Τρίτη 22 Ιανουαρίου 2019

Μία διαφορετικὴ ἑρμηνεία τοῦ Οὐκρανικοῦ καὶ τοῦ Σκοπιανοῦ

 Τοῦ κ. Παύλου Τρακάδα

Ἡ ἀνάλυσις περὶ ἐμπλοκῆς τῶν γεωπολιτικῶν συμφερόντων εἰς τὴν διαμάχην δύο Πατριαρχείων διὰ τὴν Οὐκρανίαν περιορίζεται συν­ήθως εἰς ἁπλῆν διαπίστωσιν ὅτι τὸ ἕνα ἐξυπηρετεῖ τὰ συμφέροντα τῶν Ἀμερικανῶν καὶ τὸ ἕτερον τῆς Ρωσίας (αὐτὸ τουλάχιστον ὑπηρετεῖ τὴν πατρίδα του…). Κανεὶς ὅμως δὲν ἐμβάθυνεν εἰς τὸ ἄρθρον «Ἡ «Τετάρτη Ρώμη» τυραννεῖ τὴν Ἐκκλησίαν», ὅπου ἐπίτηδες ἕνα σημαντικὸν σκέλος
ἀφέθη ἀσχολίαστον: ὁ παράγων Κίνα! Δυστυχῶς μὲ τὰ ὅσα συμβαίνουν καὶ τὴν δημοσίευσιν τετριμμένων ἄρθρων ποὺ ἔχουν κατακλύσει τὰ μέσα ἐνημερώσεως καὶ ἁπλῶς ἀναπαράγουν τὰ ἴδια ἐπιχειρήματα ἱστορικὰ καὶ θεολογικὰ διὰ τὸ Οὐκρανικόν, μᾶς ἀποπροσανατολίζουν ἀπὸ τὸ νὰ μὴ συνδέωμεν τὰ γεγονότα εἰς τὴν πραγματικήν τους ἔκτασιν.
Ἡ Κίνα ἀποκαλύπτει
Τὴν 28ην Ὀκτωβρίου ἐπερατώθη εἰς τὴν Ρώμην ἡ τακτικὴ Σύνοδος τῶν παπικῶν ἐπισκόπων, ὅπου συνεκεντρώθησαν 267 εἰς ἀριθμόν. Ἡ Σύν­οδος αὐτή, ποὺ καθιερώθη μετὰ τὴν Β΄ Βατικάνειαν, ἔχει δύο χαρακτηριστικά: εἶναι μία συνέλευσις ἐπισκόπων ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμον καὶ συγκαλεῖται ἀνὰ τριετίαν διὰ θέματα ποὺ ἀφοροῦν «τὸ σύνολον τῆς Ἐκκλησίας», ὡς λέγουν οἱ ἴδιοι. Ὁ Πάπας προσεφώνησεν, ὡς εἴθισται, τοὺς παρόντας ἐπισκόπους λέγων «Συνοδικοὶ Πατέρες».
Ἰδιαιτέρας σημασίας, ὡστόσο, ἦτο ὁ χαιρετισμός του πρὸς τοὺς ἐπισκόπους ἀπὸ τὴν Κίναν. Ὡς ἀναφέρει ἡ ἐφημερὶς «Καθολικὴ» τῆς 17ης Ὀκτωβρίου 2018:
«Σήμερα, γιὰ πρώτη φορά, εἶναι ἐδῶ μαζί μας, δύο ἀδελφοί μας Ἐπίσκοποι ἀπὸ τὴν ἠπειρωτικὴ Κίνα. Τοὺς προσφέρουμε τὸ θερμό μας καλωσόρισμα: ἡ κοινωνία ὅλων τῶν Ἐπισκόπων μὲ τὸν διάδοχο τοῦ Πέτρου εἶναι ἀκόμη πιὸ ὁρατή, χάρη στὴν παρουσία τους», εἶπε γιὰ τοὺς ἐπισκόπους σεβ. Giuseppe Guo Jincai, καὶ τὸν σεβ. Battista Yang Xiaoting, ἡ συμμετοχὴ τῶν ὁποίων κατέστη δυνατὴ χάρη στὴν προσωρινὴ συμφωνία ποὺ ὑπεγράφη πρόσφατα στὸ Πεκίνο».
