Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ
τῆς Ἱερᾶς Μονῆς Ἁγίου Γεωργίου Βρανᾶ, Θεοτίμη μοναχή, μᾶς διηγήθηκε ὅτι, ὅταν πήγαινε
ὁ πατήρ Εὐμένιος καί τούς λειτουργοῦσε, ὅλο γελοῦσε μέσα στό Ἱερό.
Ἡ ἴδια λέει:
«Κάποια φορά, πού θά εἶχαμε Λειτουργία, μέ ρώτησαν ποιός παπᾶς θά ἔλθη νά
λειτουργήση καί λέω: ’’Αὐτός ὁ Παππούλης, πού ὅλο γελάει μέσα στό Ἱερό καί γελάω
κι ἐγώ’’. Ἀπό ἐκείνη τήν φορά καί μετά, ὅσες φορές ἦλθε νά μᾶς λειτουργήση ὁ
πατήρ Εὐμένιος, δέν ξαναγέλασε ποτέ».
«Κάποια φορά
ἦλθε καί μᾶς λειτούργησε πάλι ὁ πατήρ Εὐμένιος. Μετά τό πέρας τῆς Θείας
Λειτουργίας καθήσαμε στό μικρό μας Ἀρχονταρίκι καί μᾶς ἔλεγε διάφορα πράγματα.
Σέ κάποια στιγμή τόν ρωτάω: ’’Γέροντα, κατά τήν διάρκεια τῆς Θείας Λειτουργίας,
μέσα στόν ναό, ἕνας Ἄγγελος μόνο ὑπάρχει;’’. Δέν μοῦ ἀπήντησε, ἀλλά μόνον χαμογέλασε.
Ἐγώ τόν ρωτάω καί δεύτερη καί τρίτη φορά. Τίποτε. Μόνο χαμόγελο. Ὁπότε, τήν τέταρτη
φορά, μοῦ λέει: ’’Φρού-φρού οἱ Ἄγγελοι, φρού-φρού οἱ Ἄγγελοι. Πολλοί Ἄγγελοι,
πολλοί Ἄγγελοι’’. Καί γελοῦσε.»
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας