Εὐδοξία Αὐγουστίνου. Φιλόλογος - Θεολόγος
Τί
κρίμα! Μέσα στόν ἀνεμοστρόβιλο τῶν παγκόσμιων ἐξελίξεων κι ἐνῶ ὁ κόσμος χάνεται
κάτω ἀπό τά πόδια μας, ἡ ἑλληνική Βουλή ψήφισε νόμο γιά τήν ἐπέκταση τοῦ
συμφώνου συμβίωσης καί στά ὁμόφυλα ζευγάρια, κατοχυρώνοντας μάλιστα ὅλα τά
δικαιώματα πού ἔχουν ὅσοι συνάπτουν γάμο (κληρονομικά, φορολογικά,
δημοσιοϋπαλληλικοῦ δικαίου, προσεχῶς καί υἱοθεσία[;]).
Καταρχάς,
ὁ
νόμος εἶναι ἀντισυνταγματικός, ἀφοῦ ἀντιτίθεται στό ἄρθρο 21 § 1 τοῦ
Συντάγματος, τό ὁποῖο διαλαμβάνει: «Ἡ οἰκογένεια, ὡς θεμέλιο τῆς
συντήρησης
καί προαγωγῆς τοῦ Ἔθνους, καθώς καί ὁ γάμος, ἡ μητρότητα καί ἡ παιδική
ἡλικία
τελοῦν ὑπό τήν προστασία τοῦ κράτους». Πῶς συνταιριάζονται αὐτές οἱ
ἀν-τινομίες καί πῶς τά παρά φύσιν νομιμοποιοῦνται, εἶναι καί αὐτό
σημεῖο τῶν καιρῶν,
γιά τό ὁποῖο ὁ ἀπόστολος Παῦλος μᾶς εἶχε εἰδοποιήσει• «ὅτι ἐν ἐσχάταις
ἡμέραις
ἐνστήσονται καιροὶ χαλεποί• ἔσονται γὰρ οἱ ἄνθρωποι φίλαυτοι,
φιλάργυροι, ἀλαζόνες,
...διάβολοι, ἀκρατεῖς, ἀνήμεροι,... προπετεῖς, τετυφωμένοι, φιλήδονοι
μᾶλλον ἢ
φιλόθεοι» (Β΄ Τι 3,1-4).
Εἶναι
γνωστό ὅτι ἡ πανανθρώπινη συνείδηση ἀνά τούς αἰῶνες γνωρίζει ὡς φυσιολογική
σεξουαλική συμπεριφορά τίς σχέσεις ἀνάμεσα στόν ἄνδρα καί τή γυναίκα, στό «ἄρσεν
καὶ τὸ θῆλυ». Αὐτή εἶναι ἡ ἀνθρώπινη φυσιολογία καί ὀντολογία, ἔτσι ὅρισε ὁ
Δημιουργός μας. Καθετί ἄλλο συνιστᾶ ἐκτροπή στό «παρά φύσιν», θωπεία αἰσχρῶν
καί ἀτίμων παθῶν, παράβαση τοῦ νόμου τοῦ Θεοῦ• «βδέλυγμα γάρ ἐστι» (Λε 18,22•
20,13).
Βεβαίως
ἡ Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία σέβεται τήν προσωπική καί ἰδιωτική ζωή κάθε προσώπου. Ἐπιπλέον,
πρέπει νά τονισθεῖ ὅτι ἡ Ἐκκλησία πολεμᾶ τήν ἁμαρτία, ὄχι ὅμως τόν ἁμαρτωλό, ὅπως
ὁ γιατρός πολεμᾶ τήν ἀρρώστια, ὄχι ὅμως τόν ἄρρωστο, τόν ὁποῖο φροντίζει καί
περιθάλπει. Ἐκείνη, πού εἶναι τό ἰατρεῖο τῶν ψυχικῶν καί σωματικῶν παθῶν, ἀποστρέφεται
τήν ὁμοφυλοφιλία καί ὄχι τόν ὁμοφυλόφιλο. Τόν θεωρεῖ πλάσμα τοῦ Θεοῦ, πού
χρειάζεται βοήθεια καί ψυχική θεραπεία• καί εἶναι ἕτοιμη νά τοῦ τήν προσφέρει.
