Ἠπειρῶτες νεομάρτυρες

Ἡ ἐνορία Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος τοῦ ὁμωνύμου προαστείου Ἀττικῆς κατ’ ἔτος διοργανώνει ἐδῶ καί ἀρκετά χρόνια τά «Σωτήρεια».  Λατρευτικές ἐκδηλώσεις, ἀγρυπνίες, ἐπίκαιρες ὁμιλίες, μεταφορά καί προσκύνηση ἱερῶν Λειψάνων Ἁγίων μας. 

Τό χριστεπώνυμο πλήρωμα τρέχει γιά νά προσκυνήσει τά χαριτόβρυτα ἅγια λείψανα, νά εὐφρανθεῖ μέ τά  πλουσιοπάροχα ἄκτιστα ἀγαθά τῆς θεόπνευστης ὀρθόδοξης Λατρείας μας καί νά τραφεῖ μέ τίς ὁμιλίες ἐγκρίτων ὁμιλητῶν.

Οἱ αἰδεσιμολογιώτατοι πατέρες τοῦ ὡς ἄνω Ἱεροῦ Ναοῦ ἀπεφάσισαν νά

ἀφιερώσουν τά φετεινά «Σωτήρεια» στούς ἁγίους νεομάρτυρες τῆς Ἠπείρου

Βοηθούμαστε στή γνωριμία μας μέ τούς νεομάρτυρες ἀπό τό ἐξαιρετικό βιβλίο τοῦ Ὁσίου Πατρός ἡμῶν Νικοδήμου τοῦ Ἁγιορείτου «Νέον Μαρτυρολόγιον».  Ἐκεῖ ὁ Ἅγιος ὑποστηρίζει ὅτι ἡ μελέτη τοῦ βίου καί τοῦ ἐνδόξου Μαρτυρίου τῶν Ἁγίων γενικῶς, ἀναβαθμίζουν ὁλόκληρη τή στρατευόμενη Ἐκκλησία μας καί τήν ἑνώνουν μέ τή θριαμβεύουσα, στήν ὁποία ἤδη δοξασμένοι καί στεφανωμένοι ὡς εὐχέτες μας ζοῦν οἱ Ἅγιοι.

Ὅλοι οἱ Ἅγιοι τῆς Ἐκκλησίας εἶχαν τήν ἐμπειρία τῆς Μεταφορφώσεως τοῦ Χριστοῦ καί ζοῦσαν τήν ἄκτιστη ἀγάπη τοῦ Κυρίου καί τήν ἄκτιστη Χάρη τοῦ ἐν Τριάδι Θεοῦ.  Μαζί μέ αὐτούς ἐξέχουσα θέση στό νέφος τῶν ἐνδόξων ἀνά τούς αἰῶνας Μαρτύρων κατέχουν καί οἱ ἠπειρῶτες Ἅγιοι Νεομάρτυρες τῆς περιόδου τῆς Τουρκοκρατίας.

Μερικοί συκοφαντήθηκαν ἄδικα.  Ἄλλοι παραδόθηκαν ἑκουσίως καί ἐνῷ εἶχαν ἐξισλαμισθεῖ, ὅμως ζητοῦσαν εὐκαιρία ἐπιστροφῆς καί τούς τήν ἔδωσε ὁ πρωτομάρτυρας Κύριός μας.  Οἱ βασανιστές καί οἱ δήμιοι μέ ὅλη τους τή δαιμονοκίνητη μανία τούς κατατυραννοῦσαν.  Ἡρωικότατα ὑπέμειναν, ἐνῷ ἀφόρητα πονοῦσαν.  Ἀπό ἕνα σημεῖο καί ἔπειτα ὁ Κύριος ἐπιτελοῦσε θεραπεία τῶν πληγῶν τους, γιά νά ἑλκύονται καί ἄλλοι στό ἱερό μαρτύριο.  Ἄλλοι, ὅπως μᾶς λέγει τό ὑμνολογικό βιβλίο τῆς Παρακλητικῆς, «ἔπασχον ὥσπερ ἄλλου πάσχοντος».  Ἡ χάρη τῆς Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου μας ἦταν τόσο δυνατή, ὥστε δέν ἔνιωθαν τούς πόνους τοῦ ἱεροῦ μαρτυρίου, ἀφοῦ ὁ Κύριος ἀθρόα χορηγοῦσε τήν ἄκτιστη Χάρη τῆς Ἁγίας Του Μεταμορφώσεως καί ζοῦσαν θεοφώτιστες ἐν Χριστῷ καταστάσεις, πού διαχέονταν καί σ’ ὁλόκληρο τό ταλαίπωρο χριστεπώνυμο πλήρωμα.

Ἡ ἐποχή πού ζοῦμε ἐμεῖς οἱ Ἕλληνες Ὀρθόδοξοι Χριστιανοί σήμερα, ἐποχή ὁλοκληρωτισμοῦ καί σκλαβιᾶς τῆς  δικτατορίας τῆς Νέας Ἐποχῆς, δέν εἶναι καθόλου ἀνετότερη καί καλύτερη ἀπό τήν ἐποχή τῶν καλῶς ἀθλησάντων καί στεφανωθέντων ἁγίων Μαρτύρων τῆς Ἠπείρου.  Ὁ ἡρωισμός τους, ἡ ἐν Χριστῷ ὁμολογία τους, ἡ ἐν Χριστῷ θυσία τους, ἀποτελοῦν ζωντανά παραδείγματα γιά ὅλους μας.  Τοσοῦτο μᾶλλον καθόσον ἡ ἰσοπέδωση τῆς ἀμωμήτου ὀρθοδόξου Πίστεώς μας καί ἡ μείξη της μέ τό ἄμεικτο σκοτεινό ἔρεβος τοῦ παπισμοῦ, προτεσταντισμοῦ καί τῶν ἄλλων  ἑτεροδόξων πλανῶν, πιέζουν ἀφόρητα τούς Ὀρθοδόξους νά «ἐκσυγχρονισθοῦν» καί νά ἐξομώσουν.

Νά τί γράφει ὁ Ἅγιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης στό «Νέο Μαρτυρολόγιον» (1794).

Ἀπό τήν Εἰσαγωγή του διαβάζουμε,

Ἐπίγραμμα Ἰαμβικόν εἰς τούς Νεομάρτυρας:

«Αἴνους καί ᾠδάς οἱ φίλαθλοι σύν πόθῳ,

Ἄδωμεν ἀεί, τοῖς νέοις τῶν Μαρτύρων.

Ὁ γάρ γεραίρων Μάρτυρας, Χριστοῦ φίλους,

Χριστόν γεραίρει, τόν φίλον τῶν Μαρτύρων».

«Εἰ δέ καί ἐρωτᾶ τινας, διά ποίαν αἰτία εὐδόκησεν ὁ Θεός νά γίνωνται οὗτοι οἱ νέοι Μάρτυρες εἰς τούς τωρινούς καιρούς; Ἀποκρίνομαι, ὅτι διά πέντε τινα:

α. διά νά ἦναι ἀνακαινισμός ὅλης τῆς Ὀρθοδόξου πίστεως.

β. διά νά μένουν ἀναπολόγητοι οἱ ἀλλόπιστοι ἐν τῇ ἡμέρᾳ τῆς Κρίσεως·

γ. διά νά ἦναι δόξα μέν καί καύχημα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, ἔλεγχος δέ καί καταισχύνη τῶν ἑτεροδόξων·

δ.  διά νά ἦναι παράδειγμα ὑπομονῆς εἰς ὅλους τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς, ὁπού τυραννοῦνται ὑποκάτω εἰς τόν βαρύν ζυγόν τῆς αἰχμαλωσίας·

ε. καί τελευταῖον, διά νά ἦναι θάρρος, καί παρακίνησις εἰς τό νά μιμηθοῦν διά τοῦ ἔργου τό μαρτυρικόν τους τέλος, καί ὅλοι μέν οἱ Χριστιανοί, οἱ κατά περίστασιν εἰς τό μαρτυρῆσαι ἐξαναγκαζόμενοι· καί μάλιστα ὅσοι ἔφθασαν νά ἀρνηθοῦν τήν Ὀρθόδοξον Πίστιν.

