Η προστασία της Παναγίας

π. Δημητρίου Μπόκου

Οἱ Ἰσραηλίτες πορεύτηκαν ἀπὸ τὴν Αἴγυπτο πρὸς τὴ Γῆ τῆς Ἐπαγγελίας ὑπὸ τὴν καθοδήγηση καὶ προστασία ἑνὸς ἀπλανοῦς καὶ μοναδικοῦ ὁδηγοῦ. Μιὰ νεφέλη ὑψωνόταν μπροστά τους καὶ προπορευόταν συνεχῶς ἐπὶ σαράντα χρόνια δείχνοντάς τους τὸν δρόμο. Τὴν ἡμέρα ἔριχνε σκιὰ καὶ τοὺς δρόσιζε ἀπὸ τὸν καύσωνα τῆς ἐρήμου. Τὴ νύχτα γινόταν στύλος πυρός, φωτεινὴ νεφέλη, γιὰ νὰ τοὺς φέγγει.

Ἡ φωτεινὴ νεφέλη τοὺς προστάτευε καὶ ἀπὸ κάθε κίνδυνο. Στὴν Ἐρυθρὰ Θάλασσα τοὺς ἔσωσε ἀπὸ τοὺς Αἰγυπτίους μὲ τὴν παρεμβολή της ἀνάμεσα στὰ δύο στρατόπεδα. Ἀπὸ ἐκεῖ φώτιζε τοὺς Ἑβραίους νὰ διαβοῦν τὴ θάλασσα, ποὺ ἡ ράβδος τοῦ Μωυσῆ εἶχε χωρίσει θαυματουργικὰ στὰ δυό, ἐνῶ σκέπαζε μὲ βαθειὰ νύχτα τοὺς Αἰγυπτίους, καθιστώντας τους ἀκίνδυνους γιὰ τὸν λαὸ τοῦ Θεοῦ.

Ὅταν ὁ Μωυσῆς μὲ τὶς ὁδηγίες τοῦ Θεοῦ ἔφερε εἰς πέρας καὶ ἔστησε τὴ Σκηνὴ τοῦ Μαρτυρίου, ποὺ δὲν ἦταν παρὰ ἕνας λυόμενος ναός, ἡ νεφέλη κατέβηκε καὶ τὴ σκέπασε, γεμίζοντάς την μὲ τὴ δόξα τοῦ Κυρίου. Στὸ ἑξῆς, ὅταν ἡ νεφέλη σηκωνόταν ἀπὸ τὴ Σκηνή, εἴτε μέρα ἦταν εἴτε νύχτα, ὅλος ὁ λαὸς ξεκινοῦσε γιὰ πορεία. Ὅταν ἡ νεφέλη κατέβαινε καὶ σκέπαζε τὴ Σκηνή, ὁ λαὸς στρατοπέδευε ξανὰ γιὰ ὅσες μέρες ἢ νύχτες παρέμενε ἡ νεφέλη στὴ Σκηνή. Σαράντα χρόνια, ὡς νεφέλη τὴν ἡμέρα καὶ ὡς στύλος πυρὸς τὴ νύχτα, «ὁ Θεὸς ἡγεῖτο αὐτῶν» (Ἐξ. 13, 21-22· 40, 28-32).

Καὶ ὅταν ὁ σοφὸς Σολομὼν μὲ τὴν ἄδεια τοῦ Θεοῦ ἔφτιαξε τὴν πρώτη ἐπὶ γῆς καὶ μοναδικὴ σὲ κάλλος καὶ μεγαλεῖο χειροποίητη κατοικία τοῦ Ὑψίστου, πάλι ἡ δόξα τοῦ Κυρίου, κατὰ τὴν ὥρα τῶν ἐγκαινίων, ὡς νεφέλη φωτεινὴ κατέβηκε, σκέπασε καὶ πλημμύρισε τὸν ναό. Γεμάτοι δέος καὶ χαρὰ γιὰ τὴν παρουσία τοῦ Κυρίου οἱ Ἰσραηλίτες ἔσκυψαν μέχρι τὸ ἔδαφος καὶ τὸν προσκύνησαν εὐλαβικά, ψάλλοντας τὸν ὑπέροχο ψαλμό: «Ἐξομολογεῖσθε τῷ Κυρίῳ ὅτι ἀγαθός, ὅτι εἰς τὸν αἰῶνα τὸ ἔλεος αὐτοῦ» (Γ΄ Βασ. κεφ. 8· Β΄ Πα­ρ. κεφ. 5-7).

Ὁ Θεὸς παρέτεινε τὴν προστασία του καὶ τὴ βοήθειά του αὐτὴ πρὸς τοὺς ἀνθρώπους ὅλων τῶν ἐποχῶν μὲ μιὰν ἄλλη μορφή. Μιὰ ἄλλη ὁλόφωτη νεφέλη φανερώθηκε, «τοὺς πιστοὺς ἀπαύστως ἐπισκιάζουσα»: Ἡ Ὑπεραγία Θεοτόκος, ἡ πάναγνη μητέρα του, τὴν ὁποία καὶ συμβόλιζε ἡ παλαιὰ ἐκείνη νεφέλη. Μὲ τὴν ἀνυπέρβλητη καθαρότητά της ἡ Παναγία ἔγινε Θεομήτωρ, ἀλλὰ καὶ μητέρα, προστάτης καὶ βοηθὸς ὅλων τῶν ἀνθρώπων. Θεία Σκέπη τοῦ κόσμου ὁλόκληρου. Κάθε πιστοῦ ἀνθρώπου καὶ λαοῦ.

