Τι είναι η Ουνία;

 Λίγο μετά την κατάληψη της Κων/πολης από τους σταυροφόρους το 1.204 μ.Χ. ο Πάπας συγκάλεσε τη θεωρούμενη από τους λατίνους Οικουμενική σύνοδο του Λατεράνου (1.215 μ.Χ.). Σ’ αυτήν κατοχύρωσε το πρωτείο του και έθεσε τη βάση της Ουνίας.

Η Ουνία θεσπίσθηκε, επειδή οι ορθόδοξοι της ανατολής δε δέχονταν στη λατρεία τους  νεωτερισμούς των παπικών. Με την ουνία οι λατίνοι απευθύνονται στους απλοϊκούς ορθόδοξους και

τους λένε ότι μπορούν να κρατούν το δικό τους ορθόδοξο τρόπο λατρείας αρκεί να είναι ενωμένοι (unia) με τον Πάπα και να δέχονται το πρωτείο του.

Μ’ αυτήν την εξωτερική συνέχιση της Ορθοδοξίας στη λατρεία οι ουνίτες καλύπτουν τη συνείδησή τους και ξεγελούν αφελείς χριστιανούς.

Οι ουνίτες τηρούν τη λατρεία κατά το ορθόδοξο τυπικό, αλλά καθολικίζουν στα δόγματά τους και οι ιερείς τους εξαρτώνται από την καθολική εκκλησία. Οι ουνίτες κατά βάθος είναι καθολικοί, γι’ αυτό και είναι εύκολη η μετάβασή τους στον καθολικισμό.

Η Ουνία έδρασε και δρα μέχρι σήμερα στην ανατολική Ευρώπη, χώρο ορθόδοξων και προχαλκηδόνιων λαών (μονοφυσίτες και νεστοριανοί), κι έχει πολλά θύματα.

Στην ανατολική Ευρώπη μεγάλα τμήματα λαών που υποτάχθηκαν σε ρωμαιοκαθολικά βασίλεια, όπως της Πολωνίας, της Λιθουανίας και της Αυστρο-Ουγγαρίας εξαναγκάσθηκαν να δεχθούν την ένωση με τον Πάπα κρατώντας το δικό τους λατρευτικό τυπικό. Συμπαγείς πληθυσμοί ουνιτών υπάρχουν σήμερα στην Ουκρανία και στη Ρουμανία. Λιγότεροι βρίσκονται στην Τσεχοσλοβακία και Ουγγαρία και πολύ πιο λίγοι στην Ελλάδα, στη Βουλγαρία και στη Σερβία.

Στη Μέση Ανατολή κατά τη δύσκολη εποχή της Τουρκοκρατίας η παπική προπαγάνδα κατόρθωσε να αποσπάσει τμήματα από τους κόπτες της Αιγύπτου και της Αιθιοπίας, τους μονοφυσίτες της Συρίας, της Αρμενίας και της Ινδίας, τους μονοθελήτες Μαρωνίτες του Λιβάνου και τους νεστοριανούς της Μεσοποταμίας.

Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ. 202-203), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου