Οι πρόκριτοι των Ελλήνων ζητούν την επιτάχυνση της Συνόδου για τον κίνδυνο των Τούρκων

Ο ασύνετος αυτοκράτορας, διεμήνυσε στον άρχοντα της Φερράρας, ότι κανείς από τους Έλληνες δεν θα πρέπει να εξέλθει από την πόλη χωρίς να του παρουσιάσει βασιλική άδεια. Ο ίδιος έφυγε από την πόλη και εγκαταστάθηκε σε ένα μοναστήρι που απείχε από τη Φερράρα περίπου έξι μίλια. Εκεί ασχολιόταν με τα κυνήγια χωρίς να ενδιαφέρεται καθόλου για τις εκκλησιαστικές υποθέσεις.

Την ίδια στιγμή, ο ηγεμόνας των Τούρκων ετοίμαζε στόλο και στρατό για να επιτεθεί κατά της Κωνσταντινουπόλεως, ενώ οι εκλεκτότεροι των Ελλήνων ταλαιπωρούνταν αποκλεισμένοι στη Φερράρα.

Τότε, πήγαν στον Πατριάρχη και ανέφεραν ότι δεν πρέπει να σπαταλούν μάταια το χρόνο τους σε ξένη χώρα, αλλά πρέπει να αρχίσουν να συσκέπτονται περί της καθολικής συνόδου, διότι ακόμα δεν είχε αρχίσει καν αυτή η καθολική σύνοδος.

Την αίτηση αυτή των Ελλήνων τη μετέφερε ο Πατριάρχης στον αυτοκράτορα, ο οποίος αποκρίθηκε:

- Αφού περιμένουμε πρέσβεις των ρηγάδων και των αυθεντών, καθώς και τους περισσότερους επισκόπους και καρδινάλιους. Πως λοιπόν θα κάνουμε σύνοδο χωρίς να έχουν έλθει αυτοί; Δεν ήλθαμε να κάνουμε την οικουμενική σύνοδο μόνο με τους Φερραρίους!

Ο Πάπας γνωρίζοντας καλά ότι κανείς από τους ηγεμόνες και τους επισκόπους της συνόδου της Βασιλείας επρόκειτο να έλθει, έλεγε:

- Όπου είμαι εγώ με τον βασιλιά και τον Πατριάρχη, εκεί είναι και ολόκληρη η σύνοδος των χριστιανών, και μάλιστα τη στιγμή που παρίστανται όλοι οι Πατριάρχες και Καρδινάλιοί μας. (Συρόπουλ. Σελ. 144).

Μετά από πολλές παρακλήσεις του Πατριάρχη και του Πάπα, ήλθε τελικά ο αυτοκράτορας στη Φερράρα από το μοναστήρι, αφήνοντας για λίγο το αγαπημένο του κυνήγι. Αφού συσκέφθηκαν, όρισαν ως ημέρα έναρξης των συνελεύσεων την 6^η Οκτωβρίου.

Για να διεξάγουν του διαλόγους στη Σύνοδο εξέλεξαν, οι μεν Έλληνες τον Άγιο Μάρκο Εφέσου, τον Ρωσίας Ισίδωρο, τον Νικαίας Βησσαρίωνα, τον Γεώργιο Γεμιστό, τον μέγα Χαρτοφύλακα Μιχάηλ τον Βαλσαμώνα, τον μέγα Εκκλησιάρχη Συρόπουλο, και παραιτηθέντος αυτού, τον μέγα Σκευοφύλακα Θεόδωρο τον Ξανθόπουλο. Αλλά ο αυτοκράτορας πρόσταξε μόνο ο Άγιος Μάρκος και ο Νικαίας, οι οποίοι ήταν οι σοφότεροι σ’ εκείνη την ψευδοσύνοδο από όλους τους Έλληνες, να συνδιαλέγονται με τους Λατίνους. Οι δε Λατίνοι, εξέλεξαν τον Καρδινάλιο του αγίου Αγγέλου Ιουλιανό Καισαρίνη, και του Αγίου Σταυρού Νικόλαο Αλβεργάτο Φιρμάνο, τους επισκόπους Ρόδου Ανδρέα και Φορολιβιένους Ιωάννη, και δύο διδασκάλους της θεολογίας ιερομονάχους.

Πηγή: «Εις έναντι μυρίων - ο άγιος Μάρκος ο Ευγενικός και οι αγώνες του», μοναχού Καλλίστου Ζωγράφου Αγιορείτου Εφεσίου, επιμ. Δημητρίου Παναγόπουλου.

Μετάφραση στη δημοτική: Ιστολόγιο Μακκαβαίος