Καταπληκτικός εἶναι ὁ ἐγκωμιασμός τους στούς Ἁγίους μάρτυρες:

«Ἀλλ’ ὦ νέοι τοῦ Χριστοῦ ἀθληταί, καί Μάρτυρες, τά γλυκύτατα πᾶσι Χριστιανοῖς καί πράγματα, καί ὀνόματα (στρέφω γάρ τώρα τόν λόγον μου πρός ἐσᾶς) τοῦ ἐπουρανίου βασιλέως παρεμβολή καινή, καί γενναιότατον στράτευμα· τῆς Ἁγίας Τριάδος οἱ διαπρύσιοι Κήρυκες· τῆς θεότητος τοῦ Ἰησοῦ Χριστοῦ διαλαληταί καρτερόψυχοι· τῆς τῶν Χριστιανῶν εὐσεβείας οἱ ὑπέρμαχοι, καί τῆς ἀσεβείας οἱ ἀντίπαλοι· οἱ τῶν παθημάτων τοῦ Κυρίου κοινωνοί, καί μιμηταί, καί ἀκόλουθοι· οἱ νικηταί, καί τροπαιοῦχοι τῶν τριῶν μεγάλων ἐχθρῶν, σαρκός, καί κόσμου καί Κοσμοκράτορος· οἱ βαπτισθέντες μέ τό δι’ αἵματος βάπτισμα, ὅ δευτέροις ρύποις οὐ μολύνεται, κατά τόν Θεολόγον Γρηγόριον· ἐσεῖς ἀληθῶς εἶσθε ὁ ἀνακαινισμός ὅλης τῆς ὀρθοδόξου πίστεως· ἐσεῖς ἐδείξατε ἀναπολογήτους τούς ἀλλοπίστους ἐν τῇ  ἡμέρα τῆς Κρίσεως· ἐσεῖς εἶσθε ἡ δόξα τῆς Ἀνατολικῆς Ἐκκλησίας, καί τῶν αἱρετικῶν ἡ καταισχύνη, καί ὁ ἔλεγχος· ἐσεῖς ἐδείχθητε παράδειγμα ὑπομονῆς εἰς ὅλους τούς Χριστιανούς ὁπού εἶναι αἰχμάλωτοι· καί ἐσεῖς παρακινεῖτε τούς Ὀρθοδόξους καί μάλιστα τούς ἀρνησιχρίστους νά μιμοῦνται διά τοῦ ἔργου τό ἐδικόν σας Μαρτύριον· ἐσεῖς, ἐσεῖς ἀληθῶς κατά τόν ἀπόστολον Παῦλον, «ἀντανεπληρώσατε τά ὑστερήματα τῶν θλίψεων τοῦ Χριστοῦ ἐν τῇ σαρκί σας» (Κολ. α΄ 24) «καί ἐγενήθητε θέατρον τῷ κόσμῳ καί ἀγγέλοις καί ἀνθρώποις» (α΄Κορ. δ΄ 9) θέατρον ἀνθρώποις, εἰς μέν τούς ἀλλοπίστους ἐντροπή, καί ἀτιμία καί λύπη· εἰς δέ τούς Ὀρθοδόξους Χριστιανούς καύχημα, καί δόξα, καί χαρά· θέατρον Ἀγγέλοις, εἰς μέν τούς πονηρούς δαίμονας πόνος, καί ἀθυμία ἀνυπόφορος· εἰς δέ τούς Μακαρίους ἀγγέλους εὐφροσύνη, καί ἀγαλλίασις ἀνεκλάλητος· φέρουσι γάρ καί αὐτοί οἱ ἴδιοι ἄγγελοι, καί ἐπιθυμοῦσι νά παρακύπτουσι, διά νά θεωροῦν τά παθήματα ὑμῶν τῶν νέων Μαρτύρων.  Καί τοῦτο θέλει νά φανερώσῃ κατά τινας διδασκάλους, ἐκεῖνο ὁπού λέγει ὁ Μακάριος Πέτρος· «εἰς ἅ (ἤτοι εἰς τά παθήματα τῶν Ἁγίων) ἐπιθυμοῦσιν ἄγγελοι παρακύψαι» (Α΄ Πέτρ. α΄ 12)· καί ἀγκαλά αὐτοί βλέπουν παντοτεινά τό Μακάριον πρόσωπον τοῦ Θεοῦ, ὡς λέγει ὁ Κύριος· «οἱ Ἄγγελοι αὐτῶν διά παντός βλέπουσι τό πρόσωπον τοῦ Πατρός μου τοῦ ἐν οὐρανοῖς» (Ματθ. ιη΄10)· ἐπειδή ὅμως κατά τόν ἅγιον Κυπριανόν, τό θέαμα τῶν Μαρτύρων εἶναι τόσο Μακάριον, ὁπού φέρει μαζή του τήν μακαριότητα, διά τοῦτο καί οἱ Ἄγγελοι δέν νομίζουν καμίαν ἐλάττωσιν τῆς Μακαριότητός των, τό νά ἀφήνουν τό πρόσωπο τοῦ Θεοῦ, καί νά θεωροῦν ὑμᾶς τούς νέους Μάρτυρας, ἀλλ’ ὅσον χαίρουσι καί μακαρίζονται, διά τί βλέπουν τήν μακαρίαν ὄψιν τοῦ Θεοῦ, ἄλλον τόσο χαίρουσι καί μακαρίζονται, διατί βλέπουν ὑμᾶς τούς νέους Μάρτυρας ἀνάμεσα εἰς τά διά Χριστόν μακάρια πάθη, καί Μαρτύρια· ἕνα γάρ εἶναι νά εἰπῇς δόξαν καί μακαριότητα, καί ἕνα νά εἰπῇς πάθος διά τόν Χριστόν, καί Μαρτύριον· δι’ ὅ καί ὁ Κύριος δόξαν ὠνόμασε τόν σταυρόν, καί τό πάθος Του «νῦν ἐδοξάσθη ὁ υἱός τοῦ ἀνθρώπου» (Ἰωάν. ιγ΄ 31).

