Τα αιτήματα των “προσευχών” μας

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΔ ΛΟΥΚΑ
2 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2018
Απόστολος: Εφεσ. στ΄ 10 – 17
Ευαγγέλιον: Λουκ. ιη΄ 35 – 43
Ήχος: β΄ .- Εωθινόν: Ε΄
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΕΥΑΓΓΕΛΙΟΥ

“τι σοι θέλεις ποιήσω; Ο δε είπε•
Κυριε, ίνα αναβλέψω” (Λουκ. ΙΗ΄ 41)
Τι ζητεί ένας επαίτης;

Είναι σύνηθες πλέον το φαινόμενον των επαιτών. Είναι οι άνθρωποι εκείνοι, οι εγκαταλελειμμένοι
από την οίανδήποτε κρατικήν χορηγίαν και μέριμναν, αδυνατούντές δε όπως ανταπεξέλθωσι εις τας βιωτικάς απαιτήσεις ζητούν την αγάπην και βοήθειαν των φιλευσπλάγχνων και ελεημόνων συνανθρώπων των. Ζητούν υλικά αγαθά και χρήματα, δια των οποίων θα συντηρήσωσι τας οικογενείας των και θα επιβιώσωσι κατά την διάρκειαν της παρούσης ζωής των. Ζητούσι την αγάπην και την ευσπλαγχνίαν και το έλεος από τους φίλους και γείτονας και περαστικούς, προσπαθούντες να ελκύσωσι την συμπάθειαν και τους οικτιρμούς των ανθρώπων. Είναι οι άστεγοι και πεινώντες και διψώντες και ξένοι και γυμνοί και ποικιλοτρόπως ταλαιπωρούμενοι, δια τους οποίους είπεν ο Κύριος, ότι ευρίσκεται ο Ίδιος, αυτοπροσώπως, όπισθεν αυτών και ότι θα κριθώμεν κατά την Μέλλουσαν Παγκόσμιον Δίκην με τούτο το κριτήριον, της προς τούτους αγάπης και βοηθείας. Είναι, τέλος, οι συνάνθρωποί μας εκείνοι, εις την θέσιν των οποίων, είναι πιθανότατον την οίανδήποτε στιγμήν, να ευρεθή ο καθείς εξ ημών, αναλόγως προς τας περιστάσεις και καταστάσεις της εφημέρου και παροδικής ταύτης ζωής.

Ο επαίτης – τυφλός και το “αίτημά” του

Πλησιάζοντας ο Κύριος μετά των μαθητών Του, εις την Ιεριχώ, ένας τυφλός εκάθητο εις την άκρην του δρόμου, ζητώντας – ως συνήθως – από τους διαβάτας, κάποιαν υλικήν βοήθειαν. Έως εδώ, τα πάντα “κινούνται” φυσιολογικώς και “ομαλώς”. Ακούων, όμως, ο τυφλός τον θόρυβον του όχλου και θέλων να πληροφορηθή, τι συμβαίνει, τον ενημερώνουν ότι, “Ιησούς ο Ναζωραίος παρέρχεται” (Λουκ. ΙΗ 37). Τότε, ήρχισε να καλή εις βοήθειαν τον Κύριον με δυνατάς κραυγάς και να τον παρακαλή να τον “ελεήση”. Αι κραυγαί του ήσαν τόσον έντονοι και ενοχλητικαί, ώστε κάποιοι από τον όχλον που προεπορεύοντο του Κυρίου, έσπευσαν να τον ηρεμήσουν και να τον κάνουν να σιωπήση, εκείνος όμως, εφώναζε και καλούσε τον Κύριον εις βοήθειαν και έλεος, με περισσοτέραν έντασιν και μεγαλύτερον πάθος.
Ο Κύριος εσταμάτησε να προχωρή και διέταξε κάποιους εκ του όχλου να τον φέρουν κοντά Του˙ όταν δε τον επλησίασαν εις τον Ιησούν, Εκείνος τον ηρώτησε: “Τι θέλεις να σου κάνω;” Ο τυφλός τότε ζητεί από τον Κύριον, εκείνο που μόνον ο Κύριος θα μπορούσε να του προσφέρη. Δεν του ζητεί υλικά στοιχεία και χρήματα˙ δεν του ζητεί λόγια παρηγορητικά και ουράνια˙ δεν θέλει να ευρίσκεται εις την συνοδείαν του Κυρίου μετά των υπολοίπων μαθητών Του – όπως εις την συνέχειαν έπραξεν, – αλλά ζητεί την … όρασίν του!!! “Κυριε, ίνα αναβλέψω” (Λουκ. ΙΗ 41). Είναι τόσον βέβαιος δια την Θεϊκήν δύναμιν που διαθέτει ο Ιησούς ο υιός του Δαυΐδ, ώστε ζητεί εκείνο, που μόνον η απόλυτος και ενεργής πίστις εις τον Θεόν, θα μπορούσε να τον βεβαιώνη ότι θα μπορούσε να λάβη. Δεν ήταν, συνεπώς, δυνατόν ο Κύριος να μη του δώση την θεραπείαν του.

