρώπων, περὶ τοῦ ποῖαι εἶναι αἱ ἀξίαι τῆς παρούσης ζωῆς, ἕνα ποσοστὸν ἐγγίζον ἴσως τὸ ἑκατὸν τοῖς ἑκατόν, θὰ ἀνεφέρετο εἰς ἀξίας κοσμικὰς καὶ μικρὰς καὶ ἀσημάντους. Ἐπὶ παραδείγματι, ὁ γάμος, ὁ, ἢ ἡ σύζυγος, ἡ γέννησις τῶν τέκνων, ἡ φοίτησις καὶ ἀποφοίτησίς των, ἡ εὕρεσις ἐργασίας, ἡ ἐπιτυχία εἴς τινα διαγωνισμόν, ἡ ἐπιτυχία εἰς τυχηρὰ παίγνια καὶ ἐξοικονόμησις μεγάλων χρηματικῶν ποσῶν, καὶ ἄλλα τινὰ πεζὰ καὶ εὐτελῆ, μὴ ἔχοντα ἀξίαν εἰ μὴ μόνον παροδικὴν καὶ προσωρινήν, κατέχουσιν πρωτίστας θέσεις, εἰς τὴν ἐκτίμησιν ἡμῶν καὶ ἀξιολόγησιν… Ἀξίας, ἀντιστοίχους μὲ ἐκείνην, ἥντινα εἶχεν ὁ Δίκαιος Συμεών, ἴσως εὕρομεν καὶ ἀκούσομεν ἐξ ἀνθρώπων ἁγίων καὶ ἐναρέτων, – καὶ ὑπάρχουσιν οἱ τοιοῦτοι, ἔστω καὶ ἐλάχιστοι, δόξα τῷ Θεῷ! – οἱ ὁποῖοι ἔχουσι τὸν νοῦν καὶ τὴν καρδίαν των, εἰς τὸν Κύριον καὶ τὴν Βασιλείαν Αὐτοῦ!

Ποία, ἀληθῶς, εἶναι ἡ ἀξία τῶν Θείων Μυστηρίων, τῶν ὁποίων ἀξιούμεθα ἵνα μετέχωμεν; Ποία εἶναι ἡ ἀξία, Αὐτοῦ τοῦ Τιμίου Σώματος καὶ Αἵματος τοῦ Δεσπότου Χριστοῦ; Ποία ἡ ἀξία τῆς ἱερᾶς Ἐξομολογήσεως; Ποία ἡ τοιαύτη τῆς Προσευχῆς καὶ ἐπικοινωνίας μετὰ τοῦ Κυρίου; Ἐὰν ἠδύνατο ὁ νοῦς τοῦ ἀνθρώπου νὰ ἐννοήσῃ τὴν ἀνεκτίμητον ἀξίαν ὅλων τούτων τῶν προαναφερθέντων, τότε, θὰ ἀνεφώνει μετὰ τοῦ Θείου Παύλου, “Ἀλλ’ ἅτινα ἦν μοι κέρδη, ταῦτα ἥγημαι διὰ τὸν Χριστὸν ζημίαν. …δι’ ὃν τὰ πάντα ἐζημιώ­θην, καὶ ἡγοῦμαι σκύβαλα εἶναι ἵνα Χριστὸν κερδήσω” (Φιλιπ. Γ΄ 7-8).

Εἴθε, φίλοι μου, τὸ παράδειγμα τοῦ Ἁγίου Συμεών, νὰ μᾶς συν­έχῃ καί… δρομολογῇ τὴν ζωήν μας!

Ἀρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου

Ἱεροκήρυξ Ἱερᾶς Μητροπόλεως Πατρῶν

πηγή:  http://orthodoxostypos.gr