Προσφάτως ὑπεγράφη συμφωνία μεταξὺ «Ἁγίας Ἕδρας» καὶ Πεκίνου σχετικῶς μὲ τὸν διορισμὸν ἐπισκόπων, ποὺ ἕως πρότινος ἠρνεῖτο ἡ Κίνα. Ὁ διευθυντὴς τοῦ περιοδικοῦ τῶν Ἰησουιτῶν «Civilta Cattolica», κληρικὸς Antonio Spadaro, ἐδήλωσεν εἰς τὴν ἐφημερίδα «Καθολικὴ» τῆς 30ῆς Σεπτεμβρίου 2018: «Δὲν ὑπάρχουν ἄλλοι στόχοι σὲ αὐτὴν τὴν Συμφωνία. Οἱ θεμελιώδεις προκλήσεις εἶναι προκλήσεις ποιμαντικοῦ χαρακτήρα». Ἀναφέρει ἔπειτα τί ἐπετεύχθη διὰ τῆς συμφωνίας:
«ἐπαναφορὰ στὴν κοινωνία μὲ τὸν Πάπα ἐπισκόπων οἱ ὁποῖοι εἶχαν χειροτονηθεῖ παράνομα, αὐθαίρετα, δηλαδὴ ποὺ εἶχαν ἐκλεγεῖ ἀπὸ τὴν Κυβέρνηση χωρὶς ἐντολὴ τοῦ Ποντίφικα… Ἡ Ἐκκλησία ποὺ δὲν εἶναι πιὰ διαιρεμένη, θὰ μπορέσει πλέον περισσότερο ἐλεύθερη, βιώνοντας μία διαδικασία συμφιλίωσης, νὰ διακηρύξει τὸ Εὐαγγέλιο».
Πῶς ὅμως ἡ «Ἁγία Ἕδρα» δύναται νὰ συνάπτει συμφωνίας μὲ κράτη; Αἱ ἀπαντήσεις δίδονται ἀπὸ τὴν ἐφημερίδα «Καθολικὴ» τῆς 14ης Αὐγούστου 2018:
«Ἡ Ἁγία Ἕδρα… ἀποτελεῖ τὸν ὕπατο ἐκπρόσωπο τῆς Καθολικῆς Ἐκκλησίας… μπορεῖ νὰ γίνει νοητὴ μόνο ἐντὸς τοῦ πλαισίου τῶν ἁρμοδιοτήτων καὶ τῆς ἀποστολῆς τοῦ Ρωμαίου Ποντίφικα… ὁ Πάπας ὡς (ὁρατὸς) Ἀρχηγός της, ἔχει ἐνεργητικὸ καὶ παθητικὸ δικαίωμα πρεσβεύσεως. Ἔτσι ἐξασφαλίζεται ἡ ἀπόλυτη ἐλευθερία στὸν Πάπα νὰ συνάπτει σχέσεις μὲ τὰ κυρίαρχα κράτη (καὶ τοὺς διεθνεῖς ὀργανισμούς)…». Ἕνα μάλιστα ἀπὸ τὰ χαρακτηριστικὰ συνάψεως αὐτῶν τῶν συμφωνιῶν εἶναι «ἡ ἐλευθερία τοῦ Πάπα νὰ ὀνομάζει ἐπισκόπους».