Τα αιτήματα των “προσευχών” μας

Αλήθεια, αδελφοί μου, σκεφθήκαμε ποτέ, το, τι λόγια περιλαμβάνει η προσευχή μας; Το περιεχόμενο των προσευχών μας, – δια να το είπωμεν απλούστερον; Όταν αποφασίζωμεν να συνομιλήσωμεν μετά του Αγίου Θεού και να ζητήσωμεν από Εκείνον και να τον παρακαλέσωμεν, εσκέφθημεν ποτέ η προσ­έξαμεν τας καθιερωμένας προσευχάς, το “Πάτερ ημών …”, το “Ελέησόν με ο Θεός …”, το “Κύριε εισάκουσον της προσευχής μου…”; Δυστυχώς, μία θλιβερά πραγματικότης είναι το ότι αι προσευχαί και αι δεήσεις των χριστιανών προς τον Κύριον, έχουν δυστυχώς ολισθήσει, έχουν χάσει την ουσίαν των και – το, ακόμη, θλιβερώτερον – τείνουν να εξαφανισθούν! Μία μικρά αναδρομή εις το απώτερον παρελθόν, αλλά και εις αυτό τούτο το πρόσφατον, θα μας βεβαιώσουν περί του λόγου το αληθές.
Αι προσευχαί των χριστιανών, πριν ούτοι “καταδυναστευθούν” υπό της τεχνικής και ηλεκτρονικής προόδου και πριν εδραιωθούν και ορθοποδήσουν οικονομικώς, ήσαν κυριολεκτικώς και αναμφισβητήτως, προσευχαί… καρδίας και όχι χειλέων. Ησθάνοντο οι ευλογημένοι εκείνοι άνθρωποι του Θεού, το Θεόν εντός των, εντός των οικιών των και μέτοχον των προβλημάτων και ποικίλων θεμάτων των και “εν καρδία καθαρά και πνεύματι ταπεινώσεως”, απέθετον “εαυτούς και αλλήλους και πάσαν την ζωήν αυτών… Χριστώ τω Θεώ”! Δεν προέβαλλον τον ανθρώπινον λογισμόν και την σαθράν λογικήν των προ του Θείου θελήματος και εκινούντο κατά την Θείαν βούλησιν και κατά το Θείον Νόμον, μη λογιζόμενοι τας οίας δήποτε αντιξοοτήτας. Αι προσ­ευχαί των – κατά την Θείαν υπόδειξιν – ήσαν πρωτίστως υπέρ της σωτηρίας των ψυχών των και της αιωνίου ζωής και δευτερευόντως δια την πορείαν της παρούσης βιολογικής ζωής. Η πίστις των, … τελεία εμπιστοσύνη εις τας παντοδυνάμους χείρας του Κυρίου μας και μετά προθυμίας εδέχοντο όσα Εκείνος επέτρεπεν, έχοντες την βεβαιότητα ότι ο Θεός δεν αποτυγχάνει και γνωρίζει˙ “ξέρει ο Θεός…”!!!
Αφ’ ης στιγμής όμως, εξηρτήθημεν εκ του “μαμωνά” και των ποικίλων αυτού μορφών, ενεπιστεύθημεν τους… εαυτούς μας και περιθωριοποιήσαμεν τον Κύριον, ως ανίκανον να επιλύη τα καθημερινά μας προβλήματα. Συνεπώς και αι προσευχαί μας τυποποιήθησαν και έγιναν προσευχαί… χειλέων˙ ολιγόστευσαν, έχασαν την πίστιν και δύναμίν των και πλέον απέμειναν μόνον ως… υπολείμματα και τυπικαί κινήσεις. Αιτήματα προς τον Παντοδύναμον Κύριον, δεν υπάρχουν, και αν υπάρξουν, ταύτα κινούνται… ως μαγικαί τινες επικλήσεις προς ένα ακαθόριστον υπέρτατον ον, επειδή δεν μπορούμε να επιτύχωμεν εκείνα που επιθυμούμεν!!! Μόνον εις κάποιας Ιεράς Μονάς και εις ελαχίστας οικίας και εις μεμονωμένους αγωνιστάς, απέμεινεν η αναγκαιοτάτη αυτή επικοινωνία μετά του Κυρίου μας και η προσευχή είναι όντως αποκύημα πίστεως.
Ο τυφλός με το αίτημά του, δείχνει την πίστιν του και ο Κύριος σπεύδει άμεσα να του πραγματοποιήση την επιθυμίαν του. Μας το έχει υποσχεθή άλλωστε: “και πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε” (Ματθ. ΚΑ 22). Αυτήν την βεβαιότητα ας έχουμε αδελφοί μου εις τας προσευχάς μας και ο Κύριος είναι πρόθυμος να μας δώση περισσότερα και απ’ αυτά που τον παρακαλούμε.

Αρχιμ. Τιμοθέου Παπασταύρου
Ιεροκήρυκος Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών

πηγή:http://orthodoxostypos.gr