Παλαιός και νέος άνθρωπος

ΚΥΡΙΑΚΗ ΙΑ΄ ΛΟΥΚΑ
17 ΔΕΚΕΜΒΡΙΟΥ 2017
Απόστολος: Κολ. γ´ 4 – 11
Ευαγγέλιον: Λουκ. ιδ´ 16 – 24, Ματθ. κβ΄ 14
Ήχος: γ΄ .- Εωθινόν: ΣΤ΄
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

«απεκδυσάμενοι τον παλαιόν άνθρωπον
συν ταις πράξεσιν αυτού

και ενδυσάμενοι τον νέον
τον ανακαινούμενον» (Κολ. Γ  9-10)
Παλαιός και νέος άνθρωπος
Σημαντική διευκρίνιση μας δίνει σήμερα ο Θείος Απόστολος Παύλος. Συγκεκριμένα, στην Αποστολική περικοπή που ακούσαμε, μας δείχνει, τι κρύβεται πίσω από τον φαινόμενο άνθρωπο. Ο άνθρωπος που φαίνεται -η μάλλον, που δείχνουμε– είναι μία απατηλή όψη η ένα ψεύτικο προσωπείο. Ο άνθρωπος που φαίνεται, κρύπτει την πραγματικότητα και εξαπατά εκείνον που προσπαθεί να τον γνωρίση. Είναι εκείνος όμως, που συμπαθεί­ται από τους άλλους, εκείνος που αγαπιέται η μισείται και γενικά δημιουργεί τις «εντυπώσεις» στο, εγγύς και μακράν, περιβάλλον του. Είναι ο σωματικός άνθρωπος, με το συγκεκριμένο σχήμα και όγκο και βάρος, την συγκεκριμένη χροιά της φωνής και με τις χαρακτηριστικές του κινήσεις.
Όμως, δεν είναι αυτός, ο πραγματικός. Σύμφωνα με τους λόγους του Αποστόλου, πίσω απ’ αυτόν που φαίνεται, κρύπτονται άλλοι δύο. Ο ένας, ο «παλαιός», όπως τον ονομάζει, κακός και αρνητικός και εχθρός της αρετής. Ο άλλος, ο «νέος», σύμφωνα με τον χαρακτηρισμό του Παύλου, ο καλός και ενάρετος, ο φίλος του Θείου θελήματος, ο αγωνιζόμενος δια την κληρονομίαν της Ουρανίου Βασιλείας. Ο κακός και παλαιός, είναι εκείνος ο οποί­ος μας επιβουλεύεται και μας μισεί˙ είναι εκείνος, ο συνεργάτης του διαβόλου, ο οποίος μας υπαγορεύει το κακό και την αμαρτία σε κάθε μας βήμα, αλλά και μας σπρώχνει στο να την εργασθού­με και να την αγαπήσουμε˙ είναι εκείνος που μας αποτρέπει από το καλό και την αρετή και δημιουργεί μέσα μας απέχθεια προς τον Θεό˙ μας συμβουλεύει να επιλέγουμε τον «εύκολο» δρόμο και τα έργα του κόσμου και να ζούμε με «την πλάτη γυρισμένη» προς τον Κύριό μας.
Με τους δύο αυτούς «εαυτούς» κρυπτόμενους, μας συμβουλεύει ο Παύλος, να ξεχωρίσωμεν και να αγαπήσωμεν τον «νέον» και ενάρετον και ευλογημένον και να τον ενδυθούμε˙ δηλαδή να τον κάνουμε αναπόσπαστο κομμάτι του εαυτού μας. Τον δε «παλαιόν» και τις πράξεις του, να τον αποβάλλουμε και πετάξουμε από πάνω μας, σαν τα ρούχα εκείνα τα βρώμικα και αηδή που μας δημιουργούν εμετικά αισθήματα.