Μὲ τὸν τρόπο αὐτὸ σκέπασε καὶ τὸ δικό μας γένος σὲ ἡμέρες χαλεπὲς καὶ ἰδιαίτερα στὴ δοκιμασία τοῦ ’40, ὅπου ὁ πιστὸς λαός μας τὴν ἔνοιωσε νὰ προπορεύεται στὸν ἀγώνα του γιὰ ἐπιβίωση ἀπὸ τὴ λαίλαπα τοῦ πολέμου. Ἡ προστασία της ὑπῆρξε καταλυτική, πανθομολογουμένη καὶ ποικιλότροπη. Μιὰ μικρὴ ἰδέα μᾶς δίνει καὶ τὸ ἀκόλουθο περιστατικό.

 «Ὁ λόχος μας πῆρε διαταγὴ νὰ καταλάβει ἕνα προχωρημένο ὕψωμα γιὰ προγεφύρωμα. Μόλις τακτοποιηθήκαμε, ἄρχισε νὰ πέφτει πυκνὸ χιόνι. Ἔπεφτε ἀδιάκοπα δυὸ μερόνυχτα κι ἔφτασε σὲ πολλὰ μέρη τὰ δύο μέτρα. Ἀποκλειστήκαμε. Καθένας εἶχε τροφὲς γιὰ μιὰ ἡμέρα. Ἀπὸ ‘κεῖ καὶ πέρα ἄρχισε τὸ μαρτύριο. Ἡ πείνα μᾶς θέριζε. Περάσαμε ἔτσι πέντε μερόνυχτα. Σκελετωθήκαμε. Τὸ ἠθικό μας τὸ διατηρούσαμε ἀκμαῖο, ἀλλὰ ἡ φύση ἔχει καὶ τὰ ὅριά της. Μερικοὶ ὑπέκυψαν.

Τότε μιὰ ἔμπνευση τοῦ λοχαγοῦ μας ἔκανε τὸ θαῦμα! Ἔβγαλε ἀπ’ τὸν κόρφο του μιὰ χάρτινη εἰκόνα τῆς Παναγίας, τὴν ἔστησε στὸ ψήλωμα καὶ μᾶς κάλεσε γύρω του:

-  Παλικάρια μου! εἶπε. Ἕνα θαῦμα μόνο μπορεῖ νὰ μᾶς σώσει. Γονατίστε, παρακαλέστε τὴν Παναγία νὰ μᾶς βοηθήσει.

Πέσαμε στὰ γόνατα, ὑψώσαμε τὰ χέρια, παρακαλέσαμε θερμά. Δὲν προλάβαμε νὰ σηκωθοῦμε κι ἀκούσαμε κουδούνια. Παραξενευτήκαμε καὶ πιάσαμε τὰ ὅπλα. Πήραμε θέση «ἐπὶ σκοπόν».

Δὲν πέρασε ἕνα λεπτὸ καὶ βλέπουμε ἕνα πελώριο μουλάρι νὰ πλησιάζει κατάφορτο. Ἀνασκιρτήσαμε! Ζῶο χωρὶς ὁδηγὸ νὰ περνᾶ τὸ βουνὸ μ’ ἕνα μέτρο χιόνι - τὸ λιγότερο - ἦταν ἐντελῶς ἀφύσικο. Καταλάβαμε: τὸ ὁδηγοῦσε ἡ Κυρία Θεοτόκος. Τὸ ζῶο εἶχε πάνω του μιὰ ὁλόκληρη ἐπιμελητεία ἀπὸ τρόφιμα: κουραμάνες, τυριά, κονσέρβες, κονιὰκ καὶ ἄλλα…» (Ἐμφανίσεις καὶ Θαύματα τῆς Παναγίας, ἔκδ. Ι. Μ. Παρακλήτου).

Τί καλύτερο ἀπ’ τὸ νὰ εἴμαστε καὶ μεῖς, ἰδιαίτερα σὲ δύσκολους καιρούς, κάτω ἀπ’ τὴ σκέπη τῆς Παναγίας μας;

(ΛΥΧΝΙΑ ΝΙΚΟΠΟΛΕΩΣ, ἀρ. φ. 387, Ὀκτ. 2015)

Ἀ ν τ ι ύ λ η

Ἱ. Ναὸς Ἁγ. Βασιλείου, 481 00 Πρέβεζα

Τηλ. 26820-25861/23075/6980.898.504

e-mail: antiyli.gr@gmail.com

Διαδίδω τὴν «Ἀ ν τ ι ύ λ η»

Ἐ­κτυ­πώνω/προ­ω­θῶ σὲ φι­λι­κά μου e-mails