Τὸ κείμενο συνεχίζει καὶ μᾶς ἀναφέρει μεταξὺ ἄλλων ὅτι λόγῳ τῶν ἐξουσιῶν τοῦ Πάπα τὸ Βατικανόν:
«συνιστᾶ μία ἰδιότυπη περίπτωση αἱρετῆς καὶ ταυτοχρόνως ἀπόλυτης μοναρχίας… ἄρα ἡ παρουσία καὶ ἡ δράση τῆς Ἁγίας Ἕδρας στὴ διεθνῆ κοινότητα… μπορεῖ νὰ κατανοηθεῖ μόνο ὡς μέσο ἐνίσχυσης τῆς πραγματικῆς καὶ ὁρατῆς ἀνεξαρτησίας τοῦ Πάπα κατὰ τὴν ἄσκηση τῆς ἠθικῆς καὶ πνευματικῆς παγκόσμιας ἀποστολῆς του… Ὑπὸ αὐτὴ τὴν ἔννοια, ἡ ἀποστολὴ τῶν ἀντιπροσώπων τῆς Ἁγίας Ἕδρας εἶναι διπλή. Ἀφενὸς μὲν νὰ εἶναι σύνδεσμοι μεταξύ της Ἁγίας Ἕδρας καὶ τῆς τοπικῆς Ἐκκλησίας, ἀφετέρου, νὰ συνεργάζονται μὲ τὶς κυβερνήσεις τῶν κρατῶν… Τὰ συνέδρια ποὺ συγκαλεῖ ἡ Ἁγία Ἕδρα μὲ ἐκπροσώπους Κρατῶν καὶ διεθνῶν ὀργανισμῶν γύρω ἀπὸ θέματα ποὺ ἅπτονται πολιτισμοῦ, πείνας καὶ ἀνάπτυξης, ἐργασίας καὶ ἄλλων ἀκόμη, εἶναι σταυροδρόμι συνεργασίας καὶ ἐνημέρωσης».
Διατί ὅμως ἐνδιαφέρει τόσο πολὺ τὸ Βατικανὸν ἡ Κίνα; «Μά, ἡ Ἀσία εἶναι ἡ ἤπειρος τοῦ μέλλοντος…», εἶπε ὁ κ. Σπαντάρο. Αἱ δηλώσεις αὐταὶ ἔγιναν εἰς τὸ πλαίσιον τῆς ἐπισκέψεως τοῦ Πάπα εἰς τὴν Λιθουανίαν, διὰ τὸ ὁποῖον ἐσχολίασε:
«Τὸ μήνυμα τοῦ Φραγκίσκου ἐδῶ, στὴ Λιθουανία, ἰσχύει σίγουρα γιὰ ὅλους τοὺς Καθολικοὺς ἀκόμη καὶ γιὰ τοὺς Κινέζους Καθολικούς… ὁ Πάπας εἶπε ξεκάθαρα ὅτι αὐτὴ ἡ χώρα εἶναι μία χώρα ἡ ὁποία χάρη στὶς ρίζες της, μπόρεσε νὰ ὑποδεχτεῖ ἀνθρώπους διαφορετικῶν ἐθνοτήτων, διαφορετικῶν γλωσσῶν, διαφορετικῶν θρησκειῶν. Αὐτὸ εἶναι τὸ μέλλον… δὲν ὑπάρχει καμιὰ ἐπιθυμία γιὰ ὁλοκληρωτικὸ εὐαγγελισμὸ ἢ γιὰ πολιτισμικὴ ἀποστολή, ἀλλὰ ὑπάρχει ἡ ἐπιθυμία νὰ συναντήσουμε ἕνα λαὸ καὶ τὶς ἰδέες του…».
Ἡ Οὐκρανία ἀκολουθεῖ τὴν Κίναν
Δὲν ἐγράψαμεν ὅλα αὐτά, διὰ νὰ ἐπιβεβαιώσωμεν ὅτι ὁ παπισμὸς εἶναι κοσμικὴ ἐπιχείρησις, ἀλλὰ διὰ νὰ καταδείξωμεν ὅτι τὸ Φανάρι εἶναι ἕνα ἀντίγραφον τῆς «Ἁγίας Ἕδρας». Ἀρκεῖ εἰς τὰ παραπάνω κείμενα νὰ ἀλλάξη κανεὶς τὰς λέξεις «Πάπας» μὲ «Πάπας τῆς Ἀνατολῆς» καὶ «Ἁγία Ἕδρα» μὲ «Σεπτὸν Κέντρον»! Ἂς τὰ εἴδωμεν ἀναλυτικῶς.
