Προσευχή δε ην εκτενής γινομένη υπό της εκκλησίας προς τον Θεόν υπέρ αυτού

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΟΥ ΘΩΜΑ
23 ΑΠΡΙΛΙΟΥ 2017
Απόστολος: Πραξ. ιβ΄  1 – 11
Ευαγγέλιον: Ιωάν. κ´ 19 – 31
Εωθινόν: Α΄
ΔΙΔΑΓΜΑΤΑ ΕΚ ΤΟΥ ΑΠΟΣΤΟΛΟΥ

«προσευχή δε ην εκτενής γινομένη
υπό της εκκλησίας προς τον Θεόν υπέρ αυτού».
Η προσευχή

Μέγα θαύμα αφηγείται σήμερον το ιερόν Αποστολικόν ανάγνωσμα. Ένα θαύμα, ανάμεσα στα τόσα άπειρα θαύματα που ενήργησε και συνεχίζει να ενεργή ο Θεός, εκδηλώνοντας κατ’ αυτόν τον υπερφυσικόν τρόπον την αγάπην Του εις ημάς. Θαύμα με ιδιαιτέραν σημασίαν, αφού εμερίμνησε το Πνεύμα το Άγιον, να περιλαμβάνεται εις το περιεχόμενον της Αγίας Γραφής, με ιδιαίτερες «πνευματικές παραμέτρους». Κυρίως όμως, ένα θαύμα, το οποίον ήλθεν ως αποτέλεσμα της Πίστεως και της Προσευχής των Χριστιανών των Αποστολικών χρόνων.
Ο Απόστολος Πέτρος συλλαμβάνεται από τον βασιλέα Ηρώδη, φυλακίζεται και καταδικάζεται εις θάνατον, εις μίαν προσπάθειαν αποθαρρύνσεως του ζήλου των πρώτων εκείνων χριστιανών. Οι χριστιανοί αντιδρούν! Όχι βεβαίως «εν ίπποις και άρμασι», βιαίως και εξάλλως. Αντιδρούν, επικαλούμενοι την άνωθεν βοήθειαν. Η προσευχή είναι το όπλον τους, το οποίον και θέτουν εις ενέργειαν. «Προσευχή … εκτενής»˙ δηλαδή, προσευχή καρδιακή˙ προσευχή επίμονος και μετά δακρύων˙ προσευχή έντονος και «απαιτητική». Χωρίς τα πολλά και «όμορφα» λόγια, χωρίς σταθερά «μοτίβα»! Προσευχή, όχι για να βλέπουν οι άλλοι … αλλά για να ακούη ο Κύριος. Προσευχή γεμάτη πόνον και αγάπην.

Το Θαύμα

Και το θαύμα γίνεται! Το αίτημα των χριστιανών εκπληρώνεται και ο Απόστολος Πέτρος ελευθερώνεται! Πως έγινε αυτό; Το ιερόν κείμενον είναι λίαν διαφωτιστικόν˙ «Και ιδού άγγελος Κυρίου επέστη και φως έλαμψεν εν τω οικήματι• πατάξας δε την πλευράν του Πετρου ήγειρεν αυτόν λέγων. Ανάστα εν τάχει• και εξέπεσον αυτού αι αλύσεις εκ των χειρών» (Πραξ. ΙΒ  7). Με τόσον απλούν τρόπον. Ο Κύριος ήκουσε την καρδιακήν εκείνην προσευχήν, και αποστέλλει Άγγελον. Η αποστολή του Αγγέλου είναι, να εκπληρώση την επιθυμίαν των πρώτων εκείνων Χριστιανών και ο Πέτρος να ξαναβρεθή κοντά τους.
Αξίζει δε να ίδωμεν κάποιας λεπτομερείας του θαύματος, όπως τις καταγράφει το ιερόν βιβλίον των Πράξεων˙ «ον και πιάσας έθετο εις φυλακήν, παραδούς τέσσαρσι τετραδίοις στρατιωτών φυλάσσειν αυτόν, … τη νυκτί εκείνη ην ο Πετρος κοιμώ­μενος μεταξύ δύο στρατιωτών δεδεμένος αλύσεσι δυσί, φύλακές τε προ της θύρας ετήρουν την φυλακήν» (Πραξ. ΙΒ  4-6). Έχει σημασίαν ασφαλώς, να ίδωμεν, με πόσην ασφάλειαν επιτηρείται ο Απόστολος Πέτρος, δια να εννοήσωμεν ότι όσον και αν προσπαθή ο άνθρωπος και εφευρίσκη τρόπους και εφαρμόζη μεθόδους, ο Θεός θα δύναται να διαλύη τας μεθόδους ταύτας! Όχι εις μίαν προσπάθειαν επιδείξεως της Θείας δυνάμεώς Του, αλλ’ όσον δια να καταδεικνύη την παρουσίαν και την αγάπην Του εις εκείνους που τον αγνοούν και εις εκείνους που τον αναζητούν.
Ο Πέτρος, λοιπόν, ελεύθερος … ! «και ουκ ήδει ότι αληθές εστι το γινόμενον δια του αγγέλου, εδόκει δε όραμα βλέπειν» (Πραξ. ΙΒ  9). Αι αλυσίδες λύονται και πίπτουν εκ των χειρών και ποδών του Αποστόλου. Οι στρατιώται – φύλακες, παρ’ ότι αγρυπνούν, δεν αντιλαμβάνονται το παραμικρόν. Αι θύραι της φυλακής ανοίγουν αυτομάτως δια να περάση ο Πέτρος μετά του Αγγέλου. Και όταν απεμακρύνθησαν αρκετά και ωλοκληρώθη η αποστολή του Αγγέλου, ο ελεύθερος πλέον Πέτρος, προσπαθεί να συνειδητοποιήση το τι ακριβώς του έχει συμβή.

