Πως βλέπει ο Μωάμεθ τον εαυτό του;

Στη διαδρομή όλου του Κορανίου παρατηρούμε το εξής παράδοξο: ο Μωάμεθ υπερασπίζεται τη θεία προέλευση της αποκάλυψής του στο Κοράνιο σαν να είναι αυτό ένα άλλο βιβλίο. Ο Μωάμεθ, όπως παρουσιάζεται στο Κοράνιο, σχεδόν σε κάθε Κεφάλαιο-Σούρα προσπαθεί να στηρίξει τη θέση του ότι είναι ο μεγαλύτερος προφήτης του Θεού και να αντικρούσει  τους κατηγόρους του, που αμφισβητούσαν την αποκάλυψή του. Ελάχιστο μέρος του κειμένου περιλαμβάνει καθαρώς ηθική διδασκαλία.

Ενώ οι κατήγοροί του ζητούν θαύματα ή κάποια ουράνια άμεση αποκάλυψη, αυτός υπεκφεύγει και ομιλεί για τον παντοδύναμο Δημιουργό που γνωρίζει όλα τα μυστικά των ανθρώπων και όλους τους νόμους της φύσης, παρουσιάζει το Θεό ως οργανωτή της ζωής με την αλληλοδιαδοχή νύχτας-ημέρας και φεγγαριού-ήλιου κ.τ.λ. και ως αυστηρό τιμωρό των λαών, που δεν τον υπάκουσαν επί Νώε, επί Λωτ και επί Μωυσή (και επί Χουδ, Σαλέχ και Χάιβ κατά την αραβική προϊσλαμική θρησκεία).

Και εξάγεται από το Μωάμεθ άμεσα το συμπέρασμα: Όπως τότε οι κατήγοροι των προφητών τιμωρήθηκαν, το ίδιο θα πάθουν κι όσοι (ειδωλολάτρες, Ιουδαίοι και Χριστιανοί) κατηγορούν κι αυτόν, το νέο προφήτη.

Στη συνέχεια επεκτείνει τις απειλές του προς τους απίστους με τις φλόγες (23,104) και το βραστό νερό της κόλασης (37,67), ενώ στους πιστούς υπόσχεται τον παράδεισο.

Γενικά το Κοράνιο βρίθει από απειλές προς τους απίστους και υποσχέσεις προς τους πιστούς. Για να ξεφύγει από την απαίτηση των κατηγόρων του για θαύμα, καταφεύγει στο τέχνασμα, πως κι αν γινόταν, δε θα πίστευαν (6,109).

Ο Χριστός κατά το Κοράνιο έκανε θαύματα, γιατί είχε το χάρισμα των θαυμάτων (2,87). Το ίδιο και ο Μωυσής. Ο Μωάμεθ, όμως, πουθενά στο Κοράνιο δεν αναφέρεται αν έχει κάνει κάποιο θαύμα, έστω κι ένα μικρό.

Από το βιβλίο «Νεανικές Αναζητήσεις - Α’ Τόμος: Ζητήματα πίστεως» (σελ.243-244), Αρχ. Μαξίμου Παναγιώτου, Ιερά Μονή Παναγίας Παραμυθίας Ρόδου