Όταν
διαβάζεις, να προσέχεις να μη σου φεύγει
ούτε μια λέξη.
Να έχεις επιθυμία για τις ακολουθίες. Εκεί
επαναλαμβάνονται τα ίδια ψαλτικά κι όμως μας αρέσει να τ’ ακούμε. Μας φαίνονται
πάντα καινούργια.
Να μην κατακρίνεις. Όλους να τους βλέπεις
αγίους.
Όταν ο άλλος
φωνάζει, παραφέρεται, τότε εσύ να μη μιλάς. Όταν κάποιος είναι του Αντιθέτου,
θυμώνει, λέει το κακό, συκοφαντεί. Ο χριστιανός δεν κάνει έτσι. Ζει εν αυτώ
Χριστός. Ο μάρτυρας όταν τον βασανίζουν
μειδιά. Μπορώ να πω πως με ηδονή δέχεται τα μαρτύρια. Ο
πόνος μετατρέπεται
σε ηδονή. Όταν μπούμε στον Χριστό, ζούμε τις καταστάσει αυτές. Ζούμε την χαρά,
την αναφαίρετη χαρά.
Εγώ ωφελούμαι
από τους κανόνες της Παρακλητικής, το Τριώδιο και τ’ άλλα βιβλία της Εκκλησίας,
μ’ αυτά μεγάλωσα. Μερικοί κουράζονται, γι’ αυτό τα διαβάζουν επιπόλαια. Ο
κανονάρχης πρέπει να διαβάζει αργά.
Αν δεν πάμε με τον Χριστό, θα βασανιζόμαστε
συνέχεια.
Να κάνετε υπακοή στο πρόγραμμα και να μη το
χαλάτε. Να μη λέτε «Δε μπορώ σήμερα, ας το κάνω αύριο», ούτε η αρρώστια να
σας χαλάει το πρόγραμμα. Μόνο η αρρώστια προς θάνατο.
Ο ζήλος πρέπει να είναι με επίγνωση.
Όχι ζήλος άκριτος.
Πηγή: «Μαθητεία στον Γέροντα Πορφύριο», Πορφυρίας Μοναχής, εκδ. Η
Μεταμόρφωσις του Σωτήρος, Μήλεσι 2012 (σελ.50-51)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας