Ὁ «ΚΑΙΡΟΣ» ἐπιτίθεται εἰς τὴν Δικαιοσύνην καὶ τοὺς διδάσκοντας

Γράφει ο κ. Παῦλος Τρακάδας

Δὲν πρόλαβε νὰ στεγνώση ἡ μελάνη εἰς τὴν ἀπόφασιν τοῦ ΣτΕ, τὸ ὁποῖον ἀπεφάνθη ὅτι τὰ νέα συγκρητιστικὰ θρησκευτικὰ ὄχι μόνον εἶναι ἀντισυνταγματικὰ ἀλλὰ καὶ ἀντίκεινται πρὸς τὴν εὐρωπαϊκὴν σύμβασιν ἀνθρωπίνων δικαιωμάτων, καὶ τὰ μέλη τοῦ θεολογικοῦ συνδέσμου

«ΚΑΙΡΟΣ» καταδεικνύουν ὅτι «ὄξος καὶ χολὴ» εὑρίσκονται εἰς τὴν καρδίαν των ἔναντι τῆς Δικαιοσύνης. Ταυτοχρόνως καὶ οἱ πρώην Ὑπουργοὶ Παιδείας τοῦ Σύριζα ἐξεφράσθησαν ἀναλόγως, ἀποκαλύπτοντες κατ’ αὐτὸν τὸν τρόπον τὴν ἀπόλυτον ταύτισίν των εἰς τὸ ζήτημα.

Οἱ δεσμοὶ τοῦ κ. Γιαγκάζογλου μὲ τὸν κ. Ψάλτου

Πρῶτος ὁ κ. Στ. Γιαγκάζογλου, νῦν Καθηγητὴς τῆς Θεολογικῆς Σχολῆς τῶν Ἀθηνῶν, ἐδημοσίευσε κείμενόν του εἰς τὴν ἱστοσελίδα τοῦ «ΚΑΙΡΟΥ» τῆς 20ῆς Σεπτεμβρίου, μὲ τὸ ὁποῖον ἀσκεῖ κριτικὴν εἰς τὴν ἀπόφασιν τῆς Δικαιοσύνης! Τὸ χειρότερον εἶναι ὅτι ὅσα γράφει ἀποβαίνουν εἰς βάρος τοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, τὸ ὁποῖον ἐπιχειρεῖ νὰ ἀποδομήση ἐνώπιον τῆς κοινωνίας καὶ ἰδιαιτέρως τῶν γονέων, ποὺ θὰ ἐμπιστευθοῦν τὰ παιδιὰ τους εἰς χεῖρας τῶν συναδέλφων του. Προκειμένου νὰ διασώση τὸ γόητρόν του καὶ ἐκεῖνο τοῦ κ. Π. Καλαϊτζίδη, διευθυντοῦ τῆς λεγομένης «μεταπατερικῆς» Ἀκαδημίας τοῦ Σεβ. Δημητριάδος κ. Ἰγνατίου, μὲ τὸν ὁποῖον μαζὶ ἐκκίνησαν τὴν ἐνορχήστρωσιν τῆς ἀλλοιώσεως τοῦ σκοποῦ τῶν νέων θρησκευτικῶν, δὲν διστάζει νὰ θυσιάση τοὺς συναδέλφους του εἰς τὰ σχολεῖα. Διότι ἡ μόνη ἐξήγησις ποὺ δύναται νὰ δοθῆ διὰ τὸν λίθον τοῦ ἀναθέματος ποὺ ρίπτει εἰς τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν εἶναι ὅτι πρόκειται διὰ τακτικήν, ἡ ὁποία ἀποσκοπεῖ εἰς τὸ νὰ ἐγείρη ἀντιδράσεις, ὥστε περισσότεροι γονεῖς νὰ ζητήσουν ἀπαλλαγὴν ἀπὸ τὸ μάθημα. Τοιουτοτρόπως, εἰς εὐθετώτερον χρόνον ὁ κ. Γιαγκάζογλου θὰ ἐπικαλεσθῆ τὴν ἀποτυχίαν τοῦ παραδοσιακοῦ μαθήματος τῶν θρησκευτικῶν, τὴν ὁποίαν θὰ ἔχη προκαλέσει ὁ ἴδιος καὶ οἱ ὁμόφρονές του.

Εἶναι νὰ ἐξανίσταται κανεὶς μὲ τὴν ὑποκρισίαν του δι’ ὅσα γράφει. Ἀναφέρει ἀρχικὰ ὅτι «Τὰ νέα Προγράμματα Σπουδῶν (ΠΣ) σαφῶς ἐπιδιώκουν τὴν ἀνάπτυξη ὀρθόδοξης χριστιανικῆς συνείδησης». Ὁ ἴδιος εἰς τὸν «φάκελον» τῆς Γ΄ Γυμνασίου ὅμως γράφει ὅτι τὸ μάθημα συμβάλλει: «στὴν κριτικὴ ἀνάπτυξη τῆς θρησκευτικῆς συνείδησης τῶν μαθητῶν, μέσα ἀπὸ τὴ γνωριμία τοῦ Χριστιανισμοῦ, κατ’ ἐξοχὴν τῆς Ὀρθοδοξίας ἀλλὰ καὶ μὲ τὴν ἐνημέρωση καὶ σπουδὴ καὶ τῶν ἄλλων ἀνὰ τὸν κόσμο θρησκευμάτων. Στοχεύει, ἀκόμη, στὴν καλλιέργεια τοῦ ἤθους καὶ τῆς προσωπικότητας τῶν μαθητῶν, στὸν σεβασμὸ καὶ τὴ συνύπαρξη μὲ τὴ θρησκευτικὴ ἑτερότητα». Συμπέρασμα: Δὲν εἶναι στόχος ἡ ὀρθόδοξη χριστιανικὴ συνείδησις, ἀλλὰ ἡ θρησκευτικὴ συνείδησις καὶ ἡ συνύπαρξις μὲ τὴν θρησκευτικὴ ἑτερότητα. Δι’ ὅποιον γνωρίζει γράμματα ἀντιλαμβάνεται τὴν διαφοράν.

Κατόπιν, διαπράττει ἕνα λογικὸν ἅλμα ποὺ τὸν «βολεύει»: «Ἡ ἀπόφαση τοῦ ΣτΕ συρρικνώνει τὸ ΜτΘ σὲ ἁπλὴ ἐνοριακὴ κατήχηση στὸ Δημόσιο σχολεῖο». Ἑρμηνεύει τὴν ἀπόφασιν τοῦ ΣτΕ μὲ τοιοῦτον τρόπον, ὥστε νὰ καταφέρη νὰ τὴν «σπιλώση» ὑποτιμητικὰ ἐνώπιον τῆς κοινωνίας ὡς π.χ. «ἐκκλησιαστικὴ προπαγάνδα». Τόσον ἀγαπᾶ τὴν κατήχησιν καὶ τὰ καταχητικὰ ὁ κ. Γιαγκάζογλου! Αὐτὸς εἶναι ποὺ ἀγωνίζεται διὰ τὴν «ἀνάπτυξη ὀρθόδοξης χριστιανικῆς συνείδησης».

Ἐπιχειρεῖ ἔπειτα νὰ ἐμπλέξη τὴν Ἐκκλησίαν: «Πῶς εἶναι δυνατὸ νὰ κρίνεται ἀρνητικὰ ἡ ἀναφορὰ στὶς ἄλλες χριστιανικὲς παραδόσεις τῆς Εὐρώπης καὶ στὶς ἄλλες μεγάλες θρησκεῖες τοῦ κόσμου, μολονότι εἴμαστε χώρα μέλος τῆς Ε.Ε. καὶ μολονότι ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία διεξάγει ἐδῶ καὶ δεκαετίες ἐπίσημο θεολογικὸ διάλογο μὲ τοὺς Ρωμαιοκαθολικοὺς καὶ τοὺς Προτεστάντες, ἀλλὰ καὶ εἰρηνικοὺς διαθρησκειακοὺς διαλόγους… στὴν Ἀττικὴ σήμερα διαβιοῦν περὶ τοὺς 250.000 Μουσουλμάνοι, μολονότι ἤδη ἔχουμε μεταστροφὲς στὸ Ἰσλάμ…». Ἐπειδὴ ἡ Ἐκκλησία διεξάγει διάλογον σημαίνει ὅτι αὐτὸ ἀφορᾶ τοὺς μαθητὰς 8 ἐτῶν τῆς Γ΄ Δημοτικοῦ, οἱ ὁποῖοι δὲν γνωρίζουν τὴν ἰδικήν των πίστιν; Μήπως νὰ διδάσκωνται καὶ ὀλίγα ἀραβικὰ παραλλήλως μὲ τὰ ἑλληνικὰ εἰς αὐτὴν τὴν ἡλικίαν, διὰ νὰ ἀντιληφθοῦν τὴν πολυπολιτισμικότητα;

Συνεχίζει γράφων ὅτι «τὸ ΜτΘ ὡς ἁπλὸ κατηχητικὸ μάθημα σύμφωνα μὲ τὴν ἀπόφαση τοῦ ΣτΕ δὲν μπορεῖ νὰ ἔχει οὔτε θρησκειολογικὲς ἀναφορές». Θαυμάσατε ὑποκρισίαν! Ὁ ἴδιος εἰς ὁμιλίαν του εἶχεν ἐπικαλεσθῆ, προκειμένου νὰ στηρίξη τὴν εἰσαγωγὴν θρησκειολογικῶν στοιχείων εἰς τὰ νέα θρησκευτικά, ὅτι ἀκόμα καὶ παλαιὰ βιβλία θρησκευτικῶν ποὺ εἶχον κατηχητικὸν χαρακτῆρα περιεῖχον στοιχεῖα διὰ τὰς ἄλλας θρησκείας, ἐνῶ τώρα τὸ εὑρίσκει ἀσυμβίβαστον!

Ὡς ἀνεμένετο ἐπισείει τὴν γνωστὴν ἀπειλὴν ὅτι τὸ μάθημα θὰ γίνη προαιρετικόν: «μπορεῖ νὰ ὁδηγήσει κάθε μαθητὴ στὴν ἁπλὴ ἐπίκληση λόγων συν­είδησης καὶ ἔτσι πλέον τὸ ΜτΘ καθίσταται de facto προαιρετικὸ γιὰ ὅλους ἄρα καὶ γιὰ τοὺς ὀρθόδοξους μαθητές. Ἄλλωστε ἀπὸ ποῦ θὰ τεκμαίρεται ὅτι κάποιος εἶναι ἢ δὲν εἶναι ὀρθόδοξος;». Θεωρεῖ τοὺς δικαστὰς ἀνιδέους; Γνωρίζουν πολὺ καλύτερα ἀπὸ Ἐσᾶς κ. Γιαγκάζογλου ὅτι εἰς τὰς χώρας τῆς Εὐρώπης οἱ μαθηταὶ δηλώνουν τὴν θρησκείαν τους καὶ ἀντιστοίχως λαμβάνουν τὸ ἀνάλογον μάθημα θρησκευτικῶν. Τὸ γνωρίζει καὶ ὁ ἴδιος, ἀλλὰ πῶς ἀλλιῶς θὰ προκληθῆ σύγχυσις εἰς τὴν κοινωνίαν, παρὰ μὲ παραπειστικὰ ἐρωτήματα; Αὐτὸ πάντως ποὺ πιστεύει ὅτι δὲν δύναται νὰ διαπιστευθῆ διὰ Ὀρθοδόξους, θεωρεῖ δεδομένον διὰ τοὺς μουσουλμάνους «πιθανῶς τὸ μόνο μάθημα Θρησκευτικῶν ποὺ θὰ μπορεῖ νὰ συγκεντρώνει ἱκανὸ ἀριθμὸ ἑτερόθρησκων μαθητῶν σὲ ὁρισμένα σχολεῖα θὰ εἶναι μόνο ἕνα μάθημα γιὰ τὸ Ἰσλάμ». Ἐδῶ, διατί δὲν διερωτᾶσθε κ. Γιαγκάζογλου «ποῦ θὰ τεκμαίρεται ὅτι κάποιος εἶναι ἢ δὲν εἶναι» μουσουλμάνος; Αἱ ἀντιφάσεις σᾶς προδίδουν!

Ἔπειτα ἀρχίζει τὸ τρομολαγνικὸν σενάριον: «διάφορα μαθήματα Θρησκευτικῶν εἶναι δυνατὸ στὸ μέλλον νὰ ἀναπτύσσονται καὶ νὰ ἀνταγωνίζονται τὸ ἕνα τὸ ἄλλο, προκαλώντας ἐντάσεις μισαλλοδοξίας… ἐγκυμονεῖ πολιτικοὺς καὶ ἐθνικοὺς κινδύνους». Αἴφνης ὁ κ. Γιαγκάζογλου ἐνεθυμήθη, κάτι ποὺ τὸ «ἐξόρκιζε» μακριά, ὅτι τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν δύναται νὰ εἶναι ἕνα ἐργαλειακὸν διὰ τὸ Κράτος μάθημα, τὸ ὁποῖον πρέπει νὰ συμβάλη εἰς τὴν πολιτικὴν καὶ ἐθνικὴν ὁμοιογένειαν μὲ τὸν ἕνα ἢ τὸν ἕτερον τρόπον.

Καί, ἰδού, ἀποκαλύπτεται: «Πρακτικὰ δὲν μπορεῖ νὰ ὑπάρξει γιὰ ὅλους μάθημα Θρησκευτικῶν (ἑτερόδοξοι χριστιανοί, ἑτερόθρησκοι) καὶ συνεπῶς πολλοὶ μαθητὲς θὰ ἀποκλείονται ἐκ τῶν πραγμάτων στὸ δημόσιο σχολεῖο ἀπὸ τὴ σχολικὴ θρησκευτικὴ ἐκπαίδευση». Ἄρα, ὁμολογεῖτε ὅτι τὸ νέον συγκρητιστικὸν μάθημα ποὺ ἐσχεδιάσατε κ. Γιαγκάζογλου, ἦτο ἕνα μάθημα δι’ ὅλους ἑτεροδόξους καὶ ἑτεροθρήσκους! Ἀναιρεῖτε, λοιπόν, ὅτι ἐστόχευεν εἰς τὴν ἀνάπτυξιν «ὀρθόδοξης συνείδησης»;

Ἑπομένη φράσιν τοῦ ΣτΕ ποὺ παραχαράσσει εἶναι αὐτήν, εἰς τὴν ὁποίαν τὸ ΣτΕ παρατηρεῖ ὅτι εἰς τὰ ἐννέα χρόνια ὑποχρεωτικῆς ἐκπαιδεύσεως δὲν καλύπτεται ἡ διδασκαλία τῶν δογμάτων καὶ τῆς Παραδόσεως, καθὼς καὶ εἰς τὸ Λύκειον τὸ περιεχόμενον τοῦ μαθήματος εἶναι ἀποκομμένον ἀπὸ αὐτά. Ὁ κ. Γιαγκάζογλου τὸ παραδέχεται! Λέγει ὅτι «οὔτε στὸ πανεπιστήμιο» δὲν καλύπτονται ὅλα (μόνο ποὺ λησμονεῖ ὅτι αὐτὸ εἶναι 4 καὶ ὄχι 9 χρόνια), ἐνῶ διὰ τὸ Λύκειον ρητῶς ἀναφέρει ὅτι τὸ κέντρον τοῦ μαθήματος εἶναι «κρίσιμα ὑπαρξιακά, ἠθικὰ καὶ κοινωνικὰ ζητήματα σὲ σχέση μὲ τὴν Ὀρθόδοξη Παράδοση».

