Εἶναι δυνατόν ὅλες οἱ θρησκεῖες νά ἔχουν κάποια στοιχεῖα γιά τόν ἀληθινό Θεό; Γιατί οἱ θρησκεῖες ἔχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά;

Εδώ το προηγούμενο

 

 Κεφάλαιο Γ΄ 

Οἱ θρησκεῖες

1.Σέ ποιόν Θεό νά πιστέψω;

Μέσα λοιπόν σέ μιά κοινωνία πολυπολιτισμική, ὅπου ἀναμειγνύονται ἄνθρωποι διαφόρων θρησκευτικῶν πεποιθήσεων, εἶναι εὔλογο οἱ ἄνθρωποι νά προβληματίζονται καί νά ἀποροῦν:

Γιατί μόνο ἡ δική μας θρησκεία νά εἶναι ἡ ἀληθινή;

Γιατί μόνο ἐμεῖς νά ἔχουμε τήν ἀλήθεια;

 Ἀκοῦμε ὅλοι μας συχνά ἀπό πολλούς ἄλλους ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες ἔχουν ἕνα μέρος τῆς ἀλήθειας. Καί ἀποροῦμε:

Γιατί μόνο ἐμεῖς νά ἔχουμε τήν ἀλήθεια;

 Τό ἴδιο θά μᾶς πεῖ καί ἕνας μουσουλμάνος, τό ἴδιο θά μᾶς πεῖ καί ἕνας βουδιστής, κι ἕνας ἰνδουιστής, κι ἕνας προτεστάντης, κι ἕνας μάρτυρας τοῦ Γιεχωβᾶ.....

Ὅλοι τό ἴδιο ἰσχυρίζονται:

ἡ δική μας πίστη εἶναι ἡ μόνη ἀληθινή πίστη.

Μέσα λοιπόν σέ μία ἐποχή ὅπου καθημερινά συναντᾶ κανείς γύρω του ἀνθρώπους διαφορετικῶν θρησκειῶν καί ὅλοι τους διεκδικοῦν τήν ἀποκλειστικότητα στήν ἀλήθεια, σέ ποιόν Θεό νά πιστέψει κανείς;

·        Στόν Θεό τῶν χριστιανῶν,

·        τῶν μωαμεθανῶν,

·        τῶν βουδιστῶν,

·        τοῦ ἰνδουισμοῦ

·        ἤ κάποιος ἄλλης θρησκείας;

Ἄν ὁ Θεός ἀποκαλύπτει τόν Ἑαύτό του, δέν μπορεῖ, σέ κάποια ἀπ’ αὐτές τίς θρησκεῖες θά φανέρωσε τόν Ἑαυτό του.

Εἶναι ὅμως δυνατόν ὅλες οἱ θρησκεῖες νά ἔχουν κάποια στοιχεῖα γιά τόν ἀληθινό Θεό;

Ὅλες οἱ θρησκεῖες σέ τελική ἀνάλυση πιστεύουν στόν ἴδιο μοναδικό Θεό;

Δέν μπορεῖ ὁ Θεός νά ἀποκάλυψε τόν Ἑαυτό του σέ ὅλες τίς θρησκεῖες;

Ὄχι ἀσφαλῶς!  Διότι ὁ Θεός σέ καθεμία ἀπό αὐτές τίς θρησκεῖες παρουσιάζεται ἐντελῶς διαφορετικός.

Δέν μπορεῖ ὁ Θεός νά μᾶς ἄφησε ἀλληλοσυγκρουόμενες ἀντιλήψεις γιά τό πρόσωπό Του. Δέν μπορεῖ ὁ ἴδιος Θεός νά εἶναι ταυτόχρονα καλός καί κακός, καί σκληρός καί σπλαχνικός, καί δίκαιος καί ἄδικος.

Δέν μπορεῖ ὁ ἴδιος Θεός σέ ἄλλη θρησκεία νά ζητᾶ ἄλλα, καί σέ ἄλλη θρησκεία νά ζητᾶ ἄλλα, ἀλλοπρόσαλλα καί πρωτόγονα πράγματα. Ἀλλοῦ νά ζητᾶ πολέμους, ἐκδικήσεις, ἀνηθικότητες, διαστροφές, καί ἀλλοῦ νά ζητᾶ εἰρήνη, συγχώρηση, ἁγνότητα καί ἁγιότητα....