Ἡ «Σύναξις» τοῦ Φαναρίου εἰς τὴν ἀρχὴν τῆς Ἰνδίκτου συγκαλεῖται κάθε τρία ἔτη, μετέχουν εἰς αὐτὴν ἐπίσκοποι ἀπὸ ὅλον τὸν κόσμον καὶ ἀναπτύσσονται εἰς αὐτὴν θέματα ποὺ ἀφοροῦν ὅλην τὴν Ὀρθοδοξίαν, ὅπως ἀκριβῶς τοῦ Βατικανοῦ. Ἂς σημειωθῆ ὅτι ἡ προσφώνησις «Συνοδικοὶ Πατέρες» ἠκούσθη πολλάκις κατὰ τὴν σύναξιν τοῦ Κολυμβαρίου καὶ εἰς κάθε σύναξιν τοῦ Φαναρίου.
Τὸ κυρίαρχον θέμα τῆς ἐφετινῆς συνάξεως εἰς τὸ Φανάρι ἦτο τὸ Οὐκρανικὸν μὲ παρόντας καὶ τοὺς Οὐκρανοὺς τῶν ΗΠΑ τοὺς μετέπειτα ἀποσταλέντας ὡς Ἐξάρχους εἰς τὴν Οὐκρανίαν. Ὅπως ὁ Πάπας ἔτσι καὶ ὁ «Πάπας τῆς Ἀνατολῆς» ἔχει δικαίωμα πρεσβεύσεως ἀπὸ Ἐξάρχους εἰς τὴν Οὐκρανίαν, τοὺς ὁποίους ἀπέστειλεν ἐκ μέρους τοῦ «Σεπτοῦ Κέντρου» (βλ. Ἁγία Ἕδρα τῆς Ἀνατολῆς!), διὰ νὰ ἀποτελέσουν τὸν σύνδεσμον μεταξὺ τῶν Ἐκκλησιῶν ἀλλὰ καὶ τῶν πολιτικῶν ἀρχῶν, ὅπως ἀκριβῶς αὐτοὶ τοῦ Βατικανοῦ.
Ἐπιπροσθέτως, ὅπως εἰς τὴν Κίναν ἀποκατεστάθησαν εἰς κοινωνίαν μὲ τὸν Πάπαν ἐπίσκοποι, ποὺ ἦσαν ἐκλεγμένοι ἀπὸ τὴν Κυβέρνησιν, ἔτσι ἀκριβῶς καὶ εἰς τὴν Οὐκρανίαν ὁ κ. Βαρθολομαῖος ἀποκατέστησεν αὐτοχειροτονήτους διωρισμένους ἀπὸ τὴν πολιτικὴν ἐξουσίαν ἐπισκόπους εἰς κοινωνίαν μαζί του!
Ὅλα μάλιστα αὐτὰ ἐκαλύφθησαν ἀκριβῶς μὲ τὰς ἰδίας δικαιολογίας, δηλ. ὅτι εἶναι ἐπεμβάσεις «ποιμαντικοῦ χαρακτήρα», ὅτι δημιουργεῖται Ἐκκλησία ποὺ «δὲν εἶναι πιὰ διαιρεμένη», ὅτι ὑπάγονται εἰς τὸ πλαίσιον τῆς «ἠθικῆς καὶ πνευματικῆς οἰκουμενικῆς (παγκόσμιας) ἀποστολῆς τοῦ» Πατριάρχη κ.ἄ., ὅπως ἀκριβῶς ἀνεγνώσαμεν καὶ εἰς τὰ δημοσιεύματα τῶν παπικῶν.