Προβάλλει τὸν ἀληθινόν του χαρακτῆρα ὁ κ. Γιαγκάζογλου, ὅταν μὲ ἰταμὸν τρόπον γράφη: «Ὅταν ἡ πολιτεία δὲν ζητᾶ ἀπὸ κανένα διδάσκοντα πιστοποιητικὸ θρησκευτικῆς συνείδησης ἢ φρονημάτων, παρὰ μόνο τὸ πτυχίο του ὡς ἐκπαιδευτικοῦ θεολόγου ἢ ὡς δασκάλου, γιὰ νὰ διδάξει τὸ ΜτΘ, πῶς μπορεῖ νὰ ἀσκηθεῖ ἔλεγχος καὶ ἀπὸ ποιούς, ἂν τὸ ΜτΘ εἶναι ἀκραιφνῶς ὀρθόδοξο, ὅπως τὸ θέλει τὸ ΣτΕ;». Μήπως κάποιος εὐθέως νὰ κατηγορήση τὸ ΣτΕ ὡς ἀκροδεξιόν;

Πῶς ὅμως νὰ μὴ καταφύγη εἰς αὐτοῦ τοῦ ἐπιπέδου τὰ ἐπιχειρήματα, ὅταν τὸ ΣτΕ ἐπικρίνη τὰ νέα θρησκευτικά, διότι εἰς αὐτὰ διδάσκονται καὶ ἠθικὰ ζητήματα «ἄσχετα ἢ καὶ ἀντίθετα μὲ τὴν ὀρθόδοξη χριστιανικὴ διδασκαλία», ὡς γράφει ἡ ἀπόφασις. Ἀντὶ νὰ ἐπωφεληθῆ τῆς κριτικῆς ὁ κ. Γιαγκάζογλου καὶ νὰ προβῆ εἰς αὐτοκριτικὴν ἀντεπιτίθεται κατηγορῶν τὸ ΣτΕ δὶς ὅτι «εἰσέρχεται στὸ ἐπιστημονικὸ καὶ παιδαγωγικὸ περιεχόμενο τῶν νέων ΠΣ»!

Περαιτέρω γράφει «Τί ἀκριβῶς προστατεύει τὸ ΣτΕ μὲ τὴν ἀπόφασή του; Τὸν ἐγκλεισμὸ τῆς Ὀρθόδοξης Θεολογίας σὲ μία μὴ διαλογικὴ καὶ κριτικὴ ταυτότητα; Τότε πῶς ἐξηγεῖται ὅτι στὶς Θεολογικὲς Σχολὲς ὑπάρχουν ἀκριβῶς ὅλα τὰ γνωστικὰ ἀντικείμενα… Πρόκειται γιὰ ἐπάνοδο στὸν 21ο αἰώνα μιᾶς παράξενης ὀρθοδοξιστικῆς μονοδοξίας τοῦ ἰουλιανοῦ πνεύματος…». Δὲν ἀπαιτεῖται νὰ διαθέτη κανεὶς ὀξύνειαν, διὰ νὰ ἀντιληφθῆ ὅτι εὐθέως ταυτίζει τὸ ΣτΕ μὲ «διώκτη αὐτοκράτορα»! Θεολογικῶς ὅμως, καὶ αὐτὸ εἶναι ποὺ μιᾶς ἐνδιαφέρει, εἶναι ἀβάσιμα ὅσα λέγει. Διατί; Ἡ ὑποτιθεμένη «διαλογικὴ κριτικὴ ταυτότητα» τῆς Ὀρθοδόξου Θεολογίας εἶναι ἕνα κατασκεύασμα ποὺ ἀπορρέει ἀπὸ τὴν λεγομένην «Θεολογίαν τοῦ Προσώπου», ἡ ὁποία οὔτε Ὀρθόδοξος εἶναι οὔτε κἄν θεολογία, ἀλλὰ ὑπαρξιστικὴ φιλοσοφία. Ἄλλο τὸ γεγονὸς ὅτι ἡ Θεολογία βεβαίως ἔκανε διάλογον μὲ αἱρετικοὺς καὶ ἀλλοθρήσκους καὶ εἶναι ἐντελῶς ἄλλον νὰ ἰσχυρίζεσαι ὅτι ἡ ἰδία ἡ Ὀρθόδοξος Θεολογία εἶναι διαλογική, δηλαδὴ παράγει τὴν ταυτότητά της, κατὰ συνέπειαν τὴν ἀλήθειαν, ἀπὸ ἕνα ἐσωτερικὸν κριτικὸν διάλογον ἀναζητήσεως τῆς ἀληθείας! Ὅποιος ἐντρυφήση εἰς τὰ παιδαγωγικὰ πρότυπα ποὺ ἐτέθησαν ὡς βάσις τῶν νέων θρησκευτικῶν, θὰ ἀντιληφθῆ ἀμέσως ὅτι ἀντιλαμβάνονται τὴν ἀλήθειαν ὡς σχετικήν.

Πρὸς τὸ τέλος ὁ κ. Γιαγκάζογλου αἰσθάνεται τὴν ἀνάγκην νὰ καταφύγη εἰς μίαν «αὐθεντίαν», αὐτὴν τοῦ π. Γ. Φλωρόφκσυ, διὰ νὰ κατοχυρωθῆ, ὡς νομίζει, ὄπισθεν αὐτῆς. Τολμῶμεν νὰ τοῦ ὑποδείξωμεν νὰ εἶναι περισσότερον θαρραλέος καὶ νὰ φανερώση εἰς τὸν κόσμον τοὺς πραγματικοὺς ἀνθρώπους, τοὺς ὁποίους ἔχει φίλους καὶ συμβουλεύεται καὶ στηρίζει καὶ προφανῶς θεωρεῖ ὁμόφρονάς του. Ἀναφερόμεθα βεβαίως εἰς τὸν κ. Ψάλτου, μὲ τὸν ὁποῖον συνδέονται καὶ αὐτὸ εἶναι κάτι δημόσιον καὶ γνωστόν. Μετὰ ἀπὸ ὅσα ἔγραψεν ὁ κ. Ψάλτου διὰ τὸ Ἅγιον Ὄρος, τοὺς Ἁγίους Γέροντες Πορφύριον, Παΐσιον κ.λπ. τὴν ὁμοφυλοφιλίαν, τὰ «Βατοπαίδια» κ.ἄ. προφανῶς δὲν χρειάζονται περαιτέρω συστάσεις διὰ τὸ «ὅραμα» τοῦ κ. Γιαγκάζογλου διὰ τὸ μάθημα τῶν Θρησκευτικῶν.

Ὁ Σεβ. Ἀλεξανδρουπόλεως ἀπαντᾶ εἰς τὸν κ. Στριλιγκᾶν

Ὁ κ. Γιαγκάζογλου εἰς κάποιον σημεῖον τοῦ δημοσιεύματός του παραθέτει καὶ τμῆμα ἀπὸ κριτικὴν τοῦ κ. Γ. Στριλιγκᾶ. Δὲν ἀπαιτεῖται ὁπωσδήποτε νὰ ἔχουν προσυνεννοηθῆ καθὼς τὰ ἴδια πιστεύουν τὰ μέλη τοῦ «ΚΑΙΡΟΥ». Ἡ ἱστοσελὶς λοιπὸν τοῦ «ΚΑΙΡΟΥ» ἐθεώρησε χρέος της νὰ ἀναδημοσιεύση τὴν ἑπομένην ἡμέραν, 21ην Σεπτεμβρίου 2019, κείμενον τοῦ κ. Στριλιγκᾶ ἀπὸ ἕτερον ἱστότοπον.