Παραθέτουμε τά ὀνόματα τῶν γνωστῶν Ἁγίων ἐνδόξων Νεομαρτύρων τῆς Ἠπείρου, γιά νά τούς ἐπικαλούμαστε, νά στηριζόμαστε μέ τίς σωτήριες εὐχές τους καί νά μεθοῦμε μέ τά ἀξιοθαύμαστα ἔνδοξα μαρτύριά τους:

1.  Γεώργιος ὁ ἐν Ἰωαννίνοις

2. Ἰωάννης ὁ ἐξ Ἰωαννίνων

3. Νικόλαος ὁ ἐκ Μετσόβου

4. Νικόλαος ὀ ἐξ Ἰωαννίνων

5. Ἰωάννης ὁ ἐκ Κονίτσης

6. Χρῆστος ὁ ἐκ Πρεβέζης

7. Αὐξέντιος ὀ ἐκ Βελλᾶς

8. Νικόδημος ὁ ἐξ Ἐλβασάν

9. Χρῆστος ὁ Κηπουρός

10.   Ἀναστάσιος ὁ ἐκ Παραμυθίας

11.   Παναγιώτης ὁ ἐκ Δελβινακίου

12.   Ζαχαρίας ὁ ἐξ Ἄρτης

13.   Ἀνώνυμος Ἀρτινός νεομάρτυρας

14.   Δημήτριος ὁ ἐκ Σαμαρίνης

Πατρικῶς καί ἀδελφικῶς προτρέπουμε παρακλητικῶς τούς ἀγαπητούς φιλομάρτυρες τοῦ ἐκλεκτοῦ ὀρθοδόξου ποιμνίου τοῦ Χριστοῦ, νά διαβάσουν τούς βίους τῶν ὡς ἄνω Ἁγίων ἀπό τό βιβλίο τοῦ ἁγίου Νικοδήμου, ἀπό ἄλλα συναξάρια ἤ τό διαδίκτυο.  Θά πληρωθεῖ ἀρρήτου καί ἀνεξαλείπτου εὐωδίας νοῦς, ψυχή καί τό σῶμα τους καί δέν θά τούς σέρνει λιπόθυμους «τό ἀντίθετο πνεῦμα» κατά τήν ὁρολογία τοῦ Ἁγίου Πορφυρίου, στά ψυχοκτόνα καταγώγια τῆς αἰσχρῆς τηλεόρασης καί τοῦ internet.

Μύριες εὐχαριστίες στούς εὐλαβεστάτους ἐφημερίους τοῦ Ἱ.Ν.Μεταμορφώσεως τοῦ Σωτῆρος καί τούς ἁγίους ἱεροψάλτες τῆς ὡς ἄνω ἐνορίας, γιατί μᾶς χάρισαν τέτοια εὐκαιρία καί δυνατότητα βαρέως πνευματικοῦ ὁπλισμοῦ κατά τήν δεσποτική ἑορτή τῆς ἐνδόξου Μεταμορφώσεως τοῦ Κυρίου ἡμῶν Ἰησοῦ Χριστοῦ, ἐνώπιον τῶν ἁγίων ἐνδόξων τριῶν Ἀποστόλων Του καί τῶν δύο ἁγίων ἐνδόξων Προφητῶν ἐν τῷ ὄρει Θαβώρ.

Ἐλάχιστος ἐν πρεσβυτέροις

ἀρχιμ. Σαράντης Σαράντος

ἐφημέριος Ἱ.Ν.Κοιμήσεως Θεοτόκου Ἀμαρουσίου