Οι χριστιανοί που δεν εφαρμόζουν το θείο Νόμο γίνονται αιτία να βλασφημείται το όνομα του Θεού.

Είναι γνωστό ότι υπάρχουν νομίσματα ψεύτικα, κίβδηλα. Απ’ έξω φαίνονται χρυσά ή αργυρά,

αλλά μέσα έχουν χαλκό ή μολύβι.

Έτσι είναι και ο χριστιανός εκείνος που γνωρίζει ή μελετά το Νόμο του Θεού, αλλά δεν τον εφαρμόζει. Είναι κίβδηλος, ψεύτικος, κατά το φαινόμενο χριστιανός, δηλαδή υποκριτής. Δεν έχει καμία πραγματική αξία. Ούτε πρέπει να ονομάζεται χριστιανός.

Αλλά το κακό δεν είναι ότι βλάπτει τον εαυτό του μόνο, βλάπτει και τους άλλους, οι οποίοι περιμένουν να δουν απ’ αυτόν να εφαρμόζει το Νόμο του Θεού στη ζωή του, να παρουσιάζει διαγωγή χριστιανική για να δοξάσουν το όνομα του Θεού. Το είπε ο Κύριος καθαρά: «Σαν άλλο λυχνάρι καλά τοποθετημένο ας λάμψει το φως της αρετής σας μπροστά στους ανθρώπους, για να δουν τα καλά σας έργα και δοξάσουν για τα ενάρετα και άγια παιδιά Του τον Πατέρα σας, που είναι μεν πανταχού παρών, αλλά εξαιρετικά φανερώνει την παρουσία Του στους ουρανούς».

Τα έργα πείθουν τετραγωνικά και είναι αδύνατο να μη ελκύσουν στην αλήθεια κάθε καλοπροαίρετη καρδιά.

Ο ιερός Χρυσόστομος ερμηνεύοντας τα παραπάνω λόγια του Κυρίου σημειώνει: «Και αν στερείσθε λόγου, και αν νομίζετε επικίνδυνο να παρουσιασθείτε διδάσκαλοι της αρετής, είναι αδύνατο να μη λάμψετε, αρκεί να περισσεύει η αρετή σας. Και τότε αυτή θα είναι φως καταφανές και οδηγός των ανθρώπων που βρίσκονται στο σκοτάδι».

Και ο απ. Πέτρος, το ίδιο Πνεύμα έχοντας, ρίχνει το βάρος στον τρόπο της ζωής, ο οποίος, όταν είναι αγνός, εμπνέει και οδηγεί προς το Θεό:

«Όταν αντιληφθούν καλά οι εκτός του πνεύματος του χριστιανικού άνθρωποι – πάνω στις διάφορες περιστάσεις – τη συμπεριφορά σας, που θα την κάνει αγνή και αγία ο φόβος του Θεού, θα κερδηθούν στην πίστη του Χριστού», και «θα δοξάσουν το Θεό κατά την ημέρα που θα επισκεφθεί ο Κύριος και θα φέρει σε φως τη ζωή σας».

Αλλά, όταν δεν βλέπουν καλό, χριστιανικό παράδειγμα, σκανδαλίζονται και απομακρύνονται από τον Χριστό και την αλήθειά Του. «Τέτοιοι είναι, υποκριτές, όσοι διαβάζουν το Ευαγγέλιο και πηγαίνουν στην Εκκλησία», λένε. Και σχηματίζουν την εντύπωση ότι η θρησκεία κάνει ανθρώπους υποκριτές. Ενώ δεν φταίει ο χριστιανισμός, αλλά αυτοί που δεν αγωνίζονται να εφαρμόζουν το Νόμο του Θεού. Και αντί να ωφελήσουν τους άλλους, τους βλάπτουν.

Αυτό έκαναν και οι Ισραηλίτες στην παλαιά εποχή. Είχαν το Νόμο του Θεού, μελετούσαν την Π. Διαθήκη, αλλά τα έργα της αμαρτίας δεν τα άφηναν. Κατ’ αυτό τον τρόπο αντί με το παράδειγμά τους να προσελκύουν τους ειδωλολάτρες στον αληθινό Θεό, τους έδιναν αφορμές με τα πονηρά και αμαρτωλά τους έργα να βλασφημούν το όνομα του Θεού. Γι’ αυτό και ο Θεός τους έλεγε με τον προφήτη Ησαΐα: «Εξαιτίας σας, ω Ιουδαίοι, πάντοτε  βλασφημείται το Όνομά Μου μεταξύ των εθνών, διότι με καταφρονούν ως ανίσχυρο να σας προστατεύσω και ελευθερώσω».

Το χωρίο αυτό παραθέτει και ο θείος απ. Παύλος αναφερόμενος στο σκάνδαλο το προκαλούμενο στους εθνικούς από τον άτακτο βίο του λαού του Θεού: «Πράγματι ατιμάζετε το Θεό, διότι εξαιτίας σας και λόγω των ασύστολων παραβάσεών σας το Όνομα του Θεού κακοσυσταίνεται και βλασφημείται και μεταξύ των εθνικών».

Αυτό ακριβώς συμβαίνει και με τους χριστιανούς όλων των εποχών, που ακούουν ή μελετούν ή γνωρίζουν το Νόμο του Θεού, αλλά δεν τον εφαρμόζουν. Γίνονται αιτία να ατιμάζεται από τους απίστους ή αδιαφόρους το όνομα Αυτής της Παναγίας Τριάδας.

Πηγή: «Ο Νόμος του Θεού και ο Άνθρωπος», Αρχιμ. Καλλιστράτου Ν. Λυράκη, Αθήνα 2000