Μεταξὺ ἄλλων ὁ κ. Στριλιγκᾶς γράφει: «Εἶναι προφανὲς ὅτι ἡ Πολιτεία «ὀφείλει», πλέον, νὰ εἰσάγει τὴ διδασκαλία καὶ ἄλλων «ὁμολογιακῶν» μαθημάτων καὶ προφανῶς ἑνὸς εἰδικοῦ μαθήματος γιὰ τοὺς ἄθεους.». Τόσο εἶναι ἡ ἀγάπη τους διὰ τὸ μάθημα, ὥστε προκειμένου νὰ «σαμποτάρουν» τὸ ὁμολογιακὸν μάθημα νὰ σπεύδουν ὁμοθυμαδὸν νὰ προτείνουν ἐκείνας τὰς «λύσεις» ποὺ ὑπονομεύουν τὸ μάθημα. Ἐπικρατεῖ ἡ λογικὴ «ἀποθανέτω ἡ ψυχή μου μετὰ τῶν ἀλλοφύλων»! Κάθε συν­ετὸς ἄνθρωπος ποὺ θὰ ἐπεδίωκε τὸ καλὸν τῶν συναδέλφων του θὰ προέτεινεν αὐθορμήτως ὅτι παραλλήλως πρὸς τὸ ὁμολογιακὸν μάθημα νὰ δημιουργηθῆ ἕνα θρησκειογνωστικὸν μάθημα, ὑποχρεωτικὸν καὶ διὰ τοὺς ἀθέους, ἐφόσον ὀφείλουν νὰ γνωρίζουν ἐπιστημονικὰ καὶ πολιτισμικὰ διὰ τὰς θρησκείας. Τὸ μάθημα αὐτὸ ὡς θρησκειολογικὸν θὰ ἀνατίθεται καὶ πάλιν εἰς τοὺς Θεολόγους. Τοιουτοτρόπως θὰ αὐξηθοῦν αἱ ὧραι ἀπασχολήσεως τῶν Θεολόγων καὶ θὰ ἀπορροφηθοῦν καὶ ἄλλοι συνάδελφοι.

Δὲν θέλει αὐτὸ ὅμως ὁ «ΚΑΙΡΟΣ». Ἐπιθυμοῦν νὰ τρομοκρατήσουν τοὺς Θεολόγους ὅτι τὸ μάθημα τῶν θρησκευτικῶν θὰ περάση εἰς τὸν ἔλεγχον τῆς Ἐκκλησίας, καὶ ἑπομένως θὰ τελοῦν καὶ αὐτοὶ ὑπὸ ἔλεγχον, ἀφ’ ἑτέρου ὅτι θὰ ὁδηγηθῶμεν εἰς παράλληλα μαθήματα διὰ μουσουλμάνους, ἄρα δὲν θὰ χρειάζωνται Θεολόγοι! Μήπως δὲν ἦτο ὁ «ΚΑΙΡΟΣ» ποὺ ἐδημιούργησε τὴν «Κατεύθυνση Ἰσλαμικῶν Σπουδῶν» πρὶν προκύψη ἀνάγκη; Δὲν ἐπιθυμοῦν νὰ τακτοποιήσουν τοὺς ἀποφοίτους των; Μήπως διὰ τοῦτο ὡς συγχορδία ὁ μὲν κ. Γιαγκάζογλου λέγει ὅτι πιθανῶς «θὰ μπορεῖ νὰ συγκεντρώνει ἱκανὸ ἀριθμὸ ἑτερόθρησκων μαθητῶν σὲ ὁρισμένα σχολεῖα θὰ εἶναι μόνο ἕνα μάθημα γιὰ τὸ Ἰσλάμ», ἐνῶ ὁ κ. Στριλιγκᾶς θεωρεῖ σχεδὸν δεδομένον ὅτι «ἕπονται οἱ μουσουλμάνοι»!

