«Υπέρ .. ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως»

 

«Υπέρ .. ευσταθείας των αγίων του Θεού Εκκλησιών και της των πάντων ενώσεως». Γνωστή δέηση στη Μεγάλη Συναπτή..

Όχι πολλοί όμως, δυστυχώς, την κατανοούν σωστά, και ακόμη περισσότεροι την διαστρέφουν, προσπαθώντας να στηρίξουν τις οικουμενιστικές απόψεις και στοχεύσεις τους..

Το σωστό νόημα είναι: «Ευχόμεθα, όπως όλες οι κατά τόπους Εκκλησίες του Θεού (όχι οι πολλές σέκτες, που καταχρώνται το όνομα της χριστιανοσύνης, αλλά οι αυθεντικές Επισκοπές της Ορθοδόξου Παραδόσεως, που είναι απλωμένες σε κάθε τόπο της Οικουμένης) να έχουν ευστάθεια, να μην ταλαιπωρούνται από κλυδωνισμούς εκ της αδυναμίας των ανθρώπων ή από εξωτερικούς διωγμούς και να μένουν σταθερές στην ενότητα μεταξύ τους.

Το μέγιστο ιδανικό της ενότητος, να υλοποιείται εξακολουθητικά και να μην παρουσιάζονται αποσχιστικές τάσεις και ανταρσίες.

Στο μεταξύ, αν θέλουμε να εννοήσουμε ένα ευρύτερο αίτημα, να συρρεύσει και να ενωθεί όλος ο κόσμος και όλοι οι λαοί σε συμψυχία πίστεως και λατρείας του Μόνου Αληθινού, πάλι αυτονοήτως θα λογισθούμε την προσέλκυση πάντων στην πίστη και στο μυστήριο της δια του Κυρίου Ιησού και της Εκκλησίας Του σωτηρίας.

π.Θεολόγος Αμπόνης

πηγή: proskynitis.blogspot.com