Γιά
τήν ἀπενοχοποίηση τοῦ πάθους κάποιοι ἰσχυρίζονται ὅτι οἱ ὁμοφυλοφιλικές τάσεις
εἶναι γενετικά προκαθορισμένες. Ἐπιστημονικές ὅμως ἔρευνες ἀποδεικνύουν ὅτι
«μέχρι σήμερα δέν ἔχει βρεθεῖ τό γονίδιο τῆς ὁμοφυλοφιλίας» (Bertrand Vergely).
Ὁ ψυχίατρος καί ψυχαναλυτής J.P. Mensior δηλώνει: «Ἡ θεραπευτική μου ἐμπειρία
μέ ἐξουσιοδοτεῖ νά βεβαιώσω ὅτι ἡ ὁμοφυλοφιλία ἔχει πάντοτε προέλευση
ψυχολογική... καί ὄχι γενετική. Τό ἀποδεικνύει μαζικά ἡ κλινική παρατήρηση».
Τίς περιβαλλοντικές, κοινωνικές καί προσωπικές ἐπιρροές, πού εὐθύνονται γιά τόν
προσανατολισμό αὐτό, ἐκμεταλλεύονται μετ’ ἐπιστήμης οἱ ἐπιτήδειοι καί μέ κάθε
τρόπο, ἰδιαιτέρως μάλιστα μέ τίς τόσες τηλεοπτικές σειρές, προωθοῦν τή διάδοση
«τοῦ χαλεποῦ καὶ ἀνιάτου νοσήματος», τοῦ «λοιμοῦ τοῦ πάντων λοιμῶν
χαλεπωτέρου», ὅπως χαρακτηρίζει τό πάθος ὁ ἅγιος Χρυσόστομος. Γιά νά ἐξοικειωθοῦν
μάλιστα ἀκόμη καί τά παιδιά μέ τήν «ἀλλόκοτον λύσσαν» καί νά «σαπίσουν» ἐξ ἁπαλῶν
ὀνύχων, ἔχουν ἐπινοηθεῖ κατευθυνόμενα ἐκπαιδευτικά προγράμματα μέ «ὁμοπαραμύθια»
καί πρωταγωνιστές ὁμοφυλόφιλους χαρακτῆρες. Γι’ αὐτό χρειάζεται ἐπαυξημένη ἐπαγρύπνηση
ἀπό τούς γονεῖς. «Ἡ συνήθεια αὐτοῦ τοῦ ἐλαττώματος ἀποκτᾶται εὔκολα, καί, ἐάν
ἀποκτηθεῖ, δύσκολα θεραπεύεται», τονίζει διακεκριμένος ψυχίατρος.
Ἀδιαμφισβήτητα,
μέ τόν ἐν λόγῳ νόμο ἡ οἰκογένεια, πού ἀποτελεῖ τό κύτταρο τῆς κοινωνίας καί
δημιουργεῖται μόνο μέ τή συνάφεια ἀνδρός καί γυναικός δέχεται βόμβα στά
θεμέλιά της. Ἀλλά καί γιά τήν πατρίδα μας, ἡ ὁποία ἀφανίζεται ἀπό τή
δημογραφική συρρίκνωση καί μαστίζεται ἀπό τίς 150.000-200.000 ἐκτρώσεις ἐτησίως,
τό λεγόμενο «σύμφωνο συμβίωσης» συνιστᾶ συμφωνία καί ἐρωτοτροπία μέ τόν «κατ’ ἄμφω»
θάνατο. Καί καθώς κατρακυλοῦμε «στοῦ Κακοῦ τή σκάλα» καί ἀντιγράφουμε τίς
διαστροφές τῶν ἑταίρων, δέν εἶναι ἀπίθανο νά δοῦμε σέ λίγο τή θεσμοθέτηση τῆς
παιδοφιλίας (πρβλ. Ὀλλανδία) καί τῆς κτηνοβασίας (πρβλ. Γερμανία) ἀπό φόβο
μήπως θεωρηθοῦμε λιγότερο Εὐρωπαῖοι.