Η ανθρωπίνη επιλογή

Ο Κύριος δεν πιέζει, αλλά ούτε και υποχρεώνει τον άνθρωπο, όταν αυτός πρόκειται να επιλέξη … Αντίθετα, έχει δώσει σ’ αυτόν πλήρη την ελευθερία αλλά και τη δυνατότητα, να κάνη ακόμη και τις χειρότερες και πιο βλάσφημες επιλογές. Ας μη ξεχνούμε ότι ο άνθρωπος καθ’ όλη τη διάρκεια της επί γης ζωής του, από την πρώτη κιόλας στιγμή της δημιουργίας του, είχε την άνεση – όπως τελικά και το έκανε – να αμαρτήση και να αποστασιοποιηθή από τον Θεόν, αργότερα δε, να οδηγήση τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν, εις τον Σταυρικόν θάνατον. Κοινή δε διαπίστωση, όχι μόνο στους αγίους Πατέρες μας αλλά και σε κάθε κοινό και απλό άνθρωπο, είναι ότι ο άνθρωπος, περισσότερο επιλέγει το κακό και την αμαρτία, παρά το καλό και την αρετή. Παρ’ ότι βιώνει πολλές φορές τις συνέπειες της αποστασίας του από τον Θεόν, εν τούτοις συνεχίζει να αρέσκεται και να βαδίζη στους δρόμους που του υποδεικνύει ο διάβολος. Με άλλα λόγια, αρέσκεται να συμβιώνη με τον «παλαιό» άνθρωπο συν ταις πράξεσιν αυτού».
Δεν έπαυσαν όμως να υπάρχουν και εκείνοι οι άγιοι άνθρωποι, οι οποίοι επέλεξαν αλλά και επιλέγουν, την μετά της αρετής συμβίωσιν. Παρ’ ότι ο δρόμος αυτός ο ενάρετος, είναι ασφαλώς περισσότερον δύσβατος από τον άλλον, όλοι εκείνοι οι άγιοι, παλαιότεροι και νεώτεροι, τον αγάπησαν και τον προτίμησαν. Αψήφησαν τις δυσκολίες του – ακόμη και τον ίδιο τον μαρτυρικό θάνατο – και με χαρά ανταποκρίθηκαν στο κάλεσμα του Κυρίου μας. «όστις θέλει οπίσω μου ακολουθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού, και ακολουθείτω μοι. Ος γαρ αν θέλη την ψυχήν αυτού σώσαι, απολέσει αυτήν• ος δ  ἂν απολέση την εαυτού ψυχήν ένεκεν εμού και του ευαγγελίου, ούτος σώσει αυτήν.» (Μαρκ. Η  34-35). Αυτό ακριβώς έκαναν όλοι εκείνοι που θέλησαν να ακολουθήσουν τον Ιησούν, χωρίς να θέσουν δικούς τους όρους και προϋποθέσεις. Ενδύθηκαν τον «νέον άνθρωπον τον ανακαινούμενον» και τίμησαν την ενδυμασία τους αυτή.
Η πρόσκληση αυτή του Κυρίου, δεν αφήνει περιθώρια για παρερμηνείες. Αντίθετα, με κρυστάλλινη σαφήνεια μας δείχνει ποιός είναι ο «νέος» άνθρωπος, τον οποίον μας υποδεικνύει ο Θείος Απόστολος Παύλος. Χωρίς ωραιολογίες και σκόπιμες παραποιήσεις, συμβουλεύει με γνώμονα την αλήθεια και την ουσιαστική ωφέλεια των, ανά τους αιώνας, μαθητών του.

Η ιδική μας στάσις

Πολλοί λέγουν ότι η εποχή, στην οποία ζούμε σήμερα, είναι τόσον αρνητική, που και αν κάποιος θέλει να σωθή, δεν θα τα καταφέρη. Θεωρούν αυτοί οι ίδιοι ότι η αμαρτία είναι τόσον ελκυστική σήμερα, ώστε συμπαρασύρει στο διάβα της ακόμα και τους εκλεκτούς. Λέγουν και ισχυρίζονται, ότι ακόμα και οι άγιοι της Εκκλησίας μας, αν ζούσαν σήμερα, δεν θα … τα κατάφερναν!
Ξεχνούν όμως ότι και σήμερα στην πολυαμάρτητη εποχή μας, ανέδειξε ο Κύριος πολλούς αγίους, και επώνυμους και ανώνυμους. Και σήμερα, υπάρχουν οι αγωνιστές που μάχονται κατά του κακού και του διαβόλου και παραμένουν προσκολλημένοι εις την αγάπη του Ουρανίου Νυμφίου. Υπάρχουν και θα υπάρχουν εκείνοι, που θα εναντιώνωνται στις σειρήνες της αμαρτίας και θα ενδύωνται τον «νέον άνθρωπον», έστω κι’ αν ο κόσμος τους απορρίπτει. Αυτοί προτίμησαν «των ουρανίων αγαθών την απόλαυσιν» και κωφεύουν στις κοσμικές προσκλήσεις και προκλήσεις που σκοπό έχουν την απομάκρυνση από τον Θεό.
Αυτός είναι ο δρόμος που καλούμαστε να πορευθούμε και ᾽μεις. Ο δρόμος της αρετής και της σωτηρίας. Ο δύσκολος αλλά και … εύκολος δρόμος, αφού θα έχουμε συνοδοιπόρο και συναγωνιστή τον Θεόν. Είναι ο δρόμος ο «απάγων» εις την ΖΩΗΝ.

Αρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ιεροκήρυξ Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών

πηγή:  http://orthodoxostypos.gr