Καὶ ὁ κ. Στριλιγκᾶς ἐπικρίνει τὸ ΣτΕ διὰ τὰς ἐπισημάνσεις του σχετικῶς μὲ τὴν «ὀρθοδοξότητα» τοῦ μαθήματος καὶ ἐπικαλεῖται τὴν Ἐκκλησίαν: «Στὸ ζήτημα αὐτὸ θὰ μποροῦσε νὰ ἔχει, ἀσφαλῶς, βαρύνουσα σημασία ἡ γνώμη τῆς Ἐκκλησίας, ἡ ὁποία ὄχι μόνο δὲν προσέφυγε ἐναντίον τῶν Προγραμμάτων, ἀλλὰ συνέβαλε μὲ παρατηρήσεις γιὰ τὴ βελτίωσή τους».

Εἰς αὐτὰ ἀπαντᾶ ὁ Σεβ. Ἀλεξανδρουπόλεως, ποὺ ὑποστηρίζει τὸν «ΚΑΙΡΟΝ», εἰς κείμενον ποὺ ἔδωσεν εἰς τὴν δημοσιότητα τὴν 21ην Σεπτεμβρίου:

«ἂς σκεφθεῖ καὶ ἡ ἄλλη πλευρὰ τῶν Θεολόγων (ἐνν. ὁ ΚΑΙΡΟΣ) τὶς δικές της εὐθύνες, ὅταν ἐκμεταλλεύτηκαν τὴν πολιτικὴ συγκυρία, γιὰ νὰ ἐπιβάλλουν τὶς ἀπόψεις τους μὲ τὴ βοήθεια τοῦ «Καίσαρα» καὶ ἀγνοώντας τὴν Ἐκκλησία… Ἡ Διαρκὴς Ἱερὰ Σύνοδος ἀνέθεσε σὲ τρεῖς διαφορετικοὺς Ἀρχιερεῖς νὰ εἰσηγηθοῦν γιὰ τὸ Μάθημα, ἡ Ἱεραρχία ἄλλαξε δύο φορὲς ἀπόφαση καὶ ἀνέθεσε τὸν χειρισμὸ τοῦ θέματος σὲ τρεῖς διαφορετικοὺς Ἀρχιερεῖς. Γνωρίζαμε ὅτι ὁρισμένοι Θεολόγοι προσπαθοῦσαν νὰ ἐργαλειοποιήσουν τὶς ἀποφάσεις τῆς Ἱεραρχίας καὶ νὰ χρησιμοποιήσουν τὴν Ἐκκλησία, ὅπως οἱ συνάδελφοί τους χρησιμοποίησαν τὴν Πολιτεία, ἀλλὰ δὲν καταφέραμε νὰ ἀποκαταστήσουμε τὴν ἑνότητα καὶ τελικὰ ὑποστήκαμε μία στρατηγικὴ ἧττα».

Μέχρι τὰς παραμονὰς τῶν ἀποφάσεων τοῦ ΣτΕ ὁ «ΚΑΙΡΟΣ» ἐξέδιδεν ἀνακοινωθέντα, ὅπου ἀνέμενε μὲ σεβασμόν, θέλομεν νὰ πιστεύωμεν, τὰς ἀποφάσεις τῆς Δικαιοσύνης. Τὰ πρόσφατα δημοσιεύματα τῶν μελῶν του ἀποδεικνύουν ὅτι ὑπὲρ τῶν συναδέλφων καὶ τὸ ἴδιον τὸ μάθημα σέβονται μόνον τὸν ἑαυτόν τους, τὸν ὁποῖον ἀπεγνωσμένα ἐπιζητοῦν νὰ δικαιώσουν. Ὁ Ἀρχιεπίσκοπος εἶχε δηλώσει ὅτι τὰ νέα προγράμματα εἶναι «ἀπαράδεκτα καὶ ἐπικίνδυνα»! Τὸ ἴδιον ἐμμέσως λέγει καὶ ἡ Δικαιοσύνη! Φαίνεται πὼς μόνη ἡ γνώμη τοῦ ΣΥΡΙΖΑ βαρύνει εἰς τὴν συνείδησιν τῶν μελῶν τοῦ «ΚΑΙΡΟΥ».

πηγή:  http://orthodoxostypos.gr