Ἄς
μή μᾶς διαφεύγει, ὅμως, ὅτι γιά τέτοια παράβαση τιμωρήθηκαν παραδειγματικά οἱ
δύο ἁμαρτωλές πόλεις, τά Σόδομα καί ἡ Γόμορρα. Ἔβρεξε θειάφι καί φωτιά ἀπό τόν
οὐρανό καί κατέστρεψε τά πάντα (βλ. Γέ 19,24-25• πρβλ. Λκ 17,29). Ἡ Νεκρά
Θάλασσα καλύπτει μέχρι καί σήμερα τήν περιοχή ἐκείνη• οὔτε φυτό φυτρώνει στίς ὄχθες
της οὔτε ζῶο ζῆ μέσα της οὔτε πουλί πετάει ἐπάνω της. Ζηλώσαμε προφανῶς τή
«δόξα» τῶν Σοδόμων καί τῆς Γομόρρας καί νομοθετοῦμε τέτοιους νόμους; Τί
παράνοια μᾶς ἔπιασε! «Φοβερὸν τὸ ἐμπεσεῖν εἰς χεῖρας Θεοῦ ζῶντος» (Ἑβ 10,31).
Κι ἄν αὔριο -κρίμασι οἷς οἶδε Κύριος- ἔχουμε νά ἀντιμετωπίσουμε μία ἀντίθεη καί ἀντίχριστη ἐξουσία, πού θά νομοθετεῖ -ὑπακούοντας στά κελεύσματα τῆς Νέας Ἐποχῆς-, κατά τοῦ Εὐαγγελίου, καί στήν περίπτωση αὐτή οἱ δικές μας ἐπιλογές ὀφείλουν νά εἶναι τέτοιες, ὥστε νά καθιστοῦν ἄχρηστους τούς ἀνίερους καί βδελυρούς νόμους, οἱ ὁποῖοι ἐκπορεύονται ἀπό σκοτεινά κέντρα καί τορπιλίζουν τήν ὑπόσταση τοῦ ἔθνους μας. Ὅσοι βαπτίσθηκαν στό «ὄνομα τοῦ Πατρὸς καὶ τοῦ Υἱοῦ καὶ τοῦ Ἁγίου Πνεύματος», ὅσοι ἐξομολογοῦνται καί κοινωνοῦν Σῶμα καί Αἷμα Χριστοῦ, ὅσοι εἶναι μέλη τῆς Ἐκκλησίας οὔτε θεσπίζουν ἀνήκουστους νόμους οὔτε ἔχουν βοσκηματώδεις ἐπιλογές, τίς ὁποῖες ἀκόμα κι αὐτά τά ἄλογα ζῶα ἀπεχθάνονται. Ἄς μήν τρέφουμε αὐταπάτες. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ κατηγορηματικά μᾶς προειδοποιεῖ: «Μὴ πλανᾶσθε• οὔτε πόρνοι οὔτε εἰδωλολάτραι οὔτε μοιχοὶ οὔτε μαλακοὶ οὔτε ἀρσενοκοῖται οὔτε πλεονέκται οὔτε κλέπται οὔτε μέθυσοι, οὐ λοίδοροι, οὐχ ἅρπαγες βασιλείαν Θεοῦ οὐ κληρονομήσουσι» (Α΄ Κο 6,9).
πηγή: http://aktines.blogspot.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας