Ο
σκοπός της ιδιαίτερα σοβαρός, αλλά και ιδιαίτερα επίκαιρος. Θέλει να τονίσει
την εγρήγορση, την ετοιμότητα, την προετοιμασία και γενικότερα την κατάσταση
στην οποία θα πρέπει να βρισκόμαστε, ιδιαίτερα στις έσχατες μέρες που
διανύουμε. Οι παρθένες είναι οι ψυχές μας και η προμήθεια λαδιού για το λυχνάρι
είναι ο επίγειος συνεχής αγώνας μας.
Οι
ύμνοι που ψάλλονται είναι πολύ διδακτικοί και συγκινητικοί.
«Ιδού
ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει
γρηγορούντα· ανάξιος δε πάλιν, ον ευρήσει ραθυμούντα. Βλέπε, ουν ψυχή μου, μη
τω ύπνω κατενεχθής, ίνα μη τω θανάτω παραδοθής, και της Βασιλείας έξω κλεισθής·
αλλά ανάνηψον κράζουσα· Άγιος, άγιος,
άγιος εί ο Θεός ημών, πρεσβείαις του Προδρόμου, σώσον ημάς».
Η
παραβολή αναφέρεται σε 10 παρθένες που είχαν σκοπό να προϋπαντήσουν
τον ερχόμενο Νυμφίο, ο οποίος θα έρχονταν μέσα στη νύκτα για να πάρει τη νύφη
του και να ζήσει μαζί της. Ήταν όλες
λευκές, απαστράπτουσες, εκλεκτές, κρατούσαν ωραία, στολισμένα λυχνάρια, όλα
γιορταστικά…
Μεγάλος
ο ενθουσιασμός και η χαρά, όμως καθώς η ώρα περνούσε διαπίστωναν, όλο και πιο
πολύ, ότι ο Νυμφίος αργούσε να έρθει…
Ξαφνικά
μέσα στη νύκτα (καθ’ ήν ώραν δεν στοχάζεστε Ματθ. ΚΔ : 44) ακούστηκαν, πολύ
κοντά, δυνατές φωνές: «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται»…
Τότε
φρόνιμες και μωρές ξύπνησαν από τον ύπνο και έτρεξαν να ετοιμαστούν για να
συναντήσουν τον Νυμφίο. Εδώ ακριβώς συνέβη και η τραγωδία! Μόνον οι 5 μπήκαν
μέσα στους γάμους, οι άλλες 5 έμειναν απ’ έξω. Τι έφταιξε, τι είχε συμβεί; Καθώς και οι 10 ξύπνησαν και βγήκαν έξω να
προϋπαντήσουν τον Νυμφίο, οι πέντε απ’ αυτές δεν πήραν μαζί τους λάδι για το
λυχνάρι τους... Αυτή είναι η διαφορά μεταξύ τους...
Και
οι μωρές είπαν στις φρόνιμες: Δώστε μας από το λάδι σας, επειδή, τα λυχνάρια
μας σβήνουν… Και οι φρόνιμες απάντησαν, λέγοντας: Μήπως και δεν φτάσει για μας
και για σας, γι' αυτό, καλύτερα
πηγαίνετε σ' αυτούς που πουλάνε, κι αγοράστε για τον εαυτό σας. Και ενώ έφευγαν για να αγοράσουν, ήρθε ο νυμφίος και οι έτοιμες μπήκαν μαζί του μέσα στους
γάμους, και η θύρα κλείστηκε…
Φαίνεται
εδώ το λάδι να είναι κάτι πολύ σημαντικό.
Άραγε τι να συμβολίζει εδώ το λάδι;
Μήπως
την πίστη;
Όχι.
Και
οι 10 παρθένες πίστευαν ότι θα έρθει ο Νυμφίος.
Την
αγάπη;
Όχι.
Και
οι 10 παρθένες είχαν αγάπη.
Το
λάδι συμβολίζει το Πνεύμα το Άγιο του Θεού που μπορεί να δώσει μια ζωή γεμάτη
με Πνευματικό Φως και να διαλύσει το πνευματικό σκοτάδι, που όλο και πιο πολύ
απλώνεται γύρω μας.
Υπάρχουν
άνθρωποι που προσέχουν πάρα πολύ το λυχνάρι, αλλά εσωτερικά μέσα στη ζωή τους,
δεν υπάρχει η ενέργεια του Αγίου Πνεύματος. Κρατούν το λυχνάρι, αλλά δεν έχουν
φροντίσει για το περιεχόμενο του λυχναριού που είναι το λάδι, το οποίο θα δώσει
το Φως στον άνθρωπο. Έτσι το ωραίο και καλλωπισμένο λυχνάρι μένει σβηστό.
Πρόκειται για μία τυπολατρική πίστη, αληθινά νεκρή.
Οι
φρόνιμες πίστευαν πραγματικά ότι θα έρθει ο Νυμφίος και είχαν προετοιμαστεί για
το σκοπό αυτό, όμως καθώς και αυτές ατόνησαν, καθώς και αυτές κοιμήθηκαν,
έχασαν τη μεγάλη ευκαιρία να ξυπνήσουν και τις μωρές, την τελευταία ώρα... Έπαψαν τις έσχατες ώρες να φέγγουν μέσα στο
σκοτάδι... Να φέγγουν για να ξυπνήσουν και άλλες ψυχές που το είχαν ανάγκη.
Ας
κοιτάξουμε τα λυχνάρια μας, ας εξετάσουμε την πνευματική μας ζωή. Είναι
πληρωμένη με το Πνεύμα το Άγιο;
Ας
αναλογισθούμε την κλειστή πόρτα…
Ας αναλογιστούμε την φωνή Εκείνου: «Αληθώς σας λέγω, δεν σας γνωρίζω».
Μακάριος
ο Δούλος ων ευρίσκει γρηγορούντα… (Αποκ. ΙΣ : 15).
πηγή: http://www.osiaefxi.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου
Γράψτε το σχόλιό σας