Γιατί ὅμως οἱ θρησκεῖες ἔχουν κάποια κοινά χαρακτηριστικά;

Σήμερα διάφορα ρεύματα εἰδωλολατρικά ἤ οἰκουμενιστικά τονίζουν διαρκῶς κάποια κοινά χαρακτηριστικά τῶν θρησκειῶν σχετικά μέ τήν καταγωγή τοῦ ἀνθρώπινου γένους καί τήν προϊστορία τους καί τά διαστρεβλώνουν γιά νά ἐξυπηρετήσουν τίς δικές τους σκοπιμότητες. Γι’ αὐτό ἀναμειγνύουν τά πραγματικά στοιχεῖα πού  βρίσκουν, μ’ ἕνα σωρό ψεύτικες ἐπινοήσεις μπλεγμένες μέ ἱστορίες μυστηρίου καί πολλῆς φαντασίας γιά νά πρασύρουν τούς ἀνθρώπους στίς δικές τους πλανεμένες μεταφυσικές ἀντιλήψεις, πού συνήθως ἐμπεριέχουν στοιχεῖα μαγείας, πνευματισμοῦ ἤ θεωρίες γιά ἐξωγίηνα ὄντα κλπ.

Ἰδιαιτέρως σήμερα στό διαδίκτυο, σέ ἰστοσελίδες ἀρχαιολατρῶν ἤ βουδιστῶν, ἰνδουιστῶν ἤ ἀποκρυφιστικῶν ὁμάδων κυριαρχεῖ ἰδιαιτέρως ἡ ἑξῆς θεωρία: «Ὅλες οἱ θρησκεῖες τό ἴδιο εἴμαστε», «ὅλοι στόν ἴδιο Θεό πιστεύουμε».  Καί φέρνουν ἐπιχειρήματα ἀπό τίς μυθολογίες τῶν ἀρχαίων πολιτισμῶν. Λένε ὅτι ἡ κιβωτός τοῦ Νῶε ὑπάρχει σέ ὅλες τίς θρησκεῖες ἤ μυθολογίες· ὅτι ἀπό τίς δέκα ἐντολές τοῦ ἰουδαϊσμοῦ οἱ πέντε ὑπάρχουν στόν ἰδνουισμό, καί ἄλλα πολλά....

Κυκλοφοροῦν καί κάποια βιντεάκια πού μέσα ἀπό ὅλες αὐτές τίς συγκρίσεις καί τίς συσχετίσεις προσπαθοῦν νά μᾶς πείσουν ὅτι ὅλες οἱ θρησκεῖες εἶναι ἕνα συνοθύλευμα τῆς ἴδιας ἀλήθειας καί ὅτι ὅλοι ἔχουν μέρος τῆς ἀλήθειας.]

Αὐτό ὅμως πού ἔχουν ὡς ἐπιχείρημα ὅλοι αὐτοί, λειτουργεῖ εἰς βάρος τους. Διότι τά κοινά στοιχεῖα στίς θρησκεῖες δέν μᾶς βεβαιώνουν γιά τήν αὐθεντικότητα ὅλων, ἀλλά ἀντιθέτως μᾶς ἀποδεικνύουν ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι κάποτε πιστεύαμε σέ ἕνα Θεό, στόν ἴδιο Θεό. Τό ὅτι στίς μυθολογίες καί τήν προϊστορία τῶν λαῶν ὑπάρχουν κάποια κοινά στοιχεῖα, τί ἀκριβῶς ἀποδεικνύει; ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καταγόμαστε ἀπό ἕνα ἀνθρώπινο ζεῦγος, τό ὁποῖο κληροδότησε στά παιδιά του καί σ’ ὅλες τίς ἑπόμενες γενιές τήν πίστη στόν ἕναν ἀληθινό Θεό.

Τά κοινά στοιχεῖα πού παρουσιάζουν οἱ θρησκεῖες τί ἄλλο ἀποδεικνύουν παρά τό ὅτι ὅλοι οἱ ἄνθρωποι, εἶχαν ἀρχικά τίς ἴδιες ἐμπειρίες γιά τόν Θεό, τίς ἴδιες παραδόσεις, τίς ἴδιες θρησκευτικές τελετές. Αὐτό ἀκριβῶς λέει καί ὁ ἀπόστολος Παῦλος στούς Ἀθηναίους στόν Ἄρειο Πάγο: «Ὁ Θεός ὁ Ὁποῖος ἔκανε τόν κόσμο καί ὅλα ὅσα ὑπάρχουν μέσα στόν κόσμο... εἶναι ἀπολύτως Κύριος τοῦ οὐρανοῦ καί τῆς γῆς... Αὐτός σ’ ὅλα τά ζωντανά δημιουργήματά Του δίνει ζωή καί ἀναπνοή καί ὅλα ὅσα χρειάζονται γιά τή συντήρησή τους. Καί δημιούργησε ἀπό ἕνα πρωτόπλαστο ζευγάρι ὅλα τά ἔθνη τῶν ἀθρώπων, γιά νά κατοικοῦν στή γῆ. Αὐτός ὅρισε γιά ὅλα τά ἔθνη, καί τίς περιόδους γιά τήν ἐμφάνιση καί τήν ἐξαφάνισή τους καθώς καί τά σύνορά τους. Καί ὁ σπουδαιότερος σκοπός γιά τόν ὁποῖο ἔκανε ὁ Θεός τά ἔθνη, εἶναι γιά νά Τόν ἀναζητοῦν, ἐάν θά κατόρθωναν ψηλαφηστά μέ τή σκέψη νά Τόν βρουν, ἄν καί Αὐτός δέν εἶναι μακριά μας ἀλλά πολύ κοντά στόν καθένα μας» (Πράξ. ιζ΄ 24, 25-27)

Μέσα στήν πάροδο λοιπόν τῶν αἰώνων καί τῶν ἐποχῶν οἱ διάφοροι λαοί πού δημιουργήθηκαν, εἶχαν κληρονομήσει τίς ἴδιες προφορικές παραδόσεις γιά τήν ὕπαρξη τοῦ Θεοῦ, γιά τή δημιουργία τοῦ κόσμου, γιά τήν μετανάστευση τῶν λαῶν καί γιά τά μεγάλα γεωλογικά φαινόμενα πού συγκλόνισαν τή γῆ μας μέσα στά ἀχανή βάθη τῆς ἱστορίας. Γι’ αὐτό λοιπόν στήν προϊστορία ἤ στίς μυθολογίες πολλῶν λαῶν ἀλλά καί στίς διάφορες θρησκεῖες ἔχουμε κάποια κοινά στοιχεῖα γιά τή δημιουργία τοῦ κόσμου, τήν πορεία τῆς ἀνθρωπότητας, τόν κατακλυσμό τῆς γῆς, τή διασπορά τῶν ἐθνῶν, τήν ἐκτροπή τῶν λαῶν ἀπό τή μονοθεΐα στήν πολυθεΐα, τή θεοποίηση τῶν πλανητῶν ἤ κάποιων φυσικῶν δυνάμεων, ἡρώων, γεναρχῶν. Μέσα ἀπό τίς μυθολογίες, τά προϊστορικά εὐρήματα καί τίς δοξασίες πολλῶν θρησκειῶν, αὐτό πού διαπιστώνει κανείς εἶναι ἀκριβῶς ἡ κοινή ρίζα ὅλων τῶν λαῶν, ἡ κοινή πρωταρχική πίστη στόν ἕνα Θεό.

Μάριος Ν. Δομουχτσῆς

Σέ ποιόν Θεό νά πιστέψω;

(σελ.43-48)

Ἔκδοση Πέμπτη

ΑΔΕΛΦΟΤΗΣ ΘΕΟΛΟΓΩΝ «Ο ΣΩΤΗΡ»

ΑΘΗΝΑ 2013