Χαρακτηριστικώτερον ὅλων εἶναι ὅτι τὸ αἴτημα αὐτοκεφαλίας ἔγινεν ἀπὸ τὴν πολιτικὴν ἐξουσίαν τῆς Οὐκρανίας πρὸς τὸ Φανάρι, δηλ. μία συμφωνία ποὺ εἰς τὴν βάσιν της εἶναι ἕνα ἄτυπον «κονκορδᾶτον», ὡς αὐτὰ ποὺ ὑπογράφει ὁ Πάπας μὲ τὰ κράτη, καθὼς εἶναι ἀρχηγὸς κράτους «αἱρετῆς καὶ ἀπόλυτης μοναρχίας». Τὴν «κρατικὴ» συμπεριφορὰ τοῦ Πατριάρχου δὲν τὴν ἐντοπίζει κανεὶς μόνον εἰς τὸ «αἱρετὴ καὶ ἀπόλυτη», ἀλλὰ καὶ εἰς τὸ γεγονὸς ὅτι, ὅπως ὁ Πάπας, ἔτσι καὶ ὁ κ. Βαρθολομαῖος συγκαλεῖ (καὶ συμμετέχει εἰς) συνέδρια μὲ κράτη καὶ διεθνεῖς ὀργανισμοὺς μὲ τὴν ἰδίαν θεματολογίαν ποὺ ἔχει καὶ τὸ Βατικανόν, δηλ. ἀνθρωπιστικὴ καὶ οἰκολογική, ὄχι θεολογική. Προφανῶς διότι «δὲν ὑπάρχει καμιὰ ἐπιθυμία γιὰ ὁλοκληρωτικὸ εὐαγγελισμό», ὅπως καὶ εἰς τὸν παπισμόν, καθὼς μὲ τὴν παγκοσμιοποίησιν τὰ κράτη θὰ ἀποτελοῦνται ἀπὸ «ἀνθρώπους διαφορετικῶν ἐθνοτήτων, διαφορετικῶν γλωσσῶν, διαφορετικῶν θρησκειῶν», ποὺ θὰ χρειάζωνται παγκοσμίως μίαν πολιτικὴν καὶ μίαν μόνον θρησκευτικὴν ἀρχήν!
Ὁ Ἅγιος Ἰωάννης ὁ Μαξίμοβιτς τὸ εἶχε προβλέψει ἤδη τὸ 1938 γράφων εἰς κείμενον ποὺ προσ­φάτως ἔφερεν εἰς τὸ φῶς τὸ ἱστολόγιον «Ἀβέρωφ»:
«Τὸ Οἰκουμενικὸ Πατριαρχεῖο ἐπιθύμησε νὰ ἀναπληρώσει τὶς ἐπισκοπὲς ποὺ ἔχασε ἀπὸ τὴ δικαιοδοσία του καθὼς καὶ τὴν ἀπώλεια τῆς πολιτικῆς του ἰσχύος ἐντὸς τῶν ὁρίων τῆς Τουρκίας, ὑπάγοντας στὸν ἑαυτό του ἐδάφη στὰ ὁποῖα ἕως τότε δὲν ὑπῆρχε Ὀρθόδοξη ἱεραρχία, καὶ ὁμοίως τὶς Ἐκκλησίες κρατῶν ποὺ ἡ κυβέρνησή τους δὲν εἶναι Ὀρθόδοξη… Ἔτσι, ὁ Οἰκουμενικὸς Πατριάρχης ἔγινε πραγματικὰ «οἰκουμενικὸς» [παγκόσμιος] στὸ εὖρος τῆς ἐπικράτειας ποὺ θεωρητικὰ ὑπόκειται σὲ αὐτόν. Ὁλόκληρη σχεδὸν ἡ ὑδρόγειος σφαῖρα, ἐκτὸς ἀπὸ τὶς μικρὲς περιοχὲς τῶν τριῶν Πατριαρχείων καὶ τοῦ ἐδάφους τῆς Σοβιετικῆς Ρωσίας, σύμφωνα μὲ τὴν ἀντίληψη τῶν ἡγετῶν τοῦ Πατριαρχείου εἰσέρχεται στὴν συγκρότηση τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου. Αὐξάνοντας δίχως ὅρια τὶς ἐπιθυμίες τους νὰ ὑποτάξουν τμήματα τῆς Ρωσίας, οἱ Πατριάρχες τῆς Κωνσταντινουπόλεως ἄρχισαν νὰ κάνουν καὶ δηλώσεις γιὰ τὴν μὴ κανονικότητα τῆς προσάρτησης τοῦ Κιέβου στὸ Πατριαρχεῖο Μόσχας καὶ νὰ δηλώνουν ὅτι ἡ παλαιὰ νότια Ρωσικὴ Μητρόπολη τοῦ Κιέβου θὰ ἔπρεπε νὰ ὑπόκειται στὸν Θρόνο τῆς Κωνσταντινουπόλεως».