Το όπλον

Αλήθεια, έχομεν αντιληφθή το πόσον ισχυρόν είναι το όπλον της προσευχής! Βεβαίως, ο Κύριός μας, κατ’ επανάληψιν μας συν­ιστά εις τας σελίδας της Αγίας Γραφής, να προσευχώμεθα και να ζητώμεν από τον Θεόν ο,τι επιθυμούμεν με την υπόσχεσιν μάλιστα ότι θα μας δώση εκείνα που του ζητούμεν. «Αιτείτε, και δοθήσεται υμίν, ζητείτε, και ευρήσετε, κρούετε, και ανοιγή­σεται υμίν• πας γαρ ο αιτών λαμβάνει και ο ζητών ευρίσκει και τω κρούοντι ανοιγήσεται. (Ματθ. Ζ  7-8). Ημείς όμως, ζητούμεν; και εάν ζητούμεν, διατί δεν λαμβάνομεν; μήπως ο Κύριος είναι … αναξιόπιστος; Όχι, φυσικά! Τούτο είναι βλασφημία ακόμη και να το σκεφθώμεν. Ο Άγιος Ιάκωβος ο Αδελφόθεος, εις την Καθολικήν του επιστολήν απαντά εις τούτο το ερώτημα ως εξής˙ «αιτείτε και ου λαμβάνετε, διότι κακώς αιτείσθε» (Ιακ. Δ  3).
Όχι! Ο Κύριος δεν είναι αναξιόπιστος! Ημείς χωλαίνομεν πνευματικώς και αι προσευχαί μας δεν εισακούονται. Ας θυμηθώμεν μίαν βασικωτάτην προϋπόθεσιν που απαιτείται δια την επιτυχίαν της προσευχής. «Και όταν στήκητε προσευχόμενοι, αφίετε ει τι έχετε κατά τινος, ίνα και ο πατήρ υμών ο εν τοις ουρανοίς αφή υμίν τα παραπτώματα υμών. Ει δε υμείς ουκ αφίετε, ουδέ ο πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών» (Μαρκ. ΙΑ  25-26). Η αγάπη και η συγχώρησις προς τους εχθρούς μας. Και είναι αυτονόητον˙ πως θα ζητήσωμεν από το Κύριον να δείξη αγάπην εις ημάς, όταν ημείς δεν προτιθέμεθα να πράξωμεν το ίδιον και εις τον αδελφόν μας; Η Παραβολή των μυρίων ταλάντων, προς τούτο ελέχθη υπό του Χριστού, όπως κατανοήσωμεν την βασικωτάτην ταύτην προϋπόθεσιν δια την πραγμάτωσιν μιας ευαρέστου προσευχής.
Μετά της συγχωρήσεως όμως, η ευήκοος προσευχή απαιτεί, την συμμετοχήν της καρδίας και του νοός˙ κοντά δε και εις ταύτας τας βασικάς προϋποθέσεις, καταχωρούμεν την Πίστιν την οποίαν πάντοτε εζήτει ο Κύριος δια την πραγμάτωσιν των αιτημάτων ημών. «και πάντα όσα εάν αιτήσητε εν τη προσευχή πιστεύοντες, λήψεσθε» (Ματθ. ΚΑ  22). Κακώς εκτιμώντες ο καθείς την αξίαν του, θεωρούμεν ότι η πίστις ημών επαρκεί και ανταποκρίνεται εις τας απαιτήσεις του Κυρίου μας˙ μία όμως ειλικρινεστέρα ματιά ίσως μας απογοητεύσει. Τούτο λέγομεν, όχι διότι δυνάμεθα να γνωρίζωμεν την ενδόμυχον επικοινωνίαν των ανθρώπων μετά του Θεού, αλλά, διότι κρίνομεν … εκ του αποτελέσματος!

Η Θεία Δύναμις

Αν θα ηδυνάμεθα να εκφράσωμεν μίαν ευχήν κατακλείοντες το παρόν, θα ελέγομεν προς εαυτούς και αλλήλους, ότι η αγάπη του Θεού δια τον άνθρωπον δεν ωλιγόρησεν. Η Θεία δύναμίς Του παραμένει ικανή και πρόθυμος δια την βοήθειαν ημών και η Θεία κραυγή δε θα παύση να ηχή και να εξυπνά ημάς τους υπνούντας πνευματικώς˙ «Αιτείτε και δοθήσεται υμίν»!

ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ! ΑΛΗΘΩΣ ΑΝΕΣΤΗ!

Αρχιμ. Τιμόθεος Γ. Παπασταύρου
Ιεροκήρυξ Ιεράς Μητροπόλεως Πατρών

πηγή: http://orthodoxostypos.gr