Η Υπομονή αγιάζει

Μας λέγει ο Απ. Ιάκωβος: «γινώσκοντες ότι το δοκίμιον υμών της πίστεως κατεργάζεται υπομονήν• η δε υπομονή έργον τέλειον εχέτω, ίνα ήτε τέλειοι και ολόκληροι, εν μηδενί λειπόμενοι». Θα χαίρετε στις θλίψεις και τους πειρασμούς αυτούς, όταν έχετε την γνώση, ότι το να δοκιμάζεται η πίστη σας δια των θλίψεων δημιουργεί ως αποτέλεσμα ασφαλές και πλήρες σταθερή υπομονή, η δε υπομονή αυτή ας είναι ακλόνητος και έτσι ας παράγη πλήρη τον καρπό της τελειοποιήσεώς σας, δια να είσθε τέλειοι και ολόκληροι, ώστε να μη σας λείπη τίποτε.

• Ο ι. Χρυσόστομος συμβουλεύει: «Η υπομονή, είναι η μητέρα των αγαθών, το ακύμαντο λιμάνι, η γαληνεμένη ζωή, πιο ισχυρή κι απ’ τον βράχο και πιο στέρεη κι από διαμάντι, πιο δυνατή από κάθε όπλο και πιο ασφαλής απ’ τα τείχη». (Απ’ την 107η Επιστολή του «ΚΑΣΤΩ ΟΥΑΛΕΡΙΩ κ.λπ.»).
Είναι μέγιστο πράγμα το να κατορθώνη κανείς και τα μικρότερα μέρη της αρετής, αλλ’ είναι πολύ μεγαλύτερο το να είναι άριστος στην πιο μεγάλη κορυφή όλων. Κι ότι η πιο μεγάλη κορυφή όλων είναι η υπομονή• κανείς δεν θα έχη αντίρρηση. (Απ’ την Ομιλία του «Εν τω Ναώ της Αγίας Αναστασίας…»).
• Διαβάζουμε στο Γεροντικό: «Ένας αδελφός είπε στον Αββά Ποιμένα: «Η καρδιά μου παραλύει με τον παραμικρό κόπο οπού θα μου τύχη». Του λέγει ο γέρων: «Δεν θαυμάζουμε τον Ιωσήφ, οπού ήταν παλικάρι δεκαεφτά χρόνων, πως υπέμεινε τον πειρασμό έως το τέλος; Και ο Θεός τον δόξασε. Δεν βλέπουμε και τον Ιώβ πως δεν υπεχώρησε έως το τέλος από την υπομονή; Και δεν μπόρεσαν οι πειρασμοί να τον κλονίσουν από την ελπίδα του Θεού».
• Στο περιοδικό Πρωτάτο αρ. 130 αναφέρονται δύο σημαντικά παραδείγματα για το πως μας αγιάζει η υπομονή.
Πριν μερικά χρόνια μία κυρία έστειλε ένα γράμμα στον μακαριστό γέροντα Εφραίμ τον Κατουνακιώτη και του έγραφε ότι έχει πολλά βάσανα, μεγάλο σταυρό και δεν μπορεί να σηκώση τον Σταυρό της.
Και ο γέροντας Εφραίμ της απάντησε: «Μου γράφεις ότι έχεις πολλά βάσανα. Και εγώ σου λέγω τόσο το καλύτερο για την ψυχή σου! Ο Θεός που σου δίδει αυτά τα βάσανα γνωρίζει ότι τόσα βαστάζεις, σε τόσα αντέχει η ψυχή σου, αν σου δώση περισσότερα θα πέσης, εάν σου δώση ολιγώτερα βάσανα σε αδικεί, από αιώνιο μισθό, από αιώνια χαρά.

* * *

Στα μέρη των Αθηνών ήταν ένας παπουτσής πολύ σκληρός άνθρωπος• είχε ένα κοριτσάκι μικρό, το οποίο πολύ το παίδευε. Το καημένο έκανε υπομονή έως ότου χτίκιασε, δηλ. έπαθε φυματίωση, και έπεσε στο κρεβάτι. Δεν γόγγυζε, δεν αντιμιλούσε του θετού πατέρα της, αλλά ήταν όλο υπομονή. Στο τέλος πέθανε, αφού προηγουμένως μία Γερόντισσα το έκανε καλογριούλα και το ονόμασε Ανυσία μοναχή. Όταν της έκαναν ανακομιδή, τα λείψανά της ευωδίασαν. Αυτό είναι σημάδι αγιότητας. Βλέπετε πως πληρώνει ο Χριστός την υπομονή; Εάν γνωρίζαμε τα αιώνια αγαθά, που θα μας χαρίση ο Πανάγαθος Θεός θα τον παρακαλούσαμε να έχουμε εδώ πάντοτε θλίψεις, βάσανα και πίκρες, για να χαιρώμαστε εκεί αιωνίως. Η Εκκλησία μας λέγει ότι, εάν ο άνθρωπος γνώριζε τα αιώνια αγαθά, θα υπέμεινε ευχαρίστως όλες τις θλίψεις και τα βάσανα από κτίσεως κόσμου μέχρι της συντέλειας του αιώνος, για αυτά τα ανέκφραστα αγαθά, αλλά επειδή δεν γνωρίζει για αυτό εύκολα απογοητεύεται και εύκολα απελπίζεται.
Στην Κρήτη μία γυναίκα πολύ υπέφερε από τον άνδρα της. Ήσαν φτωχοί, πάμφτωχοι. Ο άνδρας ήταν καπνιστής μανιώδης και έπινε πολύ. Όταν δεν είχε χρήματα για το πιοτό και τα τσιγάρα στη γυναίκα του ξεθύμαινε και πολύ ξύλο της έδινε. Μία βραδιά πήγε στο σπίτι του και πολύ χτύπησε τη γυναίκα του. Αυτή όμως, Μαρία το όνομά της, υπέμενε γενναίως και όλο την Παναγία επεκαλείτο. Τα μεσάνυχτα σηκώθηκε, χτενίστηκε, φόρεσε τα καλά της ρούχα και πλάγιασε, για να μη ξυπνήσει πλέον. Απέθανε. Όταν, μετά ένα χρόνο, την έκαναν ανακομιδή όλος ο τόπος ευωδίασε. Δεν είχαν ακόμη φτάσει σκάφτοντας στα οστά της και μία άρρητος ευωδία εξήλθε. Όταν έβγαλαν τα οστά της γέμισε ο τόπος αρρήτου ευωδίας. Έκλαιγαν όλοι. Ο άνδρας της συγκινημένος και αυτός άλλαξε πλέον βίο. Σταμάτησε να καπνίζη και να πίνη και έζησε εν ειρήνη και μετανοία. Έτσι λοιπόν βραβεύει, έτσι ανταμείβει ο Χριστός εκείνους, που κάνουν υπομονή. Μακάρι με τις ευχές του μακαριστού Γέροντος Εφραίμ του Κατουνακιώτη ο Χριστός να χαρίζη την αγία υπομονή του σε όλους μας.

πηγή:  http://orthodoxostypos.gr