Ἂν συσχετίσωμεν μὲ αὐτὰ τὴν δήλωσιν τοῦ Πατριάρχου κατὰ τὴν σύναξιν τοῦ Φαναρίου ὅτι τὸ Κατὰρ ἀνήκει κανονικὰ εἰς τὴν Κωνσταντινούπολιν, ἀλλὰ καὶ φωνάς ποὺ ζητοῦν «Στοὺς «Συνοδικοὺς Τόμους» τῶν ὅρων τῆς αὐτοκεφαλίας ὁ Οἰκουμενικὸς νὰ ἐπιφέρει τὴ διορθωτικὴ μετονομασία: «αὐτοκέφαλη Ἀρχιεπισκοπὴ Μόσχας, Ἀθηνῶν, Βελιγραδίου, Βουκουρεστίου, Σόφιας, Τιράνων». Ἀντιλαμβανόμεθα ὅτι ἐπιθυμεῖ νὰ ἀπορροφήση ὅλην τὴν οἰκουμένην. Ἴσως διὰ τοῦ­το βάλλει συνεχῶς κατὰ τῶν ἐθνικῶν κρατῶν χαρακτηρίζων ὅλας τὰς Ἐκκλησίας «ἐθνοφυλετικὰς» πλὴν τῆς Κωνσταντινουπόλεως.
Δὲν ἀνεφέραμεν ὅμως τὸ σπουδαιότερον. Ὁ Πάπας «εἰσβάλλει» εἰς τὴν Κίνα καὶ ὁ Πατριάρχης εἰς τὴν καρδίαν τῆς Ρωσίας, τὴν Οὐκρανίαν. Δύο παράλληλοι πράξεις ποὺ ἀποσκοποῦν εἰς τὴν διάλυσιν τοῦ ἄξονος Γερμανίας – Ρωσίας – Τουρκίας – Κίνας, τὴν ὁποίαν μόνον αἱ ΗΠΑ θὰ ἤθελον ἀπεγνωσμένα αὐτό. Ἴσως διὰ τοῦτο ἐξέδωσε τρεῖς ἀνακοινώσεις ἐντὸς ἑνὸς μηνὸς τὸ State Department ὑπὲρ τοῦ Φαναρίου… Μήπως τελικῶς δὲν εἶναι τυχαία καὶ ἡ διαμάχη Φαναρίου – Μόσχας διὰ τὴν δικαιοδοσίαν τῆς Ἐκκλησίας εἰς τὴν Κίναν, ὅπου ἡ Ἐκκλησία τῆς Ρωσίας ἤδη μεσολαβεῖ μεταξὺ ἐντοπίας κυβερνήσεως καὶ τῆς Ἐκκλησίας τῆς «Ἀμπχαζίας»; Μήπως καὶ ὁ ἀνταγωνισμὸς εἰς Κορέαν καὶ Ἰαπωνίαν μὲ τὰς προσφάτους διαδοχικὰς ἐπισκέψεις τοῦ Σεβ. Βολοκολάμσκ καὶ τοῦ Κωνσταντινουπόλεως δὲν σχετίζονται;
Μεταξὺ 5 καὶ 7 Μαΐου ὁ Πάπας θὰ ἐπισκεφθῆ τὰ Σκόπια. Μήπως Οὐκρανικὸν καὶ Σκοπιανὸν συνδέονται περισσότερον ἀπ᾽ ὅσο νομίζουμε;

πηγή:  http://orthodoxostypos.gr

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Γράψτε το σχόλιό σας